Yazı: Kevin Love, The Players’ Tribune
Çeviri: Ahmet Özerdem, TrendBasket
5 Kasım’da, Hawks maçının devre arasından kısa bir süre sonra, panik atak geçirdim.
Bir anda ortaya çıktı. Daha önce hiç yaşamamıştım. Gerçek mi değil mi bilmiyordum bile. Ama kırılan bir el ve burkulan bir ayak bileği kadar gerçekti. O günden bu yana akıl sağlığım hakkında düşündüğüm her şey değişti.
Kendim hakkında bir şeyler paylaşmaktan hiçbir zaman haz etmedim. Eylül ayında 29 yaşıma girdim ve hayatımın yaklaşık 29 yılı boyunca iç dünyamı dışarıdan esirgedim. Basketbol hakkında konuşmak rahattı fakat basketbol işin kolay kısmıydı zaten. Kişisel görüşleri paylaşmak çok daha zordu ve şimdi geriye dönüp baktığımda, yıllar boyu konuşacak birini bulmanın gerçekten işe yarayabileceğini anlayabiliyorum. Ama paylaşmadım, ne ailemle, ne en iyi arkadaşımla, ne de kamuoyuyla Bugün, bunu değiştirmem gerektiğini fark ettim. Geçirdiğim panik atak ve o zamandan bu yana yaşananlar hakkında düşüncelerimi paylaşmak istiyorum. Tıpkı benim gibi sessizce acı çekiyorsanız o zaman kimsenin sizi anlamadığı zaman nasıl hissettirdiğini de bilirsiniz. Kısmen bunu kendim için yapmak istiyorum fakat çoğunlukla bunu yapmak istiyorum çünkü insanlar akıl sağlığı hakkında yeterince konuşmuyorlar. Ve erkekler ve çocuklar muhtemelen bunu en çok ihmal edenler.