Sam Presti’nin iyi bir GM mi yoksa kötü bir GM mi olduğu konusunda bir fikir birliğine henüz varılamadı. Onlarca farklı değerlendirme kriteri bulunan bu meslek için de bu aslında oldukça anlaşılır bir durum bu.
Biz artı yanlarından başlayalım. Sam Presti’nin farklı yıllarda seçtiği üç isim şu anda ligin en iyi 10 oyuncusu arasında: Durant, Harden, Westbrook. Bu isimlerin yanına 2010 draft’ının 18. sırasında seçtiği Eric Bledsoe’yu ve 2011 draft’ının 24. sırasından çekip, aldığı Reggie Jackson’ı ekledi. Üstelik draft’larda aldığı değerli parçalar bu kadarla da sınırlı değil. Farklı yıllarda takıma Steven Adams gibi çok sağlam bir ana parça Perry Jones, Cameron Payne gibi yan rollerde süre alabilecek isimler bulmayı başardı.
Ama Sam Presti’nin eleştirildiği konular da tam olarak burada başladı. Oyuncular, genç yetenekten birer süper yıldız seviyesine doğru büyürlerken Sam Presti ve Koç Scott Brooks takımın da büyümesini sağlayamadı. Başarıya en çok yaklaştıkları iki yıl, iki farklı süper yıldızlarının odaklanma sorunlarını aşamadılar. Miami Heat ile oynadıkları final serisinde Harden’ı doğru yönlendirmeyi başaramadılar. 2012 sezonun muhteşem geçirerek en iyi altıncı adam ödülünü alan Harden finallerde tek kelimeyle döküldü. Durant ve Russ’ın süper yıldız performansı, LeBron-Wade-Bosh karşısında yeterli olmadı.
Takip eden off-season’da Harden’a gelen teklifleri karşılamamayı seçti. Lüks vergisinden çıkmak için Harden’ın Houston’a katılmasını tercih etti. (Harden’a gelen teklifi karşılamayıp, Portland’ın Enes’e verdiği 70 milyon doları karşılaması başka bir tuhaflık ya neyse…) Eğer Presti, Harden’ı takımda tutsaydı nasıl bir lig izlerdik sorusu iç içe geçmiş birçok soruyu da beraberinde getiriyor. Harden bu kadar büyüyecek ortamı bulur muydu? Russ kısmen de olsa kontrol altına alınabilir miydi, olası bir yüzükle Durant hâlâ OKC’nin kahramanı olur muydu; gibi gibi… Cevabını bilemeyeceğimiz bu sorularla kafa yormamıza gerek yok ama şunu biliyoruz: Presti’nin verdiği karar Daryl Morey’e ve modern basketbolun doğuşuna yaradı.
OKC’nin ikinci hayal kırıklığı da 2016 konferans finalinde 3-1 öndeyken kaybettikleri GSW serisi. Tüm şehir finale inanmış beklerken Durant’in beklentilerin çok altında kalmasıyla yine hayal kırıklığı yaşadılar.
Sam Presti’nin günahları tartışılabilir ama her zaman rekabetçi takımlar kurduğu gerçeğini de atlamamak gerek. Takımın franchise oyuncusunu kaybeden birçok genel menajer, birkaç yıl için bunun arkasına sığınabilirdi. Ama Presti, bilet alan müşterilerine yeni şovlar sunmayı başardı. Durant’in gidişinden sonra Russ zincirlerinden koptu. Sam Presti de mümkün olduğunca bunun önünü açacak bir takım kurmaya çalıştı. Gerçi Oladipo kumarı tutmadı. Tutması da çok zordu. Çünkü Russ, dünya üzerinde birlikte oynaması en zor süper yıldız olabilir. Hele de bir kısa için.
Gelelim bu yıla. Sezonun üçte birlik bölümünde tutmamış gibi görünse de OKC’nin süper üçlüsünü yaratmak ne olursa olsun bir GM başarısı.
Takımlarında mutsuz olan bir süper yıldızı ve zirve döneminden uzak olsa da bir yıldızı OKC’ye getirmek için Sam Presti’nin vazgeçtiği isimlere bakalım. Paul George için Oladipo ve Domantis Sabonis; Carmelo karşılığında da Doug McDermott ve Enes Kanter’den vazgeçti. Bu takaslar OKC’nin önüne 100 kez gelse 100 kez aynı evet derdi Sam Presti. Çünkü şehrin heyecanını yükseltmek, seyirciye izlenebilecek bir şey vermek menajerlerin birinci görevleri arasında bulunuyor. Evet sezon sonunda Paul gidebilir ama bu alınması gereken bir riskti.
Sam Presti’yi değerlendirirken son olarak koç seçimlerine bakmak gerek. Belki de bir genel menajer olarak en fazla sınıfta kaldığı yer burası. Russ-Durant-Harden’ın büyümesini sağlayan Scott Brooks aynı zamanda onların tavanına ulaşmasını da engelledi. Çünkü teknik becerisi o kadardı. Onun ardından göreve Donavan ise Russ’ı doğru yönlendirebilecek ya da üç süper yıldızı birbiri ile uyumlu olarak oynatabilecek yetenekte bir koç değil gibi.
Sam Presti, Thunder