Westbrook’un kabuğu sağlamdır, fakat size “salak” ya da “b– parçası“ diye seslendiğinde kabuğunu kırmaya başladığınızı anlarsınız. Size el hareketi yaptığında gerçekten bir yerlere varısyorsunuzdur. Thunder, ilk kez Seattle’da Furtado Center’da salınarak yürüdüğü Haziran 2008’e kadar, onun bu enteresan kişiliğini anlamayacaktı. Sonics’in efsanevi malzeme müdürü, onu ön kapıda karşılamıştı. St. Yves, Westbrook’un Bruins’te giydiği 0 numarayı isteyip, istemediğini merak ediyordu. St. Yves, Westbrook’un tam cevabını hatırlamamaktadır fakat “Benim s—– sıfırımı hazırla” gibi bir cevap alır. St. Yves güvenliğe döner ve gözlerini devirir, başını sallayarak “Bu çocuk eğlenceli olacak” der.
Hiçbir fikri yoktur. St. Yves şimdi bir liman çalışanı gibi Westbrook’a küfür eder ve Gary Payton ve Xavier McDaniel gibi sever. St. Yves iki yıl önce Westbrook’un imzalaması için bir Batı Konferansı All-Star forması aldığında “Bunun üzerine salak yazma” diye yalvardı. Onun kabuğunu böyle kırarsınız. Collison “Russell’ın insanların yanında rahat hissetmesi, insanlara güvenmesi uzun zaman alır, fakat bunu anlar” der. “Kendisine iyi davranıldığını bilir.’’ Ergenliğinden beri saçma beklentilerle çevrelenen Durant gibi birinci kalite biri, son sekiz yıla sonsuz bir hayal kırıklığı olarak bakabilirdi. Westbrook gibi, bir burs için umutsuzca yalvaran biri bunu yapmazdı. Westbrook “Bu ortam bu noktaya nasıl geldiğimin büyük bir kısmı” der “Benim için burada rahatlık var.’’ Ulusal kanallarda yayınlanan maçlar boyunca Westbrook, saha kenarı röportajlarında soğuk biri gibi görünebilir. Fakat yerel yayınlarda daha sıcak olması tesadüf değildir. 2012’de, Thunder’ın Saha Kenarı Muhabiri Lesley McCaslin Westbrook’un beklenmedik cevaplarıyla zor durumda kalırdı. McCaslin, “Bu soruları sormak zorundayım ve sen bana yardım etmelisin.’’
Westbrook hiçbir zaman geveze bir konuşmacı olmayacaktı, fakat McCaslin’in açık sözlülüğüne de saygı duydu. Geçen baharda playofflar sırasında McCaslin hamileydi ve Westbrook ne zaman hamilelik iznine çıkacağı konusunda kafasını ütüleyip, duruyordu. McCaslin neden bu kadar ilgilendiğini anlamadı. Sonuçta, San Antonio’dan Oklahoma uçuşundan sonra Westbrook McCaslin’in havaalanı park alanına girişine izin verdi ve arabanın bagajını açtı. İçeride bir Maclaren bebek arabası vardı. “İnsanların düşünebileceğinden çok daha insancıl biri.’’ der McCaslin Westbrook için. “Sadece bilmenizi istemez.’’ McCaslin çok yakında Hunter bebeğin kullanacağı Nina’ya bebek arabası için teşekkür ettiğinde, Westbrook’un karısı güldü. “Ben değildim” dedi. “Tamamen Russell’ın fikriydi.’’
Durant’ın kararından kısa bir süre sonra Westbrook yıllık basketbol kampı için Oklahoma City’e döndü ve Genel Menajer Sam Presti ile tekrar buluştu. Thunder, Westbrook’a maksimum süreli kontrat uzatmayı teklif etmeyi planlıyordu ve eğer geri çevirirse takas tekliflerini değerlendirmekten başka çareleri yoktu. Presti “Yapmak zorunda olduğunu hissettiğin için bunu yapmanı istemiyorum” dedi. “Bunu yapmak istediğin için yapmanı istiyorum.’’ Westbrook, Presti’ye gelecek yıl bonservisini eline alacağı, Russ’ın Yazı’nı planladığı ve o sonraki tüm ilgi hakkında konuşabilirdi. Fakat Presti bunu yapmayacağını hissediyordu. Adams “Öyle ya da böyle nerede olduğunuzu bilmenize izin verir” der “Ve bunu fısıldayarak söylemez. Bunu yüksek sesle yapar.’’
Değişmeye isteksiz, zor güvenen ve rutinlerine bağlı biri için seçim çok kolaydı. Westbrook “Birlikte dipte olduğunuz insanları hatırlayın” der. Üstelik Oklahoma City’de daha fazla para kazanacaktır. 4 Ağustos’ta Westbrook 86 milyon dolara üç yıllık sözleşme imzalar ve St. Yves’in ofisine dalar. 2016-17 programının bir erken versiyonu hazırdır ve Westbrook bunu görmek ister. Her yıl otel seçeneklerini ve varış zamanlarını inceleyerek programda kendisini kaybeder. 30 dakika boyunca gözlerini ayırmadan belge üzerinde çalıştı. St. Yves özellikle bir oyuna bakıp bakmadığını sormadı.
Yapmak zorunda değildi.