Avrupa şampiyonlarında madalyalar kazanmaya alışmıştık. 1996 jenerasyonuyla altın, 1999 jenerasyonuyla da bronz madalyaları boynumuza geçirdik ancak tarihimizde hiç U17 Dünya Şampiyonası’nda yer almadık. 1999 jenerasyonu da bunu başaran ilk ekip oldu. Koç Fatih Elbaş’a da ilk olarak oradaki ortamı sordum. Onun da düşünceleri şu şekildeydi:
”Geçen sene Kaunas’ta düzenlenen Avrupa Şampiyonası’ndan itibaren aslında buraları düşünmeye başladık. Çocuklara hep ‘Dünya Şampiyonası’na gitme şansımız var, bu bizim için önemli bir tecrübe olabilir’ dedim. Kaunas’taki turnuvaya da bu şekilde adapte olmaya çalıştık biraz da. Avrupa üçüncüsü olduktan sonra da bu turnuvayı düşünmeye başladık ancak hazırlıklarımız pek de istediğimiz gibi geçmedi açıkçası. Dünya Şampiyonası çok farklı bir ortam. Tüm dünyadan gelen ülkelerin farklı birer yapıları var ve düşüncelerini orada görme imkanı buluyorsunuz. Zaragoza’da da ilk beş karşılaşmamızı hep kıta dışında yer alan ülkelerle oynadık. Bir tek yarı final maçında İspanya ile mücadele ettik. Onun haricinde Afrika, Amerika ve Asya’dan gelen ekiplerle kozlarımızı paylaştık. Kozlarımızı paylaşırken de onların basketbol yapılarını ve oyuncu modellerini görmeye çalıştık aslında. Bu sayede de çok ciddi tecrübeler kazandığımızı düşünüyorum. Elimizden gelenin en iyisini yapmaya çalıştık. Hazırlık döneminde de oyuncularımızın sezon içerisindeki gelişimlerinin istenen seviyede olmaması ve hazırlık aşamamızın iyi geçmemesi, bizi biraz tedirgin etti. Turnuvanın ilerleyen günlerinde çok iyi bir hava yakaladık. İnşallah bu ortamı bir sonraki sezon da 1998 doğumlu oyuncularımız U19 seviyesinde görecekler.”