Güçlü Yönleri
– Çok opsiyonlu ve paylaşımcı yapısıyla Mavericks hücumu sezon başından beri ligin en iyilerinden. Rondo’nun takıma uyumu pek kolay olmadı ama Playoff’ta performans arttıran bir oyuncu olduğunu biliyoruz. Monta Ellis All-Star seviyesine yakın basketbol oynarken bu sezon takıma katılan Chandler Parsons beklentileri karşılamayı başardı.
– Mavericks ligin en uzun frontcourt üçlüsüne sahip. 7’1” Tyson Chandler, 7’0” Dirk Nowitzki ve 6’10” Chandler Parsons takımlarının ligdeki birçok takıma fazla gelen bir fiziksel avantajla maçlara başlamasını sağlıyor.
– Oyun yapılarının esnek olması sebebiyle birçok savunma şekline cevap verebilen bir yapıları var. Oyunun temposunu kendileri ayarlayabildiklerinde ligdeki hemen her takıma kök söktürebiliyorlar, oynadıkları maçları skor üretme yarışına çevirmeye çalışmaları muhtemel.
Zayıf Yönleri
– Mavericks’in savunmada potansiyeli var ama doğru yolda ilerleyen pek de fazla şey göremedik. Bu sezon takıma dönen Tyson Chandler pota altı savunmasında iyi iş çıkartsa da dış savunmada penetrecileri ve şutörleri durduramayışları çok sayı yemelerine sebep oluyor. Rondo & Ellis guard ikilisi çabukluklarıyla baskı savunması yapabiliyor ama kısa kaldıkları için şutörleri kapatamıyorlar. Mavericks normal sezonda ligin üç sayılık atışları en kötü savunan takımlarından biriydi.
– Takım kimyasının Batı Playoff yarışına hazır olup olmadığı tartışılır. Rondo sezon içinde koç Carlisle’la sert şekilde tartıştı, son günlerde ise Monta Ellis’in takımın gidişatından memnun olmadığı ve sorunlu olduğu haberleri dolaşıyor. Rakiplerin bu kadar güçlü olduğu bir atmosferde eksik takım kimyası üstü kolay kolay örtülebilecek bir sorun değil.
– Takımın benchi istikrarsız oyuncularla dolu. Sezon ortasındaki Amar’e Stoudemire eklemesi biraz güç getirse de yeterli değil.