Eurocup Finalleri’nin ilk ayağında Valencia evinde Unics Kazan’ı 80-67 mağlup etti ve ikinci ayak öncesi önemli bir avantaj yakaladı. 7 Mayıs’ta Rusya’da oynanacak rövanşta, İspanyollar galibiyet veya 13 sayının altında bir mağlubiyet durumunda 3. defa “Kupa 2″yi müzelerine götürecekler.
Aslında karşılaşmanın son 3-4 dakikasına kadar “Valencia Şampi…” manşeti atmayı kafamda kuruyordum, çünkü fark 25-30 arası gidiyordu sürekli ve deplasmanda tarihi bir fark yememesi durumunda Kupa’yı adeta cebine koyacaktı Valencia. Ancak ne olduysa o son bölümde oldu, oyundan kopan oyuncular, konsantrasyonunu kaybeden takım, susan salon eşliğinde, kenarda çıldıran Velimir Perasovic’in isyanına rağmen fark apar topar 13’e indi. Aslında son periyodun tamamı boyunca bir şey üretemedi Valencia ama savunmada dağılma, basit fauller ve top kayıpları son 4 dakikaya sıkıştı.
Gece inanılmaz başlamıştı, Eurocup’ın en iyi iç saha takımlarından biri ve Balkanları saymazsak en iyi atmosferlerden birine sahip Valencia. Karşılaşmaya da yıldızları Doellman’ın önderliğinde müthiş başladılar. Zaten 10-11 sezonunda Anadolu Efes’ten de tanıdığımız Perasovic’in bu sezon takımına aşıladığı en önemli şey set temposu. Bugün belirli bölümlerde çok iyi yansıttılar bunu sahaya, ilk periyodu da Doellman’ın 5’te 5 isabetle kaydettiği 12 sayıyla, 27-12 önde kapattılar. Savunmada ilk periyot ve hatta ikinci periyodun ortasına kadar nefes aldırmadılar Unics Kazan’a. Bu sezon 22 maçta 20 galibiyet alan Kazan ilk 14 dakikada sadece 12 sayı bulabilmişti. İkinci periyoda da üst üste 4 üçlükle başlayan Valencia, ilk devre boyunca %63’le top kullandı. Final maçları, serileri için uzun süredir görmediğimiz yüksek bir yüzde bu. İşte set temposu burada ortaya çıktı. Boş şutları bulan ve bunları sayıya çeviren Valencia rakibinin nefes almasına dahi fırsat vermeden 49-27 önde kapattı devreyi. Ne ekran başında bizler, ne de sahadaki Kazan’lılar geri dönebileceklerine dahi inanmıyorlardı.
İkinci yarı da ilk yarı gibi başladı ve sürdü, farkı açmaya devam eden Valencia önde 25’i sonra 30’u ve hatta 33 farkı buldu. Evet, belki final tek maçlı değildi. Ama İspanyollar seriyi ilk ayakta bitirmeye niyetliydi. Bu sezon 33 ve 28 attığını gördüğümüz Doellman daha 3.periyodun sonunda 28’i gördü. Sezon ve kariyer rekoru kıracağından emin gibiydik açıkçası. Unics Kazan oyuncularında sinirler de gerilmişti, teknik fauller de arka arkaya geldi. Şunu da belirtmek lazım, genellikle oyuncuların -ve koçların- “aşırı” reaksiyonlarına teknik faul verilmesi taraftarıyımdır ama hakemler ipin ucunu çok net bir şekilde kaçırdılar bu akşam. En standart tepkilere bile teknik çalındığını gördük.
İki yıldızı Ribas ve Doellman’dan tam 40 sayı bulduğu 3 periyot sonucunda 74-44 öndeydi Valencia. Kazan’ın bu sezon maç başına yediği sayının 64.4 olduğunu düşünürsek üç periyotta 74 sayının ne kadar kıymetli olduğu daha net anlaşılabilir sanıyorum.
Son periyodun ilk yarısı iki takımın da sayı üretmekte zorlandığı, Valencia’nın artık tempoyu indirdiği, skorun 28-30 arasına sıkıştığı bölümler oldu. Hatta yavaş yavaş bilgisayara geçip yazıyı yazmaya başlayayım, “Valencia Şampi…” manşetini gireyim diyordum ki Andrew Goudelock hafif kımıldandırdı takımını. Evet, evet sadece şöyle bir yokladı bakalım ittirsem gidecek mi diye. Ve gördü ki Valencia skorun rehavetine kapılmış, hücumda herkes “hadi bir 3 de ben atayım” modunda, savunma düşmüş, salon artık maçı bırakmış. Karşılaşmanın başından beri yapmadığını/yapamadığını yaptı Goudelock, zorladı. Potaya gitti, top dağıttı, bir şeyleri değiştirmek için çabaladı. Eh yani elindeki takım da, tabiri caizse mahalle takımı değil, eski tadı yok belki, Kaimakoglou yok ama Unics Kazan, kupanın favorilerinden. Harangody destek verdi, Sergeev destek verdi maçın başından beri çabalayan Veremeenko destek verdi. Kazan belki maçı kazanamadı ama bir söz daha söyleme hakkı elde etti. 74-44’lük üç çeyreğin yanına 6-23’lük bir dördüncüsünü ekledi.
Kazan’ın işi hiç kolay değil ama nasıl Valencia avantajlıysa, son bölümde izlediğimiz Kazan da çok kararlıydı. NBA’de tutunamayan Harangody ve Goudelock ikinci maç için diş gösterdiler. Veremeenko kimse ortalarda yokken tüm maç 17 sayı üretti, Harangody 14 sayı bulurken Maccabi ve Barça’dan hatırladığımız Eidson 10 sayı 11 ribaund yaptı. Tabii ki Kazan iyi döndü ama avantaj hala Valencia da ve gecenin kazananı da 28 sayı bulan Doellman oldu. Justin Doellman MVP ödülünü alma adına da önemli bir adım attı bu akşam. Eğer haftaya sürklase olmazlarsa bugün duyduğumuz MVP tezahüratlarının karşılığı gelebilir.