Sırbistan’ın hücum zenginliğini anlatmaya kelimeler yetmeyebilir. Bjelica ve Jokic’in sahada beraber kaldığı anlarda dört veya beş elit oyun yapıcıyı aynı anda sahada bulundurma lüksüne sahip olmak, Sasa Djordjevic’in geceleri bir nebze daha rahat uyumasına yol açacaktır. Yüzü ve/veya sırtı dönük tehditleri bu denli yüksek olup doğru zamanda doğru oyunu yapma konusunda dünya çapında uzmanlaşmış oyuncular söz konusu olduğunda hücum, kuantum mekaniğinden ziyade Ahmet Buhan’ın kitaplarında yer alan problemlere dönüşüveriyor. Bu yıldızlar topluluğunda ana karar verici olarak öne çıkan ismin Bogdan Bogdanovic olduğunu belirtmekte yarar var. Fenerbahçe formasıyla çok yakından izlediğimiz yıldız guard, her türlü aksiyon başlangıcında topu tutan oyuncu olarak karşımıza çıktı hazırlık süreci boyunca. Onun ikili oyun oynama keskinliği ve üçlü tehdidinden güç alarak hücumunu kuran Sırbistan, bir numaraları Stefan Jovic ve Vasa Micic’i bazen drive and kick’ten doğan ikinci aksiyonun karar vericisi bazen de forvete açılan şutör olarak kullanmakta.
Pivot pozisyonunda ise Jokic ile Marjanovic daha çok alçak postta sırtı dönük pozisyon alıyor. İki oyuncu da bu durumları verimli şekilde değerlendiriyor ve dahası, iki oyuncu da sırasıyla üçlük ve orta mesafe tehditlerine sahip. Jokic’in dillere destan pas yeteneği onu perimetrede top tutarken ve pas dağıtırken izlememizi sağlıyor; ne var ki Marjanovic de Joker’ın mütevazı bir versiyonu olarak vizyonunu ve yumuşak ellerini sergiliyor. Olympiacos’lu Nikola Milutinov, Sırbistan’a derinlik katan en önemli oyunculardan biri, zira pick-and-roll sonrası çembere saplanma özelliğini kullanabilecek birçok takım arkadaşı var ve bu da hücuma yeni bir boyut açmak demek.
Bu noktada 2015 EuroLeague MVP Nemanja Bjelica’nın tam bir serbest oyuncu olarak değerlendirilmesi Sırbistan hücumunu özel kılan nüanslardan sadece biri. Yarı saha hücumuna yüksek post’ta girip hücumun devamında kendisini istediği şekilde konumlandırarak alan açıyor, bazen ters eşleşmeleri değerlendiriyor ve çoğunlukla da Bogdanovic savunma baskısından ötürü çözüm üretemediğinde ipleri ele alıyor. Akropolis Turnuvasındaki Yunanistan mücadelesi, Bjelica’nın bu rolünün sahaya en iyi yansıdığı örnek. Yıldız oyuncu maçın uzatmaya gitmesini engelleyemedi ama Sırbistan’ın çift hanelerden geri dönüşünde ve galibiyetinde büyük rol oynadı. Ancak Bjelica’nın hazırlık dönemi boyunca fiziksel anlamda iyi durumda görünmemesi ve bire birde rakiplerini rahatça geçmekte sorun yaşaması bir soru işareti olarak kenarda duruyor. Yine de Profesör’ün yeteneğine güvenmek orta ve uzun vadede daha kazançlı yatırım.
Hazırlık sürecinin en ciddi turnuvası Akropolis Turnuvasındaki üç maçında sadece Türkiye’ye karşı 30 üçlük denemesine ulaşmayan Sırbistan oyuncu kadrosunun getirdiği çeşitliliği dengeli şekilde kullanabilmesiyle de fark yaratıyor. Türkiye’ye karşı Jokic ile Marjanovic toplam 8/17 ikilik isabetiyle 24 sayı atmıştı ve pota altında kurulan bu üstünlük farkın da erken açılmasını sağlamıştı. Üç maçın toplamında yay gerisinden %37,5 ile atan Sırbistan; Bogdanovic, Bjelica, Guduric, Micic, Lucic ve hatta Jokic’in varlığı sayesinde son birkaç yılda görmeye alıştığımız şutör riske etme taktiğiyle pek az karşılaşacağını gösterdi. Kısaca top çemberden bazıları tarafından dışarı itilmediği takdirde Sırbistan oyunun “eğlenceli” sahasında herhangi bir sorun yaşamayacaktır.