Dwight Howard’la beraber Lakers’a gelen Steve Nash Lakers’ın yeniden başa güreşen takımlardan biri olması için yeterli gibi gözüküyordu. Ancak takım içindeki sorunlar ve Steve Nash’in ardı ardına gelen sakatlıkları onları bu hedeften oldukça uzaklaştırdı. Bu sezon başında herkes artık Nash’in son bir sezon için sahaya çıkmasını beklerken gelen sakatlık haberi başta Nash olmak üzere tüm Lakers camiasını hayal kırıklığına uğrattı.Geçtiğimiz hafta ortaya çıkan ve tartışma yaratan Nash’in golf oynarken çekilmiş videosundan sonra Nash, Facebook sayfasında fiziksel durumu ve geçtiğimiz iki sezonda neler yaşandığına dair bir mektup yazdı.
Dikkatleri dağıtmak istemiyorum ancak olayları bir de benim ağzımdan duymanız gerektiğini düşünüyorum.
Sırtımda çok fazla problemim var. Üç tane disk kayması (birinde yırtık), omur sinirlerinde stenosis ve spondylolisthesis. Ayrıca siyatik hastalığım var ve bazen maçlardan sonra arabada oturamıyorum bile ve bu yolculukları çok ilginç bir hale getiriyor. Çoğu gece uyku sırasında calflerimde kramp ile uyanıyorum ve bu da omur sinirlerindeki rahatsızlıktan kaynaklanıyor. Liste bu şekilde uzayıp gidiyor. 1300 NBA maçında sahaya çıkmanın size kazandırdığı şeyler bunlar. Bunu sempati kazanmak için söylemiyorum ancak bu bazı şeylere açıklık getirebilir.
Ben her zaman oyundaki en çalışkan insanlardan biri oldum ve bundan kaynaklı riskleri de göze aldım. Geçtiğimiz iki senede köpek gibi çalıştım, sadece geri dönüşlerin üstesinden gelebilmek için değil aynı zamanda son demlerimde Lakers taraftarlarına ilham vermek istedim. Görünüşe göre iki açıdan da çuvalladım ancak hiçbir zaman kendimden bu kadar fedakarlık etmedim, hiç bu kadar çalışmadım ve hiçbir zaman mental ve fiziksel olarak bu kadar zorlanmadım.
Bazı taraftarların neden hayal kırıklığı yaşadığını anlayabiliyorum. Onların istediği seviyede maçlar oynayamadım. Ne yazık ki bu da profesyonel takım sporlarının bir parçası. Her şeyin farklı olmasını çok isterdim. Sahaya çıkmayı her şeyden fazla istiyorum. Bu hayal kırıklığı yüzünden pek çok uykusuz gece geçirdim.
Rekabetçilik, profesyonellik, saflık, ve umut beni her noktadan sonra geri dönmek için motive etti. Yakın arkadaşım olan efsanevi antrenör Gary Viti ‘son öğrenen sensin’ demişti. Sırtım son 18-20 aydır bugünün geleceğini bana söyleyip duruyordu. Daha fazla görmezden gelmek sorumsuzluk olurdu. Ancak bu hayatın durduğu anlamına gelmiyor.
NBA’de oynamamış bir insan için anlaması zor olabilir ancak, NBA’de sahaya çıkmak ile golf kulübünde takılmak arasında ciddi bir fark var. Hatta dağa tırmanmak, tenis oynamak ve parkta basketbol oynamakla bile arada büyük bir fark var. Neyse ki diğer aktiviteler güçten düşürücü değil, ancak NBA’de oynamak beni haftalarca kısıtlıyor. Her şeyden önce Stephen Curry ve Kyrie Irving gibi hızlanıp yavaşlamak çok fazla şey gerektiriyor.
Saha dışındaki hayatımı herkesin yaşadığı gibi yaşayacağım. Umarım herkes bütün dikkatini Lakers’a destek olmaya verir. Bu takım geri dönecek ve Staples yeniden coşacak.