Hapoel Holon genel hatlarıyla bakıldığında kompakt bir takım görünümü veriyor. Günlük performansların belirleyici olduğu İsrail ekibinde maçın boyutu fiziksel mücadeleye geldiğinde özellikle De Zeeuw faul problemine girmişse işler onlar için hiç kolay olmuyor. Bu tarz maçlarda kırılgan bir görüntü veren Holon, savunmada da basit adam kaçırmalar, adam adama savunmada konsantrasyon kayıpları gibi küçük gözüken ama can alıcı hatalar yapıyor. Bu durum biraz da hücumda verimli olma ağırlıklı bir oyun anlayışına sahip olan oyuncuların enerjilerini hücuma saklama isteğinden kaynaklı. Dar rotasyon da bunda önemli bir etken.
Günlük performanslara bağlı olarak üç dört oyuncu ekseninde maçlarını oynayan ve kazanmaya çalışan Holon’un sekizli finaldeki şansı dürüst olmak gerekirse pek de yüksek değil gibi görünüyor. Özellikle takımın ana iskeletini oluşturan CJ Harris, Tyrus McGee, Isaiah Miles, Chris Johnson ve Maxime De Zeeuw dışındaki isimler ekstra katkı vermediği sürece Holon’un şansı hep düşük kalacak. Holon’un organizasyondaki gidişatı, yazının başında ve başlığında belirttiğim benzinle çalışan motora sahip araba benzetmesinden kurtulabilmesine bağlı.
Buna rağmen Holon, kazanmaya yönelik azmi ve skor farkından bağımsız maçlardan kopmama anlayışıyla rakipleri için hiç de kolay lokma değil. Kaderini kendi tayin edecek olan İsrail devi, hiç kuşkusuz dişli bir rakip olma vaadi veriyor.