Numarasız kısım oldukça kalabalıktı. Koltuklar dolmuş, merdivenler de dolmaya başlamıştı. Seyircilerde ilk dikkatimizi çeken kadın ve çocukların çokluğu oldu. Bir de maç başlamadan önce tezahürata başlayıp maç boyunca susmayan bir kitlenin varlığı… Takım sayı kaydettikçe salonda bir gol sevinci yaşanıyordu adeta. İzlemeye gelenler basketbol biliyor, hakeme gerekli yerlerde müdahale etmeye çalışıyordu ama ”Bu hakemlerle lig bitmez dostum!!’’ 🙂 Hakemler berbat bir performans sergilediler. İşin ilginci, oyuncular da berbat bir performans sergilediler. Hebraica y Macabi’de oynayan 10 numaralı Leandro Garcia Morales hariç. Adamın neredeyse her attığı sayı oldu.. Morales hakkında dikkat çeken bir şey de Aguada’nın seyircilerinde bile Morales forması olmasıydı. 2012-2013 sezonunda Aguada’da oynarken herkes formasından edinmiş belli ki.
Koçların da basketbol açısından korkunç bir maç olduğunun farkına varmasından sonra 4. çeyrekte bir bir gençleri saha sürmeye başladılar. Son dakikaları gençlerden oluşan iki takım oynadı. Bol bol alkış sesi duyuldu 🙂 Ev sahibi Aguada 78-102 maçı kaybetti ama alkışlarla salondan uğurlandı. Tam bir ‘şampiyon olasın diye sevmedik’ durumu hakimdi..