Bir ayrıntı da her mola alındığında sahanın çocuklarla dolması oldu. Tamam, Karşıyaka maçlarında da çeyrek aralarında ya da devre arasında çocukların sahaya girdiğini görüyorduk ama molalarda girmeleri gerçekten enteresandı.
Sonuç olarak, Uruguay’da izlediğimiz ilk basketbol maçı spor açısından hayal kırıklığı, seyirci ortamı açısından tam bir keyif oldu.
Bol bol kadın ve çocuğun da olduğu seyirci kitlesi, hiç susmayan bir grup taraftar, pozisyonları anlayan seyirciler, sahaya giren basketbol sever minicik çocuklar, VIP’te otururken bile gerektiğinde hakeme müdahale etmekten çekinmeyen taraftarlar ve tabi ki yeşil-kırmızı renkleriyle 12.000 km uzaktaki Karşıyaka’yı hatırlattılar bize bol bol…
Karşıyaka’yı hatırlattılar bize bol bol…