Kobe’nin yaşadığı beş şampiyonluğun üçü 8 numaralı formasıyla geldi ancak tek NBA MVP ödülünü de 24 numarayla kazandı, bunlar birini diğerine tercih eden taraftarlar için sunabileceğimiz gerekçeler. Peki Kobe, hangi Kobe’yi tercih eder?
Çenesini ovarak uzunca bir süre duraksıyor Kobe.
“Dürüst olmak gerekirse aşilimin koptuğu sezondaki Kobe’yi seçerim. Çünkü daha önce hiç oynamadığım kadar iyi oynadığımı hissediyordum. ”
Bu, Lakers’ın Steve Nash’i ve Dwight Howard’ı bir şampiyonluk daha kazanmak için takıma getirdiği ancak sakatlıklar, kargaşa ve takım içi kavgalar tarafından sabote edildiği 2012-2013 sezonuna denk geliyor. O sezonun sonuna doğru Bryant, takımı playofflara taşıyabilmek için daha önce hiç yapmadığı kadar kendini zorladı. Kendini o kadar zorladı ki, en sonunda sakatlandı. Bütün takım arkadaşları, koçu ve teknik ekibin tamamı onu kendinden korumaya çalışsa da başarılı olamadılar.
“Oralarda olabilmek için deli gibi çalışmam gerekmişti ama başarıyordum. Fiziksel ve zihinsel olarak hazırdım. Maç içinde oyunun beş altı hamle sonrasını görebiliyordum.”
Geçirdiği aşil sakatlığından sonra işler Kobe için bir daha hiç aynı olmadı. Sonraki iki senede de ona sezonu kapattıracak sakatlıklar yaşadı.
Gülerek “En sevdiğim dönemlerden biri, evet.” diyor Bryant. “Neredeyse hayatım bitmişti ama eğlenceliydi.”
Kobe, Lakers’ın geçtiğimiz yaz açılan tesislerinde otururken adeta bir teknoloji harikası olan mekanı inceliyor bir yandan. Bryant’ın anlattığına göre, buraya son gelişi Ekim’in ortalarına doğruymuş. Kobe’nin kısa animasyon filmi olan Dear Basketballun gösterimi için, büyük stüdyolardan gelen animatörlerin de içinde bulunduğu, yaklaşık 30 kişilik bir grupla birlikte buradaymış.
Disney’in Alaaddin, Ariel ve the Beast gibi karakterlerinin de yaratılmasına yardımcı olan Glen Keane’nin çizdiği ve müziklerini Oscar ödüllü besteci John Williams’ın yaptığı beş dakikalık film, Bryant’ın son sezonunda yayınladığı basketbola veda mektubunun animasyona çevrilmiş hali.
Film Bryant’ın çocukluk dönemlerinde kurduğu hayalleri ve o hayallerin gerçekleşmesini konu alıyor. Filmin konusuna uygun olarak da Kobe, basketbolu bıraktığından beri yaptığı en büyük iş olan bu filmi iki formasının da emekli edildiği gece Staples Center’da yayınlamak istiyor.
Kobe’nin filmi ve basketboldan sonraki yaşamını anlattığı sıralarda, filmin yapımcılarından biri olan Molly Carter oldukça güzel haberlerle bölüyor onu: “Dear Basketball” En İyi Kısa Animasyon Film dalında Oscar aday adayı olarak listede!
Kobe’nin tepkisi “Sen ciddi misin?!” oluyor.
Aday adayları listesi 23 Ocak’ta on filmden beşe düşürülecek ve seçilen 5 film 4 Mart’ta Oscar için yarışacak.
Bryant ellerini yumruk şeklinde havaya kaldırıyor, kafasını sallıyor. Adeta bir enerji patlaması yaşıyor ve habere hala inanamamakla, gurur duyma arasında bir yerde olduğu her halinden belli oluyor. Birkaç coşku nidası duyuluyor sesinden. Her ne kadar NBA kariyeri sona ermiş olsa da, taraftarların şampiyonluk kutlamaları sırasında gördüğü Kobe, çok kısa bir an için geri dönüyor.
Kutlama faslından sonra Kobe kendini toparladı ve birkaç derin nefes aldı. Bir NBA oyuncusunun hayal edebileceği her türlü ödülü kazanmış ve Lakers’ın hali hazırda belli başlı birçok istatistik kategorisinin lideri olan Kobe için bir Oscar ödülü kazanma fikri ne ifade ediyor?
Bir an duraksıyor.
“Diğer bütün ödüllerden daha anlamlı benim için Çünkü bu benim kazanmayı beklediğim veya benim kazanmam gereken bir ödül değil. Küçük bir çocukken büyüyüp şampiyonluklar kazanmanın, MVP olmanın hayalini kurardım ve başardım. Bunlar benim hedeflerimdi. Hayat size bazı kartlar sunuyor. Sakatlıklar yaşıyor ve bu sakatlıklardan geri dönüyorsunuz. Sonra tüm bunlarla alakalı gerçekten içinizden gelen bir şeyi, içinizden geldiği şekilde kağıda döküyorsunuz.
Sonra diyorsunuz ki “Ben bu yazma işini seviyorum, bunu hayata geçirelim.” Gözünüzü açıp kapatıyorsunuz ve Glen yazdıklarınızı animasyona çevirmiş oluyor. Gözünüzü bir kere daha açıp kapıyorsunuz ve Hollywood Bowl’da John Williams ile sahnede buluyorsunuz kendinizi. Bir sonraki seferde ise Oscar haberleri ulaşıyor. Hayat akmaya devam ediyor ve siz ise “Ne oluyor?” der gibi izliyorsunuz. Tüm bu saydıklarımın hiçbiri biz sporculara göre şeyler değil. Sizden beklenilen sadece tek bir şeyi yapmanız, başka hiçbir şeyi yapamayacağınızı varsayıyorlar.”
Pazartesi gecesi Kobe için, NBA kariyerine veda etmek ve yeni hayatına devam etmek gibi bir çok şey için başlangıç oldu.
Ancak hepsinin de ötesinde bu gecenin ona inanılmaz keyif ve mutluluk verdiğini biliyoruz. “Çünkü arkadaşlarıma, taraftarlara, tüm tanıdıklarıma düzgün bir şekilde elveda diyeceğim. Son gece bunu yapamamıştım çünkü aklım çoğunlukla oynadığımız maçtaydı. “
Dün gece onun için bambaşkaydı.
“Keyif ve tarifsiz bir mutluluk…” diyor Bryant. “Burası benim evim. Benim büyümemi, gelişmemi izleyen insanların etrafında olmak ve onlara son bir kez teşekkür edebilmek tarifsiz bir mutluluk.”