İki sezon üst üste play-off’u kaçıran ve bütçesinin, isminin getirdiği beklentileri karşılayamayan Beşiktaş Sompo Japan yeni sezona yeni bir yapılanmayla girdi. Takım kaptanı Muratcan Güler dışındaki 11 oyuncu değişirken, takımın başına Pınar Karşıyaka’yı lig ve kupa şampiyonluklarına taşıyan Ufuk Sarıca getirildi. Oyunculuğunu noktaladığı ve antrenörlük kariyerine başladığı yere geri dönüşünde ilk sezonuna iyi girdi Sarıca. Sinan Erdem Spor Salonu’ndan Akatlar Arena’ya taşınma kararının iç saha maçlarında takıma hava getirmesiyle Akatlar sezon boyunca bir kaleden farksızdı; tıpkı Sarıca’nın defaatle söylediği gibi. Pınar Karşıyaka, Galatasaray Odeabank ve Banvit gibi zorlu deplasmanlardan alınan yenilgiler, Basketbol Şampiyonlar Ligi’ndeki yenilmezlikle birleşince Beşiktaş’ta moralleri bozmadı. 2016’yı iç saha yenilgisi almadan kapatan Kara Kartal, 14. haftadaki Fenerbahçe ve 15. haftadaki Anadolu Efes maçlarıyla Akatlar’da yenilgiyle tanıştı.
Bu iki maçta da rakiplerin Beşiktaş’a kalite farkını göstermiş olması Sarıca’nın takımın yeni kurulduğuna ve kısa sürede alınan yola dikkat çeken iyi hesaplanmış açıklamalarıyla bir endişeye dönüşmedi. Şampiyonlar Ligi’nde Pınar Karşıyaka’ya olaylı bir seri sonucunda elenen Beşiktaş, konsantrasyonunu lige çevirdi ve takımdaki rollerin ve oyun sisteminin alışkanlık düzeyine yükselmesiyle birlikte sezon sonunu iyi getirdi. Uzun süre ikincilik için Anadolu Efes ile çekişen siyah beyazlı ekip 30. hafta mücadelesinde, sezonun – kendi adıma – en heyecanlı geçen maçında rakibini yenerek ikincilik koltuğuna oturdu.
Lider tamamlanan 2007-08 sezonundaki dereceyi (24-6) yakalayan ve 2011-12’deki şampiyonluk sezonunu normal sezon galibiyeti sayısında geride bırakan Siyah beyazlıları play-off’ta yedinci Gaziantep Basketbol bekliyordu.
Tutmaktan çok atmayı seven, ikilik/üçlük dengesini üç sayı yönüne çeken ender takımlardan olan Gaziantep Basketbol ile akıcı hücumuyla fark yaratan Beşiktaş’ın normal sezondaki maçları çirkin diye tabir edilebilecek şekilde geçmişti. Mücadelenin bol, pozitif basketbolun ise kısıtlı olduğu, yeterlilikten çok hataların sonucu tayin ettiği normal sezon maçları play-off’ta da gerçekleşti.
Akatlar’daki ilk maçta Michael Roll dışında ilk beş parçalarının çalışmaması ve Marcus [Haislip + Denmon] ikilisine çare üretilememesi serinin beklenenden zor geçeceğini gösterdi ilk maçta. Ne var ki Beşiktaş, bu sezon birçok zorlu maçta oyunu sıkarak galibiyetler çıkarmayı bilmişti. D.J. Strawberry, Kyle Weems, Kenan Sipahi, Sertaç Şanlı, Erkan Veyseloğlu gibi kenar oyuncularıyla hareketli, dışarıda topa ve pas kanallarına baskı yapabilen, zone press ve eşleşmeli alan savunması gibi Ufuk Sarıca imzalarıyla rakiplerinin olgun atak yapmasına müsaade etmeyen bir takım kimliği oturtmuştu Beşiktaş. İlk maç da tam da bu özelliklerle kazanıldı. Play-off’ta bir başka oynayan Strawberry’nin sürükleyiciliği de eklenince seri Gaziantep’e 1-0 ile gitti.
Elinde çok fazla mermisi bulunmayan Gaziantep’in tabancasını ikinci maçta da aynı şekilde doldurup kazanmayı denemesi olağandı. Bu noktada Beşiktaş cephesinde Vladimir Stimac ve Earl Clark kendilerini gösterdi. Bu iki oyuncunun Gaziantep’in beş dışarıda hücumuna karşı zorlansa da hücumda gösterdiği performans, Roll-Strawberry ikilisinin yaratıcılığına eklenerek ortaya yine çirkin ancak kazanmaya yeter bir performans çıkardı. (2-0)
İki maç süren bir çeyrek final serisi için bir hayli sınanan Beşiktaş’ın yarı finaldeki rakibi, 2012’de finalde yendiği Anadolu Efes.
Bence her sartta Efes tecrube ve oyuncu kalitesini oyuna yansitacak ve bu seriyi bana gore 3-1 le gececektir. Ayrica Perasovic in koc tecrube ve yetenegi Sarica ya gore daha agir basiyor.