Sınırlı serbest oyuncu piyasası hakkında
Serbest oyuncu olmak için kötü bir yaz dedik ama sınırlı serbest oyuncular (RFA) için daha da kötü bir yaz olacak. Öncelikle kendi takımlarının çoğu -kendilerine özgü sebeplerle- kontratlarda cimri davranıp, nispeten düşük kontratlar vermeye çalışacaklardır. Normal şartlarda, böyle durumlarda RFA’ların en büyük kozu diğer takımların teklif edebileceği offer sheet’ler (kontrat teklifi – kendi takımlarının kabul edip, aynısını verme hakkı var) olurdu. Ancak 2018 yazında offer sheet vermeye niyetli takım sayısında önceki yıllara göre ciddi bir azalma olacaktır.
RFA’lar arasında maksimum kontratı almaya daha yakın duran isimler Nikola Jokic ve Aaron Gordon olacakmış gibi görünüyor. Aslında bu isimler de dâhil olmak üzere başta Clint Capela ve Zach LaVine olmak üzere hemen her takım elindeki sınırlı serbest oyuncuyu maksimum kontratın olabildiğince altında tutmaya çalışacak. Burada sorun bazı oyuncular için takımlarının finansal problemleri (Nurkic ve Capela gibi) bazı oyuncular için ise kendi sakatlık geçmişleri (LaVine gibi) olacaktır.
Bunların dışında Julius Randle takımının diğer opsiyonlarını açık tutma niyeti sebebiyle beklediği kontratı alamayabilir. Marcus Smart ve Rodney Hood gibi kimi RFA’lerin talep edecekleri para ile takımlarının vermeye niyetli oldukları arasında ciddi farklar olabilir. Bir de kendini iyi bir kontrat almak için yeterince ispatlayamamış, potansiyelli ama şu aşamada küçük bir kontrattan fazlasını alamayacakmış gibi görünen Elfrid Payton, Dante Exum gibi oyuncular var. Bu oyuncular üç yıllık hesaplı bir kontrata razı olmakla qualifying offer’ı (QO) alıp, kendilerini ispatlaya çalışmak arasında tereddütte kalacaklardır.
Dikkat edilmesi gereken bir diğer detay ise cap boşluğuna sahip olan veya boşluk açabilecek takımların çoğunun aynı zamanda draftta üst sıralardan seçim yapacak olmaları. Biraz önce draft konusunda bahsettiğim şekilde bu takımların çoğunun draftın yetenek dağılımı gereği uzun oyunculara yönelmeleri bekleniyor. Bu durum RFA sınıfındaki özellikle uzun oyuncuların bu yaz özelinde biraz daha dezavantajlı olmalarına sebep olacaktır.
Toparlarsak RFA oyuncuların temel seçenekleri şunlar olacaktır:
- Takımlarından gelen ilk teklifi beklentilerinden düşük olsa da kabul edebilirler.
- Risk alıp, piyasaya güvenerek daha iyi bir kontrat arayabilirler.
- O da olmazsa cap boşluğu olmayan bir takımı devreye sokup, kendi takımlarını sign&trade’e ikna etmeye çalışabilirler.
- Hiçbiri olmazsa qualifying offer’ı (QO) alıp, gelecek sezon sınırsız serbest olabilirler.
Ancak bu sonuncu seçenek Nerlens Noel fiyaskosundan sonra çoğu oyuncu cazip bir rota gibi görünmeyecektir.
Her bir RFA oyuncu için bütün bu olasılıkları düşününce özellikle menajerler ve GM’ler arasında kıyasıya bir tür “kontrat pokeri” oynanacağını söyleyebiliriz. Sınırlı serbest oyuncular bir yandan takımlarını, kendilerine iyi bir kontrat vermeleri gerektiğine ikna etmeye çalışırken öte yandan da cap boşluğu olan takımlarla flört edip, yüklü birer offer sheet koparmaya çalışacaklardır.