Son şampiyona, son resital! #FIBAU20Europe

U20 Avrupa Şampiyonası’nın başlamasına sadece iki gün kaldı.Ömer Uğurata önderliğinde şampiyona yolunu tutan Ümitlerimiz de, artık Finlandiya’nın başkenti Helsinki’de.
Yıl 2012, takvim 30 Temmuz’u gösteriyor. U16 Avrupa Şampiyonası bilgisayarım başında takip ediyorum. Tabii o zamanlar canlı yayın yok ve sadece canlı istatistik ile yetiniyoruz. Üniversite sınavına hazırlandığım için de o yazı çalışmadan geçirdim ve Yıldızlar Avrupa Şampiyonası dahil tüm şampiyonaları yakından takip etmeye çalıştım. Yıldızlar Avrupa Şampiyonası öncesinde de 1994-1995 jenerasyonuyla Gençler Avrupa Şampiyonası’nda mücadele etmiştik. Beklentiler de fazlasıyla yüksekti ancak biz hiç başarılı olamadık. Bu başarısızlık da canımı sıkmıştı açıkçası ve U16 Avrupa Şampiyonası’ndaki şansımızı çok az görüyordum. Tabii o zamanlar basketbolun bu kadar içinde olmadığım için kadro kalitemizi hiç bilmiyordum. Neyse turnuva başladıktan sonra bu çocuklar, muazzam bir tempo yakaladı. Özellikle de Okben Ulubay, Tolga Geçim, Egemen Güven ve Oğulcan Baykan dörtlüsü ile fırtınalar estirdiğimiz turnuvada, çeyrek finalde Almanya‘yı mağlup ettik ve bir anda kendimizi ilk dördün içinde bulduk. 4’lü finaller de NTV Spor’dan canlı yayınlanıyordu ve bu takımı ilk kez o zaman canlı gözle izledim. Sırbistan ve Fransa‘yı geçip Avrupa şampiyonu olduğumuzda da artık bu takım ile altyapıya iyiden iyiye bağlandım. Özellikle de Sırbistan karşısında ikinci yarıda oynadığımız oyun muazzamdı. O turnuva ile birlikte bu çocuklar bize çok büyük ümit oldular. Çünkü altyapı Avrupa Şampiyonaları’ndaki ilk altın madalyamızı ülkemize getirmişlerdi.

Kaunas’ın ardından tam iki sene geçmişti. Sırada ise Gençler Avrupa Şampiyonası vardı. Koç Ömer Uğurata, yine aynı kadroyu topladı ve aynı atmosferi tekrar takımına aşıladı. Ben de Konya’daki yerimi aldım ve gittiğime hiç pişman olmadım. Takım içerisindeki o muazzam havayı dışarıdan da anlayabiliyorsunuz. O gençler, o enerjiyi size hissettirebiliyor. Furkan Korkmaz eklemesiyle de çok iyi olan takımımız şampiyona öncesinde bir seviye daha atladı. Grup aşamasına da çok iyi başladığımız söylenemez. İkinci grup maçlarının sonlarına kadar kör topal geldik aslında ve potansiyelimizi tam anlamıyla sahaya yansıtamadık. İkinci turun son karşılaşmasında da Sırbistan bize öyle bir aparkat vurdu ki neredeyse nakavt olacaktık. O maç sonrasında da karamsarlık baş gösterdi. Acaba Letonya‘yı yener miyiz? Acaba yarı finalde Hırvatistan‘a karşı neler yaparız? Hırvatistan da öyle böyle bir takım değildi. Zaten o kadroda yer alan üç oyuncu da bu sezon draftlarda birinci turdan seçildi. Ancak biz de o aparkattan sonra ayağa öyle bir kalktık ki, önümüzde kimseler duramadı. Tıpkı Rocky Balboa gibi. Önce Letonya, sonrasında Hırvatistan, son olarak da Sırbistan‘ı çok rahat bir şekilde geçtik ve bu çocuklar ikinci altın madalyalarını kazandı. Daha da önemlisi U19 Dünya Şampiyonası biletini cebimize koymuştuk.

İki altın madalyanın ardından hedefler tamamiyle U19 Dünya Şampiyonası’na çevrildi. Tarihimizde ikinci kez katılacağımız U19 Dünya Şampiyonası, Yunanistan’ın Girit adasında düzenleniyordu. Bu çocuklar ilk kez toplandığında da hedeflerden birisi bu şampiyonaydı aslında. 2010 Balkan Turnuvası ile başlayan serüven, artık tam beklenilen yerdeydi. İlk tur gruplarını da kazasız belasız atlattık. Ancak İran karşılaşmasıyla birlikte sorunlar baş göstermeye başladı. Çeyrek finalde ise Avustralya‘yı kalitemiz ile mağlup etmeyi başarmıştık. Ancak yarı final maçı gerçekten bir kabustu. Hırvatistan karşısında sahaya hiç direnç koyamayan Milliler, ABD ile final oynama şansını tepti. Bu kötü karşılaşma sonrasında da herkesi bir umutsuzluk sardı. Yunanistan karşısında şansımızın çok zor olduğu konuşuldu ve turnuvayı madalyasız kapatabileceğimiz düşünüldü. Ancak Milliler, dönüşü muazzam yaptı ve Yunanistan’ı da geçerek U19 Dünya Şampiyonası’nı üçüncü sırada tamamladık. Evet, beklediğimiz, istediğimiz bir sonuç değildi ancak çocuklar yine de çok iyi bir işin altına imza atmıştı. Üstelik de tam takım olarak çok az çalışma fırsatı buldukları bir turnuvada.

Artık gözler iki gün sonra başlayacak olan son şampiyonada. Bu jenerasyon, bu muazzam başarılara bir yenisini daha eklemek istiyor. Maalesef ki bu da son kez olacak. Artık bu çocuklar son kez bir altyapı Avrupa Şampiyonası’nda boy gösterecekler ve sabah saatlerinde de Finlandiya’ya uçtular. Şampiyonanın başlamasına da 48 saatten az bir süre kaldı. Evet, oyuncularımız istenen gelişimi şu zamana kadar gösteremedi. Ancak hepsi bu turnuvaya çok motive bir şekilde gidiyor. A Milli Takım ile Filipinler’de bulunduğu için Furkan Korkmaz bu turnuvada yer alamayacak. Onun yokluğunda kadroya dahil olan isim Mert Çevik oldu. TOFAŞ altyapısı ile kendini ispatlamayı başaran Mert Çevik, bu şampiyonada da çok şey beklediğimiz isimlerden. Müthiş bileğiyle bize çok değerli katkılarda bulunabilir. Ayrıca Mert haricinde Oğulcan Baykan ve Yiğit Arslan gibi iki süper şütörümüz daha var. Özellikle de Yiğit, savunmada da bize çok şeyler katacaktır. Berk Uğurlu, Turgut Atakol Turnuvası’yla birlikte takımımıza katıldı. Helsinki’de de çok iyi işler yapmasını bekliyoruz. Ayrıca Tolga Geçim ve Okben Ulubay gibi generallerimiz olduğu sürece de ben hücumda pek sorun yaşayacağımızı düşünmüyorum. Pota altı rotasyonumuzda ise iki önemli değişiklik var. U19 Dünya Şampiyonası’nda kadroda yer alan Ayberk Olmaz, Helsinki’de olmayacak. Zaten Turgut Atakol’da da çok iyi bir performans ortaya koyamamıştı. Onun yerine Metehan Akyel&Ömer Faruk Yurtseven ikilisi sahadaki yerlerini alacaklar. Metehan da çok iyi bir sezonu geride bıraktı ve formda bir şekilde şampiyonaya gidiyor. Egemen Güven&Ege Arar ikilisi de boyalı bölgedeki en büyük silahlarımız olacak. Özellikle de Ege Arar bu takım için çok önemli bir oyuncu. Onun ribaund katkısı ve cesur yüreği takımı bir anda havaya sokabilir. Artık son turnuvamızı oynayacağız. Bu çocukları izlerken kişisel olarak çok keyif almıştım, yine öyle olmasını umuyorum. Takımımızın sloganı belli; ”Her top son topmuş gibi”. Ancak ben de bu turnuva öncesinde güzel bir slogan buldum. O da ”Son şampiyona, son resital!”. Haydi son şampiyonamızda bir resital daha sunalım herkese…