-A Takım ile antrenman yapma şansı bulduğun yılda TB2L’de de iyi süreler alarak önemli performanslar ortaya koydun. Son olarak da kontenjan senende kaptanlık yaptığın takım ile büyük bir zafer. Verimli bir yıl geçirmiş gibi gözüküyorsun. Bu yıl sana neler kattı? Arca için bundan sonrası nedir? Altyapıdan yukarıya geçme süreci seni nasıl etkiliyor?
–Açıkçası bu sezon A Takım ile yapmış olduğum antrenmanlar benim basketboluma da çok iyi şekilde yansıdı. Orada gördüğüm sertlik, ağabeylerimden aldığım tavsiyeler, oyun içinde saha içinde takım arkadaşlarıma her şekilde iyi yansıdığını düşünüyorum. Sezon başı TB2L’de oynayıp oynamayacağımız henüz belli değildi, bunu lig başlamadan önceki hafta öğrendik. Öğrendiğimizde de en iyi şekilde kendimizi hazırlamaya çalıştık. Sezona da çok iyi bir başlangıç yaptık kimse bizden böyle bir başlangıç beklemiyordu. Sezonun ilerleyen kısmında da şanssız mağlubiyetler aldık. 20 ile öndeyken verdiğimiz maçlar oldu, yirmi ile gerideyken maçı çevirip kazandığımız maçlar da oldu. Son topa kalan maçlar da oldu. Sertlik anlamında bize çok şey kattı bu durum. Bu sertliği şampiyonada göstermiş olduk. Ligden düşmeyi ben de istemiyordum, bize çok yardımcı oldu buradaki maçlar. Bu sene kontenjan oynayarak bir kez daha şampiyona görmeyi, kendi seviyemi gösterebilmeyi çok istiyordum. Benim açımdan bu senenin çok verimli geçtiğini düşünüyorum, özellikle şampiyon olma kısmında olabilecek en iyi yerde olduğumuzu düşünüyorum. Bundan sonra da olursa artık altyapısından çıktığım takımın A Takımı’nda oynayabilmek, süre alamasam da antrenmanlara devam edebilmek, kadrosunda bulunabilmek en büyük hayalim ve hedefim. Bu durum için de her zamanki gibi çok fazla çalışmaya devam edeceğim. En büyük hayalim budur.
-Yeterli sayıda maç izleyebildiğini düşünüyor musun ve kimleri örnek alıyorsun? Oyununa katmak ve geliştirmek istediğin özelliklerin neler?
-Yeterli sayıda maç izlediğimi düşünüyorum, TBL olsun, BSL olsun, Avrupa ligleri olsun, NBA olsun her ligden maçları takip etmeye çalışıyorum. Maçlarda özel olarak izlediğim oyuncuların hepsinin neler yaptığını, neleri iyi yapıp neleri kötü yaptığına dikkat ediyorum, çok inceleyerek izliyorum maçları. En çok örnek aldığım, oyunumu benzetmeye çalıştığım oyuncu Vassilis Spanoulis’tir. Çünkü kazanmayı bilen, saha içinde saha dışında takıma liderlik yapan benim idolüm odur. Ne olursa olsun takımın seviyesini hep yukarı çeken, hep kazanmayı bilen bir oyuncu. Bugüne kadar hep şut konusunda biraz geri olduğumu düşünüyordum ve oyunuma en çok katmak istediğim özellik şuttur. Onun dışında savunmamı daha da geliştirmek, herkes iyi bir savunmacı olduğumu söyler aslında ama savunmamı da daha iyi bir konuma getirmek istiyorum. Bunların en başında en eksik yönüm şuttur ve şutumu geliştirmek için her gün çalışıyorum.
-Kaptanlığın ve liderliğinde turnuvayı şampiyonluk ile kapattınız. Takım kimyanız gerek maç önü ve sonlarında gerekse maç içinde muazzam gözüküyordu. Bize biraz turnuva sürecinden bahsedebilir misin?
-Açıkçası bizim takım kimyamızın bu kadar yukarıda olmasının en büyük sebebi TB2L’de oynamamızdı. Orada beraber yaşadığımız sevinçler, hüzünler, topladığımız galibiyetler ve deplasman maçları. Oralar bize takım olmayı öğretti, orada biz birlikte olmayı birlik beraberlikle daha yukarıya çıkabileceğimiz gördük ve bu şampiyonluk sürecinde de takımca yaptığımız totemler olsun, en başta onlar çok önemliydi bizim için. Beraber odaya kapanıp bütün gece konuşmalarımız olsun, birçok şey yaptık takım olarak. Ben bu şampiyonanın bizim için çok iyi geçtiğini düşünüyorum, kimse bize şampiyon olurlar diye bakmıyordu. Biz insanlara ne kadar iyi bir takım olduğumuzu, birlik ve beraberliğimizle en üst seviyeye nasıl çıkabildiğimizi göstermiş olduk.
-Turnuva boyunca destek görmenize rağmen final maçında 3000 kişilik coşkulu bir kalabalığın desteği ile mücadele ettiniz. Sahaya çıkınca neler hissettiniz? Karşıyakalı olmak ve o atmosfer hakkında neler söyleyebilirsin?
-Gerçekten biz de bu kadar taraftar olmasını beklemiyorduk. Herkes söylüyordu taraftar gelecek diye, ilk günden son güne kadar her maça daha fazla taraftar gelmeye başladı. Bizle birlikte bütün taraftarlar da bizimle beraber inandığı için bize çok fazla destek oldular. Özellikle final maçı sahaya girdiğimizde ilk otobüsten indiğimizde bizi meşalelerle karşılayanlar oldu. Maçlara davul sokmaya çalışanlar dahi oldu. Final maçına da bakacak olursak ben hayatımda öyle bir atmosferde oynamadım daha önce. A Takım maçındakiler gibi iyi bir atmosfer oldu bizim maçta da. Maçın sonundaki videoları izledim, taraftarın bizi nasıl desteklediğini tekrar görmüş oldum. Açıkçası şampiyona İzmir’de olmasaydı şampiyon olamayabilirdik çünkü gerçekten büyük bir taraftar desteği vardı arkamızda. Bunlardan dolayı hepsine zaten çok teşekkür ettik.
-Geçtiğimiz hafta Ufuk Sarıca ile yaptığımız röportajda koç, turnuvayı yakından takip ettiğini ancak turnuva genelindeki jenerasyonun önceki turnuvalara göre biraz geride olduğunu düşündüğünü belirtti. Kendi yaş grubunu ve turnuva jenerasyonunu nasıl değerlendiriyorsun?
-Yani açıkçası söylediği şey biraz doğru çünkü geçmiş jenerasyonlara bakarsak bu dönemlerde öne çıkan çok fazla oyuncu yok. Bizim 98 jenerasyonunun da söylendiği gibi çok ekstra çok dolu bir jenerasyon değil. Genel olarak zayıflıkları var ama bizim takımımızda jenerasyonda çalışmayı seven oyuncuların olduğu belli. Çalışırsa herkes en üst seviyede oynayacağını düşünüyorum herkesin.
-Aynı zamanda bir üniversite öğrencisi olarak eğitim ve basketbolu birlikte götürmek hakkında neler söyleyebilirsin? Basketbol dışında bir hedefin var mı?
-Üniversite kısmı benim için basketbolun biraz gerisinde, Gediz Üniversitesi’nde okuyorum ben basketbol bursuyla. Üniversitede çok bir amacım yok benim asıl hedefim basketbol ve bu alanda hayatıma devam etmek. Ne kadar bu durum böyle olursa olsun üniversiteme de en iyi şekilde devam edip üniversite mezunu da olmak istiyorum.