Akademik Kırmızı Gömlek, ilk genlerin yok oluşu ve kolej basketbolunun kentsel dönüşümü | ÇEVİRİ

Yazı: Tom Farrey, The Undefeated

Çeviri: Atakan Murzoğlu, TrendBasket

New Haven, Connecticut, orada büyüyen Tremont Waters altıncı sınıftayken ülkenin en tehlikeli dördüncü bölgesiydi.

Komşu Newhallville bir zamanlar ”Batıyı kazanan silah” lakaplı 1873 Winchester tüfeği üretmekle ünlüydü. Sonra fabrika kapandı ve 19.000 kişi işsiz kaldı. Şehrin lakabı da ”Silah Sallayanlar” oldu çünkü insanlar artık silah üretmektense onları kullanmaya başlamıştı.

Newhallville ,Yale Üniversitesi’ne gittikçe yaklaşıyor. Aslında aralarında birçok fark var. Yale’in öğrencilerine sunduğu sınırsız imkanlar kendileri ve diğer öğrenciler arasına mesafe koyuyor. Tremont’ın yanında ise bolca basketbol yeteneği var.

Daha önce binlerce kez okuduğunuz hikayelerden birini tekrar okuyacağınızı düşünebilirsiniz. ”Fakir mahalleden gelen genç, basketbol yetenekleri sayesinde okul bursu alıyor ve NBA’de kazanacağı milyon dolarların kapısı açılıyor.”

Bu tarz cesaret verici hikayeler, üniversite sporunun, siyah Amerikalılar için toplumsal kalkınma aracı olarak ne kadar önemli olduğunun altını çiziyor. Ve belki de Amerikan rüyasındaki inancımızı yenilemekteler: ”Çalışan herkes en tepeye çıkabilir.” Sizi iyi hissettirecek hikayeyi vereceğiz. Ülkenin en üst düzey oyun kurucularından biri olan Waters, önümüzdeki sezon üst düzey Lig 1’de oynayacak – talipleri Duke, Kentucky ve Indiana’ydı. Georgetown’a gitmeyi planladı ve burada Allen Iverson’ın üç numarasını giymeyi bekliyor. Waters, AI’nin üniversite formasını 7 yaşındayken giyerken çektirdiği fotosunun olduğu telefon ekran koruyucusunu göstererek “Babam çok büyük bir hayranıydı, bu yüzden ben de büyük bir hayranı olmalıydım” diyor.

Ancak hikayenin geri kalan kısmını da anlatacağız: Iverson ve Waters gibi ilk genler (ailelerinin üniversiteye giden ilk üyeleri) üniversite sporlarında artık çok nadir görülmeye başlandılar. ”Sporcu bursu” artık üniversite mezunu  orta-sınıf ebeveynlerin çocuklarına gitmeye başladı. Bu, üniversite eğitimi almasının tek yolu bu burslar olan az gelirli ailelerin çocukları için hiç iyi değil.
Özetlersek: NCAA, sporları burjuvalaştırdı.

NCAA, bu yıl Mart Çılgınlığı için “Fırsat” olarak adlandırılan ve dezavantajlı bölgelerden bazı sporcuların basketbol oynayarak üniversiteye gittiklerini gösteren görüntüleri içeren bir kamu hizmeti yayınlıyor. NCAA’nın misyonunun temel bir parçasının, ihtiyaç duyan öğrenci sporculara atletik burslar ve üniversite eğitimi vermesi fikrinin altını çiziyor.

Ancak burada çarpıcı gerçekler var: Lig 1 seviyesindeki takımlarda basketbol oynayan Fırsatlı öğrenci sayısı beşte birden az. Bunu basketbol özelinden çıkartıp, diğer sporları da katarsak oran yedide bire çıkıyor. İki ebeveynin de koleje gitmediği ailelerden gelen öğrenciler üst düzey takımlarda çok az sayıdalar. Ve bu oran gittikçe kötüleşiyor.Eğitimciler, bu tür öğrencileri “ilk gen” olarak adlandırıyorlar – ailenin koleje giden ilk üyesi. Bu, yakından takip edilen bir olay, çünkü sosyo-ekonomik fırsatları ölçmek için çok önemli. İlk genler, genellikle, burssuz kolej ödemede zorluk çeken yoksul ve işçi sınıfındaki ailelerden gelir. Üniversite kariyerlerinin sonunda profesyonel dünyada milyon dolarlar kazanamasalar bile aldıkları eğitim ve fırsatlar onlar için orta-sınıfa geçiş biletidir. 2010’da NCAA, kolej sporcularına, üç seviyede de spor yapanların geçmişini ve tecrübelerini yakından tanımak için, az bilinen GOALS çalışmasının bir parçası olarak ilk gen olup, olmadıklarını sormaya başladı. 2015 yılında, 21.000 sporcuya bir başka anket daha yaptı. Undefeated, (ESPN’in sahibi olduğu site) NCAA’den kimin üniversitede oynayacağına dair daha kapsamlı bir bilgi edinmek için ilk genlerdeki verilerin bir bölümünü paylaşmasını istedi.

Şaşırtıcı bir şekilde, veriler Lig 1 seviyesinde tecrübenin ilk genlerde düşüşe geçtiğini gösterdi. Düşüş yetenek egemen spor masallarına kıyasla bile çarpıcıydı: Erkekler basketbolunda (ilk genlerin en yüksek yüzdesine sahip olan spor) sadece beş yıl içinde üçüncü sıraya gerilemişlerdi. Kadın basketbolunda da benzer bir düşüş yaşandı. Futbol ise yüzde ondan fazla düşmüştü.

Düşüş, beyzbol ve softboldan futbola, kadın jimnastikten diğer birçok spor dalına yansıdı. Erkekler yüzme ve kadın voleybolundaki artışlar bir avuç istisnadan öteye gidemedi ve genel tabloda ki düşüşü değiştiremedi.