Yukarıda anlatılan aynı özel jetle üç kez randevu almak zorunda kalan menajer ve oyuncunun hikayesini geçmek zor olsa da NBA temsilcilerinin delilik dolu anekdotları var. Şapka giymeye zorlanmalarından tutun da iş tanımlarında bulunmayan birçok görevi yerine getirmek zorunda kalmalarına kadar sayısızca hikaye.
Bir yetkili: ”Striptiz kulübünde olan bir müşterim vardı ve bir striptizci telefonunu aldı. Sosyal medyada bazı fotoğraflar paylaşmaya başladı ve ardından da tüm hesaplarından çıkış yaptı.” dedi. ”Çeşitli sosyal medya platformlarından insanlarla telefonda görüştüm. Şükürler olsun ki Batı Yakası’nda oturuyorlardı çünkü orada saat akşam ondu. Bizim olduğumuz Doğu’da ise gece saat birdi. Onları hesapları devre dışı bırakıp, şifreleri değiştirmeleri için ikna ettim.”
Bir menajerin manken olmak isteyen bir müşterisi vardı. Oyuncu çok büyük bir isim değildi, yine de menajer bir çekim hazırlamayı ve ülkedeki en iyi fotoğrafçılardan birini kiralamayı başardı. Fotoğrafçı ayrıca bazı şöhretleri oyuncunun yanında çekime davet etti. Sanki her şey mükemmel bir şekilde bir araya gelmiş gibiydi ve oyuncu ilk modellik çalışmalarını yapmaya hazırlanıyordu. Şoför çekim gününde oyuncuyu almaya gittiğinde oyuncu evden çıkmak istemedi. Nafaka kağıtlarını ödemek zorunda kalacağını düşünüyordu. Bir buçuk saat sonunda evinden çıktı ve fotoğraf çekimine gitti. Fotoğrafçı ve ünlüler bu gecikmeden dolayı kızgındılar. Söylemeye gerek yok, oyunun mankenlik kariyeri başlamadan bitti.
Bir başka menajer: ”Garanti sözleşme önerilmemiş bir oyuncum vardı. Takıma girmek için elinden gelenin en iyisini yapması gerekiyordu. Takımın genel menajeriyle buluştuk ve bize açıkça eğer uslu olmazsa oyuncuyu takımdan göndereceklerini söylediler. İki saat sonra takımın deplasman maçı için uçağı vardı ve arabadan oyuncumun bavulunu almak için otoparka indik. Ama o anahtarları içeride unutmuştu. Tüm takım bizi bekliyordu ve inanamaz gözlerle oyuncuma bakıyordum. En sonunda takımın yıldız oyuncusu dayanamayarak yanımıza indi. Köşede bulunan çekici alıp, arabanın camını kırdı. Olayın nasıl halledildiğini ve bagajı nasıl aldığımızı yıldız oyuncu dışında kimse bilmiyor. İlginç olan ise benim oyuncum hala bir NBA oyuncusu.”
”İş tanımlarımdan biri de oyuncumun nafakasını düzenli olarak yatırdığından emin olmam. Eğer bunu es geçerlerse mahkeme pasaportlarına yurt dışı kısıtlaması getirebiliyor ve bu da Toronto deplasmanını kaçırmaları demek. Oyuncularımdan biri Türk bir takımıyla anlaşma imzaladı ve oraya inince ilk iş beni aradı. Çünkü ülkeye girmek için gerekli olan 11 doları bile yoktu. Her güne acaba bugün neyle uğraşacağım diye kalkıyorum.”
Diğer menajerlerin anlattığı hikayelerin konu başlıkları ise şöyle: ”Oyuncuların kefaletini ödemek, milyon dolarlık gereksiz harcama yapmalarına engel olmak, takım arkadaşları ile kavga etmelerini engellemek.”
Peki NBA oyuncuları neden kendilerini bu durumlara sokuyorlar? Bir menajere göre küçük yaştan beri kendilerine süper yıldız gibi davranıldığı için davranışlarının sonuçlarını düşünmüyorlar.
”Basketbolda şöhret olmak diğer sporlardan farklı çünkü kafalarını örten bir kask giymiyorlar. Bu da suratlarının hep açıkta olması ve tanınıyor olmaları demek. Ortaokul ya da liseden itibaren gittikleri her yerde ilgi görüyorlar. Sen ve ben üniversiteye gittiğimizde hatalarımızdan ders alırız ve hayatımıza devam ederiz. Sağlıklı olan da budur. Ama bu oyuncular 14 yaşından itibaren toplumda farklı konumlandığı için aynı süreçten geçmiyor. Her koç sana bel bağladığında, her kız sana evet dediğinde, her çocuk arkadaşın olmak istediğinde, her insan seni övdüğünde nasıl gelişebilirsin ki? Senin hayatında bir şey kötü gittiğinde suçlanacaklar listesi de hazırdır. Bu yıldızlar gelişim çağında yaptıkları hatalardan sorumlu tutulmuyor ve bu da hayattan alacakları derslerden mahrum kalmaları demek.”