Robert Swift’in NBA’in büyülü dünyasından uyuşturucu bağımlılığına serüveni… | #SI

…

Artık 2004 yılıdır ve o çocuk adam olmuştur. Ya da ona öyle söylenir. O da inanır. Her şeye rağmen, çocuklar Las Vegas’ta NBA yıldızlarına karşı oynamak üzere davet almaz, çocuklar ulusal yayınlarda yer almaz, ya da Al Jefferson ve LaMarcus Aldridge’in yanında McDonald’s Amerikan ekibine girmezler. Çocuklar 2.15 m uzunluğunda olmazlar.

AAU aracıları, ve temsilci adayları, güzel kızlar ve ayakkabıcılar herkes bir parça Robert Swift istemektedir. Swift dört yıl içerisinde üç lise için oynadı. Kıskanç takım arkadaşları onu dışlamaya çalıştı. O ise güçlü takımlarla karşı karşıya olmasına rağmen 8,8 sayı, 15,9 ribaund ve 6,2 blok ortalama yakaladı. USC ile anlaştı. Daha sonra NBA’den çağrıldı. Lise koçu ona hazır olmadığını söyledi. Aile dostları da öyle… Fakat sözleri orada duran, rüyasına asılmasını söyleyen koro tarafından bastırıldı. 99 kg ağırlığındaki vücudunun hala zayıf olup olmadığı kimin umurunda? Profesyonellerle gelişecektir. Bruce muhabirlere “Ben çalışma alanına erken girdim ve bir iş öğrendim” dedi. “Siz de gidip öğrenin.’’

Rob sıçrama yapar. Mezuniyet balosu için süslü bir elbise alır, bir Escalade kiralar, mezuniyeti atlatır. Her zamanki gibi annesiyle tartışıyordu ve ikisi de birbirinden inatçıydı. Yıllar sonra, kardeşi 1999 yılında anne tarafından dedelerinin ölümüne işaret edecektir, Robert Shaull, Rob’un tüm oyunlarına katlanan bir sandalyede gelen sert, sevecen bir adam ve Alex’e göre “Bize en çok rehberlik ve disiplin sağlayan kişi’’ -o noktada Rob uzaklaşmaya başladı. “O zaman hem o, hem biz kaybolduk” der Alex.

Artık Rhonda arkadaşlarıyla pikap basketbolu oynamalarını yasakladı. Rob artık bir yatırımdı. Bu duruma  öfkelenmişti. 18 yaşındaydı. İstediğini yapabilirdi. Bir arkadaşının yanına taşındı, alt karnına dedesinin yüzü de dahil olmak üzere ilk dövmelerini yaptırdı. Draft partisi vakti geldiğinde onu, bir takım arkadaşının ailesi misafir etti.

Ve işte oradaydı, etrafı 100 arkadaş ve takım arkadaşı ile sarılı, geleceğini TV’de canlı olarak anons edilirken izlemekteydi. Bob Myers’tan bir mesaj aldı. Teknik olarak, Arn Tellem onun temsilcisi-Arn Tellem, Kobe’nin temsilcisi- fakat bu Myers, Tellem’in enerjik sağ kolu olan, onunla irtibat kuracak kişiydi.

Şimdi bile, draft gecesinde, Swift biraz gizemli kaldı. Tellem’in tavsiyesiyle, NBA birleşmesi ya da takımlar için antrenmanlara katılmadı. 2.15 m boyundaysanız ve ağır değilseniz ve deneyimden yoksunsanız, şu anı değil geleceği satarsınız.  Strateji çalıştı. Danny Ainge, Boston GM, Swift’i on beşinci sıradan seçeceğine söz verdi.

Fakat daha sonra David Stern podyumda on ikinci olarak seçildiğini anons etti ve Swift ismini duydu. Bir lottery pick? Dakikalar sonra, Sonics’in başantrenörü çağırdı. “Seni oynarken görmek için gerçekten sabırsızlanıyorum” dedi Nate McMillan.

Üç hafta sonra Swift bir milyoner oldu. Üç yıl için üç nokta dört milyon! Ailece bu kadar yol aldık, diye ona hatırlattı Bruce. Ve gerçekten Rob, ailesine bir ev satın aldı. Bir yıl önce Bruce beş yıl içerisindeki ikinci kez iflasını açıklamıştı. Şimdi ne o ne de karısı yakın bir gelecekte çalışmayacaktı. Alex’in kolej eğitimi karşılanacaktı. Başarmışlardı. Hepsi birlikte başarmışlardı.