Sezonun yarısı geride kalmışken son şampiyon Golden State Warriors sadece dört maç kaybetmiş durumda. Ocak ayında bir haftalık süre zarfında şampiyonluk yolunda en büyük rakipleri sayılan Cavaliers ve Spurs’ü 30+ sayı farklarla yenen, Şubat başında da bir diğer rakibi Thunder’ı deviren takım iyiden iyiye “bileği bükülmez” bir hale bürünmüş durumda. Akıcı ve patlayıcı oyun stilleriyle karşı strateji geliştirmeyi zaman zaman vakit kaybı gibi gösterseler de geçen sezon gördüklerimiz ve bu sezon kaybettikleri/zorlandıkları maçlardan çıkartılabilecek bazı kilit noktalar da yok değil. Warriors’a karşı uygulanması şart olan bazı şeyler var, bunların yanında işleri onlar adına biraz daha zorlaştırabilecek ayrıntılar da mevcut.
1. Düşük tempo
Warriors’ın hız oyunuyla baş etmek mümkün değil. Yetenek seviyeleri, top paylaşımları ve ortadaki plana hakimiyetleri sayesinde ligin en iyi hücum takımılar ve tempo yükseldiğinde ne yapmaları gerektiğini çok iyi biliyorlar. Takımda karar verme mekanizması gelişmiş oyuncu sayısı çok fazla. Topu ellerinde fazla tutmadan doğru pası verebilen isimler var. Geçen sezon Final serisinde Cavaliers’ın eksik kadrosuna rağmen Warriors’la bir süre kafa kafaya oynayabilmesinde tempoyu çok düşürerek Warriors’ı transition’dan çok set hücumlarına zorlaması önemli rol oynamıştı. Warriors bu sezon hücumda geçen sezona göre daha da iyi durumda ve Stephen Curry/Draymond Green pick’n roll’u set hücumunda gayet iyi çalışıyor. Ama yine de transition bazlı oyunun farklı hızlı şekilde açma potansiyeli sebebiyle Warriors’ın hücumda birinci tercihi olduğu unutulmamalı.
Düşük tempo aynı zamanda potansiyel top kayıplarının da önüne geçen bir faktör. Warriors ligin top kayıplarını en iyi cezalandıran takımı; keza ana rotasyonlarındaki hemen hemen tüm oyuncular takımın hızlı hücuma çıkmasını sağlayacak pası atabilen isimler. Top kayıpları transition hücumuna davetiye çıkarıyor, Warriors hızlı şekilde doğru adamı bulma becerisiyle de bu hataları çok iyi cezalandırıyor.
2. Savunma stratejileri
A) Stephen Curry’nin savunulması
Stephen Curry Warriors’ın sisteminin merkezinde yer alıyor. Ona gelen ikili sıkıştırmalar topun Draymond Green’e gitmesini ve Green’in 4’e 3 şekilde hücumu yerleştirmesini sağlıyor. Dışarıdan neredeyse orta sahaya yaklaşan bir mesafeyle şut sokabilmesinin yanı sıra fazla yakın savunulunca da çabukluğuyla savunmacısını ekarte edip potaya gidebilmesi ve orada da çok iyi bitirici atışlara sahip olması savunmanın sadece dışarıda değil, içeride de ona iki oyuncuyla birden saldırmasını gerektiriyor. Curry’nin oyun stili çok “doğal”, fazla düşünmeyen ve hissiyat üstünden giden bir oyuncu. Onunla alakalı bir zayıf karın bulunacaksa kuşkusuz fiziksel anlamda çok güçlü bir isim olmaması ön plana çıkıyor. Fiziksel, kurallar el verdiğince sert bir savunma Curry’nin hissiyat üstünden oynadığı oyunu zorlaştırıp sinirlerini bozabilir. Curry’nin geçen sezon da bu sezon da zorlandığı maçlara bakıldığında sert, fiziksel ve baskılı ikili sıkıştırmalara karşı bocalayabildiği görülüyor. Geçen sezon Tony Allen sakatlanana kadar Grizzlies savunması Allen-Mike Conley ikilisiyle birlikte Curry’i fazlasıyla zorlamıştı. Bu sezon ise baskı savunmasında çok becerikli Avery Bradley, Marcus Smart ve Jae Crowder’ı değişmeli kullanan Celtics’in onu normalden çok daha fazla düşünmeye ve oyunu fazla zorlamaya ittiğini gördük.
Curry’nin savunulmasıyla ilgili özellikle bu sezon ön plana çıkan bir detay da çabukluk anlamında sıkıntısı olmayan ama kendisine göre size avantajı olan isimlerin performansları. Warriors’ın bu sezon aldığı dört mağlubiyetten birisi olan Pistons maçında Kentavious Caldwell-Pope’un, bir diğer mağlubiyet olan Bucks maçında ise Michael Carter-Williams ve Khris Middleton’ın boy avantajlarını iyi kullanarak Curry’i rahatsız edebildikleri gözlemlendi.
B) Eğer yenecekse diğerleri yensin
Warriors kadar fazla silah sahibi olan bir takımı tamamen durdurmanın imkansız olduğu söylenebilir. Bir oyuncu durunca bir başkasıyla vurmayı başarabiliyorlar. Bu açıdan “kötünün iyisi” şeklinde bir yaklaşım en verimli sonuçları doğuruyor. Warriors karşısındaki bir takımın maç içinde kilit adam konusunda adapte olma becerisine sahip olması gerekiyor. Üç sayı çizgisinin gerisinden Draymond Green, Harrison Barnes gibi isimler gayet yeterli oyuncular olmakla birlikte rakip bir savunma için Stephen Curry ve Klay Thompson’dan ziyade onların atışları kullanması tercih edilesi bir durum. Bu yüzden savunma rotasyonları yapılırken Curry ve Thompson’a karşı asla verilemeyecek olan şutöre baskı yapmama tavizi bu isimlere karşı uygulanabilir. Bu çözüm elbette ters tepme ihtimaline fazlasıyla sahip ancak başarıya ulaşma ihtimalinin diğer seçeneklerden daha yüksek olduğu aşikar.
C) Dört numarada adam değişimi
Bu detay tamamen Draymond Green ve Andre Iguodala’nın çok yönlü oyun stillerine karşı koyabilmek için ortaya çıkıyor. Warriors klasik beşiyle oynadığında dört numarada yer alan Draymond Green sürekli olarak oyun kurmak ve şut atmak için dışarıya çıktığından rakip takımda onu savunacak oyuncunun üç sayı çizgisine çıktığında “Ben neredeyim?” demeyecek bir isim olması şart. Ligde Green’in bir dört numara için sahip olduğu çabukluğukla baş edebilecek dört numara sayısı sınırlı olduğundan boyu pozisyonuna göre uzun üç numaraların dört numaraya kaydırılarak kullanılması akılcı bir hamle. Warriors o hücumda dominant kısa beşine döndüğünde Green’in konumuna Andre Iguodala geçiyor. Green ve Iguodala’nın aynı anda oyunda olmasının handikapı, rakip takımda bu iki oyuncuyla eşleşecek forvet oyuncusu ihtiyacının birden ikiye çıkması. Keza kısa beşte Green pivot pozisyonunda olmasına karşın üç sayı çizgisine çıkarak oynamayı sürdürüyor. Bu yüzden Warriors karşısındaki savunmanın 3-4 numarada sık sık switch yapabilecek çabuklukta savunmacılara ihtiyacı var.
3. Hücum stratejileri
A) Pota altı skorerliği
Pota altında skorer bir pivotun olmasının Warriors savunmasını en çok zorlayan kontra strateji olduğunu bu sezon birkaç kez gözlemledik. İddiasız olmasına karşın Brooklyn Nets bu taktiği Brook Lopez’le uygulayarak bu sezonki ilk karşılaşmalarında maçı uzatmaya kadar götürdü. Taktiğin daha ciddi bir başarı elde edişi ise Warriors’ın sezon başı galibiyet serisini 24 maçta sonlandıran Bucks maçında gerçekleşti. Bucks ısrarla Warriors’ın kısa beşine karşı Greg Monroe’yu kullanarak Draymond Green’in üstüne oynadı ve Monroe’dan gelen üst üste sayılar Warriors’ın maçın kontrolünü ele alamamasına ve maçı kaybetmesine neden oldu. Warriors’ın elinde skorer uzunları savunabilecek Andrew Bogut gibi bir isim mevcut ancak takımın Draymond Green’i beş numarada kullanan dominant kısa beşini maçın genelinde kullanmasını engelleyip Bogut’u mecburen sahada tutmasını sağlamak için pota altı skoreri üstünden oynamak akıllıca bir strateji.
B) Draymond Green’i faul problemine sokma
Stephen Curry bu takımın lideri ve sisteminin ana parçası olabilir. Ama Draymond Green’in önemi de neredeyse Curry kadar büyük. Green takımın savunmasında yapışkan görevini üstlenip hem dışarıda hem içeride sıkı savunma yapabilmesi, kendisinden uzun isimleri savunabilmesi, ligdeki çoğu dört numaraya karşı çabukluk avantajına sahip olması gibi faktörlerle takım savunmasının en değerli parçası. Bunun yanında rakip takımlar Curry’e baskı getirdiğinde takımın doğru adamı topla buluşturup doğru şutu bulmasında onun oyun kuruculuğu en büyük rolü oynuyor; bu sebeple de takımın asist kralı. Bu beceri aynı zamanda Curry’nin topsuz oyun oynayıp perdelerden çıkıp şut sokmasını da sağlıyor. Green’i devre dışı bırakmak için agresif ve coşkulu oyun stili ona karşı bir silah olarak kullanılabilir. Green’in bu sezon en çok faul aldığı maçların rakip takımın hücumda onunla eşleşen oyuncuyu ısrarla birinci opsiyon olarak kullandığı maçlar olduğunu görüyoruz. Altı faul aldığı tek maç olan 11 Kasım tarihli Grizzlies maçında Marc Gasol, sezonun etkisiz performanslarını gösterdiği 4 Kasım tarihli Clippers maçında Blake Griffin, 30 Aralık tarihli Mavericks maçında Dirk Nowitzki ile rakip takımların onun üstüne oynadığını görüyoruz. Green psikolojisini bozmadıkça istikrarlı kalacaktır ama bu strateji tutması durumunda çok büyük kapılar açacağından denemeye değer.