2017 draftı sonrası tartışmasız tüm gözler Lonzo Ball’un üzerindeydi. Babasının “tuhaf” kişiliği nedeniyle NBA’e adım dahi atmadan on binlerce kişinin antipatiyle yaklaştığı çaylak oyun kurucu, dikkat çeken istatistikler yapmasına karşın beklentinin altında kaldı. Sakatlıklar sebebiyle henüz 36 maça çıkan Ball, 10.2 sayı, 7.1 ribaund, 7.1 asist, 1.5 top çalma, 0.9 blok ortalamaları tutturmuş durumda.
Sadece istatistiklere baktığınızda oyunun her alanına katkı veren, son derece faydalı bir oyuncu görüyor olabilirsiniz. Ne var ki Lakers maçlarını izlediğinizde Lonzo’nun sahaya etkisinin bu kadar göz alıcı olmadığını fark ediyorsunuz. Top çalma ve blokları özellikle bir çaylak için hayli yüksek olsa da kesinlikle iyi savunma yapmıyor.
Açık sahada gerçekten çok değerli işler yapmasına rağmen yarı saha hücumu için çok büyük bir zaaf. Şut stili sebebiyle dripling üzerinden şut sokamadığı için sahayı yukarıdan görmesine rağmen ikili oyunlarda çok etkisiz kalıyor. Fiziki avantajları sebebiyle potaya gittiğinde daha verimli olacağını düşünüyorsunuz ama çember çevresinde de felaket bir bitirici. NBA’in -Josh Jackson’dan sonra- en düşük yüzdeyle turnike atan oyuncusu. Zaten saha içi isabet oranı da %35.6 gibi kesinlikle kabul edilemeyecek bir noktada (%30 üçlük).
Lonzo Ball’un tek sorunu “çirkin” bir şut mekaniği olması değil kısaca. Daha iddialı bir kadroyla, daha yüksek hedefler belirlenen bir sezonda savunmayı daha iyi yapabilir diye umuyorum ancak hücum tarafında çok yol kat etmesi gerek. Sadece müthiş pasör olmak ya da istatistik kağıdını doldurmak, elit seviye oyuncu olmak için yeterli değil. Lonzo’nun o eşiği aşıp, aşamayacağını merakla bekliyorum.