Başka türlü iç karartıcı bir sohbetin sonunda Hammond ertesi gün şehirden ayrılacağını söyledi. ”Nereye gidiyorsun?” diye sordum.
”Yunanistan” dedi.
Seyahate dair anılar o anlattıkça bulanıklaştı: Antetokounmpo’nun koçu, spor salonunun dışında bir motosikletin üzerinde yalnız başına sigara içiyor; Antetokounmpo’nun neredeyse iki katı yaşındaki takım arkadaşları maç öncesi ısınmaya, tam zamanlı çalıştıkları işlerinden çıkıp geliyorlar; Antetokounmpo’nun ebeveynleri, fasulye sırığı oğulları Yunanistan 2. Ligi takımı Filathlitikos için ustaca sayıya koşarken tribünün üst taraflarında oturuyorlar. Hammond, Koç Larry Brown’ın bir zamanlar ona söylediği bir sözü hatırlattı: ”Bazıları için oyun 110 mil hızla akar. Diğerleri için 70.” Sonrasında Antetokounmpo’nun Yunan temsilcileri Hammond’ı Atina’ya götürdüler. ”Bu çocuğun akıbeti ne olacak bilmiyorum.” dedi arka koltuktaki genel menajer. ”Ama hayatı keskin bir şekilde değişmek üzere.”
18 yaşındaki Antetokounmpo gözlemciler tarafından bilinmeyen bir oyuncu değildi ama birçok organizasyon onu Nike Hoop Summit’e katılmayı bile başaramadığı için draft etmeye çekiniyordu. Ama Hammond, bu tahmin edilemez yıldız için risk almaya hazırdı. Bucks, fark yaratacak bir oyuncuyu takıma katmanın başka bir yolunu bularak Antetokounmpo’yu 2013’te 15. sıradan draft etti: Kapmak!
Draft’ın ertesi günü, eski Wisconsin senatörü ve Bucks’ın sahibi Herb Kohl Milwaukee şehir merkezindeki The Pfister Hotel’in lobisindeki kahvecide otururken tesadüfen Antetokounmpo da asansörden iniyordu. Antetokounmpo kırık İngilizcesinin farkındaydı ama Kohl’un yardımcısı JoAnne Anton’un Yunancası akıcıydı. ”JoAnne’in sesini duyduğunda gözlerinin nasıl parladığını hatırlıyorum. Küçük bir şeydi ama ‘belki de olması gereken buydu’ diye düşünmekten kendimi alamadım.” dedi Hammond.
Ve böylece Antetokounmpo ve Milwaukee arasında tatlı bir ilişki başladı. Anne babası ve iki erkek kardeşi Kostas ve Alex ile St.Francis’te iki buçuk yatak odalı bir daireye taşındılar. O.J. Mayo ona bir kamyon dolusu ev eşyası gönderdi. Caron Butler ve Zaza Pachulia deplasman yolculukları için kıyafet almasına yardım ettiler. Hammond ve Asistan Genel Menajer David Morway ona papaz okulu arazisinde araba sürmeyi, park etmeyi öğretti ve Asistan Video Koordinatörü Ross Geiger kestane rengi Subaru Outlook Legacy arabasını ona ödünç verdi. Geiger, Antetokounmpo’nun elektronik dans müziğinden hip-hopa geçişine nezaret eden ve ona hangi şarkıları toplum içinde söyleyip, hangilerini söyleyemeyeceğini öğreten kişi ve aynı zamanda onun Milwaukee’deki en iyi arkadaşıydı. Ama akşam yemeği yediklerinde –McDonald’s’ta bile olsa- Antetokounmpo hesabı bölüşmeyi teklif ederdi. Ya video işlerine bakan bir adamdan ne kadar fazla kazandığının farkında değildi ya da parasına kıyamıyordu.