Türk Telekom’un belki de en büyük sorunu lider oyuncu eksikliği.
Sezona 4 yabancı guard ile başlayan Türk Telekom’un dileği bunlardan en az birinin takıma liderlik edecek vasıfta olmasıydı. Takımda bulunan Michael Jenkins, J’Covan Brown, Kristaps Valters ve Benjamin Woodside dörtlüsünden bunu yapabilecek en iyi isim geçen sezon takıma büyük katkılar veren Kristaps Valters’tan başkası değildi. Ancak sporun içerisinde keşke olmasa dediğimiz sakatlık unsuru var. Valters sezon başında 2 ay takımdan uzak kalırken döndüğünde 3 maç oynayıp aynı yerinden tekrardan 2 ay sahalardan uzak kalacağı açıklandı. Onun yokluğunda takıma her maç farklı bir oyun kurucu katkı verirken kriz anlarında takımı yönetecek kimsenin olmaması Türk Telekom’u maç sonlarını kaybetmeye doğru itti.
Ee bu J’Covan Brown ligin sayı kralığında üçüncü sırada yer alıyor. Nasıl oluyor da lider oyuncu yok diyebiliyorsun? sorularınıza karşılık olarak Sir Alex Ferguson’ın ” İstatistikler mini etek gibidir çoğu şeyi gösterir ama önemli şeyi göstermez. ” sözü ile cevap vereceğim. Zaten söz konusu Brown’ın ligde attığı ortalama değil de toplam sayıya bakarsak bu bağlamda ilk 20’de bile yer alamadığını görüyoruz. (160 sayı) Önemli olan şey takımın son 1 dakikada nasıl oynadığı ve bu dakikalarda topun kimin elinde olacağını belli olmasıdır. Mesela Ted Kolejliler’de bu lider oyuncu Kalın Lucas. Gaziantep’te Earl Calloway veya Konya’da Clay Tucker.
Başkent ekibinin en büyük eksikliği burada başlıyor. Jenkins mi? Brown mı? Woodside mı? yoksa topu içeriye mi indirsek? Yok en iyisi biz top kaybı yapıp maçı kaybedelim. (!)
Sahada Woodside dışında gerçek bir oyun kurucu eksikliği yaşayan Telekom’da yapılan Rasic hamlesi de bekleneni veremeyince takımın çöküşü hızlandı ve koç Ercüment Sunter ben bu yazıyı yazarken yönetime istifasını vermişti bile.