Muhabirin Köşesi | Son şampiyon kendini kanıtlama peşinde, Toronto Raptors

Burası artık Pascal Siakam’ın şehri. Geçen sezona hücumda takımın dördüncü opsiyonu olarak başlayan ve en çok gelişme gösteren oyuncu ödülünün sahibi olan Kamerunlu yıldız, bu sene hücumun ilk opsiyonu olma misyonunu çok iyi üstlenmiş durumda.

Koç Nurse’ün sezon başında işleri sıkı tutma tercihi ve hala daha rotasyonun son parçalarını arama çalışmaları sürdüğü için Siakam, Fred VanVleet ve Lowry’nin arkasından takımın en çok süre alan oyuncusu konumunda. Maç başına 35.4 dakika ile ligde de ilk 10 içerisinde.

Aldığı süre ve sorumluluk artışı istatistiklerine de yansıdı. Spicy P ligin ilk 10 maçını 27 Sayı, 9.5 ribaund ve 3.7 asist ortalaması ile geçirdi. Maç başına kullanmaya başladığı altı üçlüğü ise %37 ile sokuyor.

Lig ve medya genelinde herkes bu gelişime şaşırsa da takımı ve Siakam’ı yakından takip edenler için bu gelişim hiç de şaşırtıcı değil. Evet, iki sezon önce 7 olan sayı ortalamasını geçtiğimiz sezon 17’ye çıkartması beklenmedik gelişmeydi ancak Siakam şu an kendini rahat hissettiği bir ortamda, kendisine yardımcı olan takım arkadaşlarıyla ve en önemlisi çok iyi bir koçun himayesi altında oynuyor.

Siakam’ın bireysel olarak ne kadar çok çalıştığını inkar edemeyiz. Şu an Sacramento Kings’in antrenör ekibinde yer alan Rico Hines ile Off Season’da yaptığı idmanlar dilden dile dolaşıyor. Hines’ı bilmeyenler kendisinin YouTube kanalına göz atabilir. Süperstar seviyesindeki oyuncuların da yeni NCAA öğrencilerinin de aralarında bulunduğu bir çok oyuncu, yaz aylarında kendisinin himayesinde Kalifornia’da çift pota maç yapıyorlar. (Siakam ve bazı diğer isimler ise birebir çalışıyor.)

Ancak burada Siakam’ın ligdeki ikinci yılında Koç Dwane Casey yönetimindeki oyunu ile Nick Nurse yönetimindeki oyunu arasında oluşan farkı atlamamak lazım. Savunmada ribaundu aldığı zaman DeRozan & Lowry ikilisini bulana kadar dripling dahi yapmayan, hücuma yerleşildiğinde ise ”köşeden boş üçlük” dışında çok fazla katkısı olmayan bir isimdi Siakam. Oyuncuya özgürlük veren ve onun yeteneklerini optimum şekilde parkeye yansıtmasını sağlayan isim Koç Nick Nurse oldu. Bu gelişimi ”üçüncü yılındaki bir oyuncunun doğal gelişimi” deyip atlayamayız.

Aynı Nick Nurse, Kawhi Leonard’ın ayrılışı sonrası takaslar ile takıma birinci hücum opsiyonu katmak yerine Siakam’a güvendi ve şu ana kadar karşılığını almış durumda.

Nurse’ün sezon başında karar vermesi gereken tek problem, hücumun ilk opsiyonunun kim olacağı değildi. Kawhi ve Danny Green’in ayrılışı sonrası rotasyonda açılan boşluğa adaylardan en yüksek profilli isimler Rondae Hollis-Jefferson & Stanley Johnson ikilisiydi.

Lig başında Nurse’ün açıklamalarında da belirttiği gibi bu iki isim özellikle savunmada istenilen seviyede değildi. Bu oyuncuların isimlerinin ağırlığının %90’ını savunmaları oluşturduğu düşünülünce hiç iç açıcı bir durum değil ancak basketbol sürprizlere açık bir oyun. Rotasyonun tamamlanmasına ve sözleşmelerin kesinleşmesine çok az süre kala guard rotasyonunun son ismi olarak karar kılınan Terence Davis, ligde uzun yıllar boyu kalacağının sinyallerini ilk 10 maçta vermiş durumda. (Maç başına 1.8 üçlüğü %45 ile atıyor.)

FVV ve Boucher gibi undrafted olan 22 yaşındaki guard Terence, Patrick McCaw’ın sakatlığı ve Koç Nurse’ün FVV’yi 2 numarada başlatmasının avantajını kullanarak rotasyonda kendisine yedek oyun kurucu olarak yer buldu.

Ben bunları yazarken takım beş maçlık Batı turunun son ayağını Dallas’a karşı oynadı. Ibaka, Lowry, OG Anunoby ve McCaw’ın sakatlıklarıyla boğuşan takım Nola, Lakers ve Portland’ı yenip sadece Clippers ve Dallas’a kaybetti.

Sakatlıkların açığa çıkarttığı tek olumlu gelişme, Hollis-Jefferson’ın rotasyona girmek için ne kadar istekli olduğunu gösterdiği Lakers ve Portland maçları oldu diyebiliriz.

Kanadalı Chris Boucher, her ne kadar savunmada müthiş etkili bir isim olsa da hücumda özellikle son periyotta cidden süre alacak vaziyette değil. Topu yere vurduğu zaman yaptığı top kayıpları gülünç seviyede. Laboratuvarda oyununun üstüne biraz daha çalışması elzem.

Sezonun ilk 10 maçının gösterdiği üzre Raptors, sezonu ilk dört içinde bitirmek için çok güçlü bir aday. RHJ’nin nihayet kendini bulması ve sakatlıkların dönmesiyle genişleyecek rotasyon bu iddiayı güçlendirecektir.

Boston Celtics’in bu formu ne kadar sürdüreceği, Oladipo’nun dönüşüyle Pacers’ın ne hale geleceği, Miami Heat’in tavanı hala açıkta olan sorular. Sezon öncesi Raptors’ın dağılacağına dair yapılan yorumlar zaten hiçbir zaman kale alınacak yorumlar değildi. Şu an için önemli olan soru, play-off’ta ev sahibi avantajına sahip olmak eşleşmeleri ne kadar etkileyecek ve olası bir Sixers ya da Bucks eşleşmesinden Kawhi’sız Raptors sağ çıkabilir mi ?

Celtics ve Miami’nin geçtiğimiz sezona göre çok daha iyi olduğu aşikar ve Raptors, yüzde bin olasılıkla Kawhi’yı play-off’larda arayacaktır ancak bu kesinlikle kayıp bir sezon değil.

Son iki önemli noktaya gelirsek,

1. Bu sezon açılışı bize gösterdi ki 2021 yılında açığa çıkacak free agentlar için Siakam – OG Anunoby ve Fred VanVleet’in olduğu bir takım çok cazip bir yer olacak.
2. Bir şampiyonun yüreğini asla hafife almayın.