Kaptana kariyerinde en keyif aldığı an sorulduğunda ‘’Euroleague şampiyonluğu’’ der. İşte o şampiyonluk, senelerdir beklediği şampiyonluk sarı-kırmızılı formayla gelir. Kaptanın Fenerbahçe ile olan sözleşmesi tamamlanmıştır. Ekrem Memnun’un Galatasaray’ın başına gelmesi, Nevriye Yılmaz’ı takımında istemesi bu transferi mümkün kılar. Aslında Nevriye hep ‘’Fenerbahçe’de bırakırım.’’ düşüncesindeydi. Sezon başında kaptanın bel ağrıları bir kez daha nüksedecek ve ikinci kez ameliyat olmak zorunda kalacaktı. O dönemde ‘’kariyeri bitti’’ diyenleri haksız çıkararak 2014’te Euroleague kupasını kaldıracak ve Galatasaray’da iki lig şampiyonluğu daha yaşayacaktı.
Sonun Başlangıcı: Rio 2016
Kaptan’ın son turnuvası, son kez parkeye çıktığı an… 2012 Londra Olimpiyatları’nda da boy gösteren Nevriye Yılmaz ikinci kez sahnedeydi. Açılış seremonisinde Ay Yıldızlı bayrağı neden Nevriye’nin taşımadığı da o dönem de epey tartışılmıştı aslında. Ama kaptan bu soru kendisine sorulduğunda bunu sorun etmediğini açıklamıştı. Olimpiyatlarda çeyrek finale kadar gelinmişti; bir adım ilerisi belki de madalya. Ama İspanya’da Anna Cruz, son saniye, üçlük… ve her şey orada noktalandı. Kaptan ilk anda durumu anlayamadı. Ama bitmişti işte. 24 yılın sonu. Daha sonraları bir röportajında ‘’O gece sadece mağlubiyeti değil, basketbola veda etmenin de üzüntüsünü birlikte yaşamıştım’’ diyecekti.
Bu topraklardan bir Nevriye Yılmaz geçmişti. Her şeyiyle komple bir oyuncu, örnek insan, iyi karakter, iyi basketbolcu, zeki, çevik ve de ahlaklı… Bir daha gelir mi öylesi sahi? Teşekkürler kaptan!