En iyilerinin ağzından #NBA’de saha kenarı muhabiri olma sanatı | ÇEVİRİ

Röportajlar bir saha kenarı muhabirinin bir yayında oynadığı bazen en büyük rolken etkileri bir oyuncu sakatlandığında olduğundan hiçbir zaman daha büyük olmuyor. Saha kenarı muhabirinin o anlardaki konsantrasyonu bütünüyle bilgi toplamaya ve oyuncunun durumuna dair yayın için bir güncelleme hazırlamaya kayıyor. 

O anları yaşayan Ledlow için Sager’ın onun her zaman düşündüğü bir tavsiyesi var. 

Craig’in bana verdiği, yıllar boyu kalıcı olan diğer tavsiye de verdiğim raporun o oyuncunun eşi, annesi, babası, erkek veya kız kardeşinin duyacağı ilk şey olabileceğiydi. Bu nedenle sakatlık raporları verirken ‘Pekâlâ, annesi oğluna ne olduğunu ilk defa benim yayında verdiğim bilgi aracılığıyla duyabilir.’ diye düşünürsem benim için bilgiyi hızlı vermekten ziyade doğru vermek çok daha önemli olur. Ses tonumu değiştirmem benim için çok daha önemli ki bu insanı bir oyuncudan fazla bir birey olarak umursadığımı aktarabileyim. 

Bir sakatlığın bir yayını nasıl değiştireceğine ve majör sakatlıklara dair raporlar aktarmanın hassas doğasına 2017/18 sezonunun Celtics ile Cavs arasındaki açılış karşılaşmasından daha büyük bir örnek yok. Gordon Hayward ilk çeyreğin altıncı dakikasında NBA tarihinin saha içindeki en dehşet verici sakatlıklarından birini yaşayarak yere düştüğünde, Ledlow o maçta yayına katacağı bir dizi açılış günü hikayesiyle (üstlerinde LeBron James ve Dwyane Wade’in yüzlerinin bulunduğu fıstık ezmesi ve reçel kavanozları dahil) saha kenarı görevindeydi. 

Pozisyonum ve rolümle alakalı en çok şey öğrendiğim gece, Cavs ile Celtics arasındaki açılış gecesiydi. Gordon korkunç bir sakatlık geçirmişti ve hazırladığım hiçbir şey artık önem arz etmiyordu. dedi Ledlow. Ve Craig’in o sözleri anında geri geldi zira Celtics, inanıyorum ki, iki gece art arda maç oynayacaktı. Cleveland’dalardı ve bir sonraki gece iç sahadaki açılış maçlarına çıkacaklardı. Bu nedenle ailesinin orada olmayabileceğini düşündüm. Eşi orada olmayabilirdi. Evde bu yayını izliyor ve onu TD Garden’daki ilk maça çıkmasını bekliyor olabilirlerdi. Yani, söyleyeceğim şeyler, milyonlar için bir oyuncu [hakkındaydı] ama onlar için bir oğul, bir eş, bir baba hakkındaydı. O anda o tavsiyeyi çok canlı biçimde hatırladım.” 

Fazlaca hazırlanmayı ama durum gerektirdiğinde de hepsini bir kenara atmaya hazır olmayı öğütleyen atasözü devreye girmişti. 

Açılış gecesi için hazırladığım her şey ve tüm eğlenceli şeyler ivedilikle son bulmuştu. Onlara asla dönmedik zira her şey sakatlıkla ilgiliydi artık. Sadece kulüp değil, hayat ve kariyer değiştirici bir anı yaşadığını gördüğümüz genç bir adam söz konusuydu. Ve şöyle düşündüğümü hatırlıyorum: Eğer söylediğim şeyler ailesinin duyduğu ilk şeylerse onların hatasız olmasını, sözlerimin onu sadece bir oyuncu olarak değil, bir kişi olarak da umursadığımı iletecek şekilde söylenmesini sağlamalıyım. Ve düşünüyorum ki Craig’in tavsiyesini zihnime kazımıştım ama o andan önce kalbime hiç almamıştım. O yayın bana bir anın yayının gidişatını ama aynı anın en çok da genç bir adamın kariyerini ve hayatını değiştirebileceğini öğretti. Ve o anın ağırlığını onun için hissetmeyi, hikayelerine özen gösterdiğimden emin olmayı. 

O anlarda muhabir tarafından kurulan ilişkiler kritik önemde. İlişkileri ne kadar iyiyse teknik ekipten koçlara ve oyunculara, alacakları bilgi de daha iyi (ve daha hızlı) olur. 

Harika bir saha içi muhabirinin büyük kısmı ilişkiler kurmaya dayanıyor. dedi Ledlow. “Teşhisin ne olabileceği veya ne olmayabileceği ve teşhisi ne zaman alabileceğimizi öğrenmek adına teknik ekiple temas halinde olmak mesele. Mesajın takımın ulusal bir yayında sunulmasını istediği şekilde sunulması için halkla ilişkiler departmanıyla temas halinde olmak mesele. Ve tabii ki oyuncu ilişkileri de burada devreye gidiyor zira onların nasıl hissettiğini bilmek istersiniz. O anda nasıl hissettiklerini bilmek istersiniz. Rehabilitasyon sürecini, oyuncuyu nelerin bekleyebileceğini veya sakatlık sürecinin o anında nelerin yaşandığını bilmek istersiniz. Bu bilgiyi almanın büyük kısmı, televizyonda duyacağınız 30-40 saniyeden ziyade, bu takımların ve bu takımlar için çalışan adam ve kadınların etrafında geçirdiğiniz haftalar, aylar, nihayetinde yıllara dayanıyor.” 

Saha içi muhabirliği, eski buzdağı metaforuyla fazlaca benzerlik gösterir. Yayında görülen ve duyulan, işin içerdiklerinin ancak yüzde onudur. Saha içi muhabirliği, yayında tam haliyle asla anlatılamayabilecek ama röportajlar için daha iyi sorulara yol açmasına yardım edebilecek hikayeleri hazırlamış olmaktır. O takımla bir dahaki sefer bir maçınız olduğunda önceki gecenin üstüne ekleme yapıp ilişkilerini geliştirerek yayını ilerleten, yayın içi rapor formunda bunun ekmeğini yiyebilesin diye tüm o hikayelerin izini tutmaktır. Maçta majör bir şey olursa seyirciye iletmek için hızlı, güvenilir bilgileri alabilesin diye ilişkilerini istikrarlı şekilde geliştirmektir. 

Burke, Ledlow, ve Hubbarth işin iki gerekliliğini işaret etti. İlki, yayın zamanının 30’ar saniyelik birkaç kesiti için gereken heybetli hazırlık. İkincisi de kendine özgü bir kişiliğinin olması gerekliliği ve oyuna olan tutkunun seyirciye geçmesini sağlamak. 

Aklıma gelen ve bana tekrar tekrar [sırlarımı] soran genç yayıncılara söylediğim bir şey şu ki profesyonellik önemli fakat satan ve seni özgün kılan şey kişilik. dedi Ledlow. Rachel’ın bana ondan daha iyi bir Rachel Nichols olmayacağımı, Doris Burke’ten daha iyi bir Doris Burke olmayacağımı söylemesiyle aynı şekilde. Yani, tüm o yayıncıların yaptıklarının daha düşük bir versiyonunu yapmaya çalışmak seni sadece küçültür. Bu endüstride parsellenecek çokça alan var ve kendi parselini elde etmek için tamamıyla kendin olmalısın. 


Kaynak | The Art Of Sideline Reporting, As Told By The Best In The Business

4 of 4İleri

“Pekâlâ, annesi oğluna ne olduğunu ilk defa benim yayında verdiğim bilgi aracılığıyla duyabilir”

CEVAP VER

Lütfen yorumunuzu giriniz!
Lütfen isminizi buraya giriniz

İlgili Haberler