Panathinaikos’un 2017 sezonu hatırlanacağı gibi çok olaylı bitmişti. Ardından beşinci maçı Olympiacos’un evinde kazanarak gelen Yunanistan Ligi zaferi, ortamı biraz soğutmuşa benziyordu. Ta ki 2017-2018 sezonundaki sürtüşmeler başlayana kadar. Free Fire, birbirlerini hiç sevmeyen, birbirlerine hiç güvenmeyen ama birlikte çalışmak zorunda olan bir grup silah kaçakçısı ile sokak çetesinin anlaşması üzerine kurulu. Pardon anlaşamaması.
PAO’nun çılgın başkanı Dimitris Giannakopoulos’un bazen abartı zaman zaman da haklı çıkışlarıyla geçen bir sezon izledik. (Bu arada Kapalı gişe EuroLeague serisinde ilk kez, bir takımı oyun yapısı, süper yıldızı ya da koçu üzerinden değil başkanı üzerinden tanımladım. Dimitris Bey, takımından o kadar çok rol çaldı ki ben de mecbur kaldım).
EuroLeague tarihinin en başarılı takımlarından biri olan PAO’nun artık eski şaşalı günlerinde olmaması çılgın başkanı belli ki sinirlendirdi. Ve eskiden kendi lehlerine yapılan haksızlıklar bu sefer PAO aleyhine yapılınca ses çıkarmaya başladı. Ve kapalı bir lig olan EuroLeague; Free Fire’daki kirli anlaşmanın yapıldığı kilitli garaja döndü. Herkesin haksız, herkesin kirli olduğu bir ortamda tüm tarafların kaybedeceği bir çatışmayı başlattı.
Öncelikle birkaç konuda Giannakopoulos’a hakkını verelim. Evet EuroLeague başkanı başarısızdır, gelirleri arttıramadığı için suçludur. CSKA-Khimki ve Real-PAO serilerinde başta olmak üzere sezon boyunca hakemler batırdılar. Ve bazı takımların yönetim tarafından korunduğunu hissettirdiler. Diğer taraftan PAO başkanı da sütten çıkmış ak kaşık değil. Dedik ya bu sezon PAO Free Fire’ı yaşadı. Ve iki taraftan sezonu kan kaybederek tamamlıyor.