Kadın basketbolunun Türkiye’de değerinin arttığı yıllardı o zamanlar, Galatasaray 9 yıl üst üste şampiyon olmayı başarmış ve en önemli oyuncuları kadrosunda toplamıştı. 1998 yazı ise hareketli geçti; Fenerbahçe ‘’bu oyunda biz de varız’’ dedi ve dönemin en iyi oyuncularını transfer ederek önemli bir iş yaptı. O sezon Fenerbahçe ilk lig şampiyonluğunu elde etti. İşte Nevriye Yılmaz tam da o dönemde Galatasaray’a transfer oldu. Sezon bitiminde Nevriyeli Galatasaray hanesine bir lig şampiyonluğu daha yazdıracaktı.
Sonraki sezon ise kaptan için pek şanslı geçmez. Belinden yaşadığı sakatlık sonrasında ameliyat olmak durumunda kaldı ve sezonun büyük bölümünü kaçırdı. Sakatlıktan kurtulan Nevriye, 2001’de ilk yurtdışı macerasını yaşadı. İsrail, Yunanistan ve İtalya derken farklı kültürler, farklı takımlar…
WNBA çıkmazı
1999 yılında o zamanın takımlarından Charlotte Sting, 2000 yılında ise Miami Sol takımlarının kampına katılan Nevriye Yılmaz sezon öncesinde serbest bırakıldı. 2003’te bu kez gelişimini tamamlamış bir Nevriye vardı ve Phoenix Mercury ile sözleşme imzaladı. Ama işler tam anlamıyla istediği gibi gitmedi.
‘’Phoenix Mercury takımının kadrosunda bulunan Nevriye Yılmaz da ilk 5’te sahaya çıkarak, bu ligde yer alan ilk Türk basketbolcu olarak tarihe geçti. Ancak maçta heyecanını yenemeyen 23 yaşında ve 1.93 metre boyundaki Nevriye, ilk dakika içinde 2 top kaybı yapınca oyundan alındı ve bir daha oyuna girme şansı elde edemedi.’’
Sonraki sezon kaptanın yeni durağı San Antonio Silver Stars oldu. Ancak Avrupa Şampiyonası düşüncesi ağır bastı; şu açıklamayla ise WNBA kariyerini noktalıyor olacaktı.
‘’Eğer WNBA’deki takımımda kalsaydım, milli takımın Avrupa Şampiyonası hazırlıkları için sezon ortasında Türkiye’ye gelmem gerekecekti. Bütün bir yaz ter döken arkadaşlarımdan da uzak kalacaktım. Tercihimi milli takımdan yana kullandım. Avrupa Şampiyonası’nın önemini bildiğim için, menajerim aracılığıyla, kulübümle sözleşmemi feshettim.’’
Nevriye Yılmaz’ın daha sonraları kendisiyle yapılan bir röportajda söyledikleri o dönemin kısa bir özetiydi aslında:
‘’Sonradan gitmeyi çok isterdim. Çünkü gittiğim yaş çok Avrupalı’nın gitmediği bir dönemdi. Çünkü Avrupalılar 2005’ten sonra daha çok gitmeye başladı. Orada da yalnız kaldım. Benim de öyle hemen ortama giriyim diye bir karakterim yok. Yabancı dilim de çok iyi değildi. Uzakta kaldım o dönemde. Kolay adapte olamadım. Sonraki yıllarda çok oynamak isterdim. İmkanım da vardı ama hem belimde sıkıntı oluşmaya başlamıştı. Milli Takım’a da gittiğim için aradaki bölümü tedavi ve sezona hazırlık olarak geçiriyordum. En son 2011’de Penny Taylor çağırmıştı. Ama öyle bir dönemdi ki basketbol antrenmanı yapmamıştım ve Avrupa Şampiyonası’nın üzerinden bir ay geçmişti. Sadece yüzüyor ve tedavi egzersizi yapıyordum. Kendime açıkçası güvenemedim. O ”Gel 1-2 haftaya toparlarsın” dedi. Birazcık böyle korktum açıkçası ve gitmedim.’’
