Böylece Iguodala, Warriors’ın Jawbone tarafından üretilen UP bilekliğini takan ilk oyunculardandı. Bu bileklik oldukça hafif, lastikle kaplanmış ve bileğin en küçük hareketlerini takip ederek uyku alışkanlıklarını izliyor. (Bu cihazlar gelmeden önce—ve uyku miktarını ve kalitesini gösteren grafiklerden önce—takımlar gerekli bilgileri sadece yapılan anketlerden öğrenebiliyoruz. Lyles konuyla ilgili olarak “Ve fark ettiğim bir şey şu ki daha önce dokuz saat civarında uyuduğunu söyleyen oyuncular daha çok beş saat kadar uyuyorlar.” dedi. Iguodala da Lyle ile beraber yatakta ekran olmayacak prensibini onayladı ve en sevdiği TV programını artık yatak odasına yasakladı. Cep telefonunu geceleri banyoda bırakıyor. İçerisinin sıcaklığını 57 dereceye (Fahrenheit) getirdi, yani vücudunu temel sıcaklığına. Maç günü şekerlemeleri bir saate kadar düştü. Yeni sezon içi rutini 23.15’te başlıyor ve şöyle devam ediyor: açma-germe; nefes egzersizi; 15-20 dk kadar kitap okuma; gece yarısı olunca ışıkları söndürme; tekrar. Iguodala “daha canlı hissettiğini ve uyku sersemi gibi olmadığını” bildirdi.
Mavericks’in atletik performans direktörü Jeremy Holsopple “Oyuncular bir defa daha üst düzey performans gösterdikleri hissine kapılınca halsiz zamanlarıyla arada büyük fark oluyor.” ifadelerini kullandı.
Dallas geçtiğimiz sezon iki haftalık periyotlarda dinlenme sürelerini hareketle takip ederek kendi uyku programını uyguladı. Bunun için Readiband adında bir saati kullandılar. Beş kulüp daha–bunların üçü play-off takımı—oyuncuları ön ofisler tarafından “yama” olarak dillendirilen deriye yapışan sensörleri kullanmaları konusunda ikna etti. Cihaz uyku alışkanlıklarının yanı sıra vücut ısısını, vücut pozisyonunu ve kalp atışı değişkenliğini (bu da stresle bağlantılı) de takip ediyor. Sonuç olarak yama kişinin uyurken örtüyü ne zaman çektiğini, ne zaman uzandığını, kalp atışlarının ne zaman hızlandığını ve—alkolün kalp atışı üzerindeki ölçülebilir etkisine dayanarak—ne zaman sarhoş uyuduğunu fark ediyor.
Eğer bu gözetimin teknokratik normalleşmesi gibi duruyorsa öyledir. New York Üniversitesi’nin tıbbi etik bölümünün direktörü ve Sport ve Toplum Programı’nın yardımcı direktörü Dr. Arthur L. Caplan “Bu gelişmeler oyuncuların hayatlarına gizlice dahil olmak isteyen işverenlerin büyüyen trendinin bir parçası. Fakat bu durum bazı riskler taşıyor. Hedefler bir anda performans geliştirmeden kendini takımı utandıracak bir şey yapma tehlikesine atmaktan kaçınmaya kayabilir. Ben çok, çok dikkatli olurdum.” sözlerini kullandı.
Evet, Iguodala, 48 milyon dolarlık sözleşmesi olan yıldız veteran, Warriors’ın rehberliğinde uyku deneyinin yapılmasıyla ilgili olarak kendini güvende hissedebilir. Fakat daha sonra ne olacak? Program kendini iyice gösterdiğinde ve bir yedek oyuncuya gönüllülük seçeneğiyle sunulduğunda… Caplan: “’Gönüllülük’ bir gereklilik ve eminim bazı takımlar bunu önemsiyor. Fakat hala süperstar bir oyuncu ve düşük süre alan bir oyuncunun iş güvencesi arasında çok büyük bir fark var. Eğer takım bencindeki 12. oyuncuysan muhtemelen özgürce hayır deme şansın pek yok.”
Jeremy Holsopple Mayıs ayında havanın açık olduğu bir günde Chicago’daki Palmer House Hilton’un üçüncü katındaydı. Ulusal Basketbol Kuvvet ve Kondisyon Birliği’nin senelik bayi şovu tam kapasitede çalışıyordu ve etrafındaki 39 şirket “astranotlarca test edilmiş”, “vücut taraması yapan” ve “hücre sistemleri” terimler kullanıyordu. Bir masada Raptors’ın asistan koçu ve spor bilimi direktörü Alex McKechnie bir kalp monitörü mucitine kullanıcı arayüzü hakkında homurdanıyordu. Bir diğer masada Celtics’in güç ve kondisyon koçu Bryan Doo elektrokimyasal beyin aktivitesini yorumlayan kulaklık hakkında bilgi almaya çalışıyordu. Dalla’la ikinci sezonuna başlayan Hopsopple ilgisini çeken şeyse bunlara göre daha basitti.
Holsoplple: “Halsizlik ve yük şu anda baktığımız en büyük şeyler. Bence dürüstçe takımların senede 10-15 maçı oyuncuların azıcık bile olsa gerekli fiziksel ve zihinsel canlılıkta olmadıkları için kaybettiklerini söyleyebilirsiniz.”