Raptors taraftarları: Şimdiden özür dilemek istiyorum. Raptors bu hikayenin bir parçası ama pek de olmak isteyeceğiniz cinsten değil. Belki o an bunu bilmiyorlardı ama onların bir rolü vardı. Kontrol edemedikleri bir senaryoda bir rol.
Aslında bunu anlıyorum, kimse bir oyuncunun 81 sayı atmasına izin veren takım olarak hatırlanmak istemez ama bir de şöyle bakın: Ken Griffey’in 600. sayı turundaki atıcı gibi. Halen tarihin bir parçasısınız. Bir nevi.
“Normal” kelimesi dikkatimi çekiyor. İlginç duyulabilir ama gerçekten de normal bir maç gibi başlamıştı maç. Raptors ve Lakers o sezon normal NBA takımları idi. Sezonun ortası ve orta sıradaki iki takım. Tam da All-Star arası öncesiydi — takımların en iyi performanslarını gösterdikleri zaman değil.
Staples o gece dolu bile değildi.
Yani basketbol için normal bir gün gibi başlamıştı, sadece açık bir istisna ile: Bizim Kobe’miz vardı.
Ve bizim sadece Kobe’miz yoktu — bizim 2006 model Kobe’miz vardı. O yıl seriye bağlamıştı. Daha önce görmediğimiz şeyleri yapıyordu. 31 sayı ortalamasıyla oynuyordu. Dört hafta önceki Dallas maçında ilk üç çeyrekte tüm Dallas takımını geçmişti. Maçı 62 sayıyla bitirmişti ve son çeyrek oynamamıştı bile.
Ben Lakers’a Shaq-Kobe devrinde katılmıştım ama o zaman Shaq takas edilmişti. Bu Kobe’nin takımıydı. Şimdi bu maçı tekrar izlerken Kobe’nin sınırlarını zorladığını görüyorum. O dönem çok formdaydı ama sanırım bunu o zaman bu kadar iyi anlamamıştık. O gün yine yanıyordu.
Yıllar boyunca 81 sayı ile ilgili birkaç şehir efsanesi dolaştı.
Bunlardan biri de Kobe’nin aniden çıkıp 81 attığı. İnsanların, “Kobe’nin 81 atabileceğini düşünmüş müydün?” dediklerini ve seslerindeki şaşırmayı duyduğumda onlara, “Ne zaman olur bilmiyorduk ama bunun mümkün olduğundan hiçbirimizin şüphesi yoktu.” diye cevap veriyordum.