Problem kısalarda

Sadece yazıp geçmek gerek aslında, dirençsiz Fenerbahçe Ülker kısaları önemli bir koz oldu Laboral Kutxa için. Özellikle San Emeterio’nun en sevdiği hücum şekli bu ters eşleşmeler, hemen hepsini değerlendirdi.

Fenerbahçe Ülker cephesinde ise koç Obradovic’in özellikle farkına varması gereken şudur ki mevcut sorun kısalarda. Uzunlarda değil. Yapılan uzun tercihleri ise hep güven temelinde gerçekleşiyor, yani Vesely ve Bjelica mümkün olduğunca oyunda kalıyor. Semih Erden ilk periyotta üç dakika oynayıp çıktı örneği, nededi belli değil. Bjelica çok kısa süre kenarda kalıp oyuna girdi onun yerine. Bunun da nedeni belli değil. Ya da güven diyelim, fark etmez. Ama uzunların verimsizliğin nedeni fazlasıyla belli: Kısalar.

Bazı uzunları perdeleme makinesi olarak kullanmak anlaşılabilirdir, hücum yetenekleri fazlaca sınırlı bir uzuna sahip olmak böyle bir sonucu doğurabilir elbette. Ancak Oğuz Savaş, Semih Erden ve Jan Vesely üçlüsü sadece bu fonksiyonda kullanılmak için fazla değerli oyuncular. Bjelica’nın kendini sıyırabilmesinin nedeni ise dışarıdan potaya topla gidebilme becerisi. Gayet aşikar ki oyununu sırtı dönük hücumlar üzerinden temellendiren bir oyuncu olsaydı harcanırdı bu takımda, ya da 5 maçta 2 kez istediklerini yapabilirdi. Oğuz’un sırtı dönük pozisyonları hunharca katledildi kısalar tarafından. Bu konuda sorumluluk doğrudan Zisis ve Preldzic’e ait. Koskoca devrede üçten fazla sırtı dönük oyun oynamadı Fenerbahçe Ülker, ikisini de Bogdanovic oynadı bu sırtı dönük oyunların, anlaşılacak şey değil. İkinci yarının başlarında uzunların boyalı alanda değerlendirilmesi adına birtakım çalışmalar oldu. Ama uzunları beslemek sezon genelini kapsayan bir alışkanlık halini almayacaksa Fenerbahçe Ülker çok masraflı bir boyalı alan rotasyonuna sahip demektir.

Hemen bir ters eşleşme planı tasarlayalım mesela. Preldzic’in üzerinde San Emeterio, Oğuz’un başında ise Begic. Bir perde ve devamında Oğuz, San Emeterio’ya sırtını dayayıp geçsin boyalı alana. Buna benzer pozisyonlar olmadı mı? Oldu. Kimin umrunda oldu bu fırsatlar, kimsenin. Zisis’in, Bogdanovic’in, Preldzic’in umurlarında olmadı. O halde özellikle Zisis’in transferi fiyasko demektir. Açık ve net, Oğuz Savaş’ın sadece iki maç önce 15 dakikada 12 sayı atmasının bir nedeni var. Bu nedeni hatırlamak gerekir, aksi halde iç dış dengesini oturtmak mümkün olmaz. Çünkü içeriye yapılan servislerin kıtlığı Oğuz özelinde sonuç doğurmuyor, kısalar da etkileniyor bu durumdan.

Bir diğer sıkıntı ise perde devamında topsuz oyuncuların sadece olup biteni izlemesi ve hareketsiz kalmaları.

Şuradan girebilirim bu konuya. 21.45’te 4-5 dakikalığına da olsa açtım Barcelona-Real Madrid maçını izledim. Fenerbahçe Ülker gibi önemli final four adayı olan iki takım. Hâla onlarla aramızda kapanması baştan imkansız farkların olduğunu ezbere iddia edeceksek Zeljko Obradovic’i koç yapmaya ya da Avrupa’nın en iyi dört numarasına sahip olmaya gerek yoktur. Nitekim böyle bir şey yapmayacağım ben de. Dikkatlice bakmak lazım bu iki takımın perde sonrasında topsuz oyuncuların hareketlerine, 4-5 alışverişlerine, perdeleri çok boyutlu bir hile aracına çevirmelerine, ters eşleşmeyi kullanmak adına takım halinde sarfettikleri efora… Defalarca bakmak lazım.

Fenerbahçe Ülker’de ise perde sonraları topsuz oyuncuların olanı biteni izliyor olması içeri devrilen uzuna boş alan kalmamasına neden oluyor. Sahayı 360 derece görerek ikili oyunu oynayan bir kısanın olmaması -ki böyle bir yoklukta Preldiz’in ön plana çıkamaması kabul edilebilir değil- Laboral Kutxa’nın devrilen Fenerbahçe Ülker uzunlarına dışarıdan getirdiği yardımların cezasız kalmasına neden oldu.

Fenerbahçe Ülker oyunun hızını arttırarak önemli galibiyetler almayı başardı bu sezon. Örneğin Olympiakos karşısında üçüncü periyodun hemen başlarında Oğuz Savaş’ı kenara alarak koşmayı seven oyuncuları sahaya sürüp bu oyunla avantajı ele geçirmeyi başarmıştı Obradovic.

Ancak Laboral Kutxa karşısında farklı bir durum var. Bu sefer rakip de seviyor hızlı oynamayı. Özellikle Mike James ve Darius Adams’ın işine gelen bir oyun tarzı bu. Ama Fenerbahçe Ülker için tek çıkış kapısı olmamalı. Böyle bir kadronun daha farklı stratejileri alışkanlık haline getirebilmiş olması gerekir.

Obradovic’in de bu meselelere biraz daha ağırlık vermesi beklenebilmeli. Her hatalarında Oğuz Savaş ve Semih Erden’i kenara almakla bitmiyor sıkıntı. Vesely’nin attığı 2-3 estetik smaç neyi değiştirdi ki. Bir anlık heves oldu sadece, halbuki Laboral Kutxa savunmasını çok farklı arayışlara itebilecek, şeklini bozabilecek tehditlere sahipti Fenerbahçe Ülker. Bu tehditlerden bihaber oynayanlar ise kısalardı.

Bu kadar kaliteli bir uzun rotasyonuna sahipken Laboral Kutxa’nın 4-5 rotasyonunu Shengelia-Begic ikilisiyle oluşturduğu dönemde kullanılabilecek çok fazla silah vardı mesela. Ancak ne kısalar ne de Obradovic eldeki malzemeden ürün çıkartamadı.

Alınan yenilginin konsantrasyon sorunuyla açıklanabileceğini düşünenler elbet olacaktır. Hatta tek nedeni bu da olabilir, belki de ben yanılıyorumdur ancak düzey atlamaktan bahsediyorsak ikili oyunun kapsamına her şartta en kötü ihtimalle 3 oyuncuyu almak ve ters eşleşmelerin peşinden koşmayı takım geneline sirayet eden bir alışkanlık haline getirmek esastır. Bu ikisini başardıktan sonra yukarıda Real Madrid, Barcelona düzeyinde belirttiğim “perdeleri çok boyutlu hile aracı olarak kullanma” düzeyine geçebiliriz sanırım.