Önceki sayfayı Holon’la bitirdik, bu sayfaya da Holon’la başlayalım. Buscaglia Hoca işe önce savunmayı sağlamlaştırmakla başladı. Holon, turnuvanın rakip şut isabetleri anlamında üst sıralarındaki takımlarından biri. Maç başına sadece 18.7 ikilik, 7.8 üçlük isabeti Buscaglia’nın başarılı olduğuna kanıt.
Hücumda da Dedas’ın mirasının devam ettiği görünüyor. Joe Ragland gibi her şeye hakim bir oyun kurucu, Michale Kyser gibi atlet, bitirici bir uzunun etrafındaki şutörler, alan paylaşımı basketbolunun müspet bir örneğini BCL’ye sunuyor.
Bu noktada Holon’un yine geçen seneki gibi fizikli bir takım olmaması, maç başına rakiplerin çizgiye gitme sayısını artırıyor. Beşiktaş şayet maçı son çeyreğe başa baş taşıyabilirse ne yapıp edip çizgiye gitmeli.
Alperen Şengün ve Şehmus Hazer’in önceki sezon ortalığı ateşe verdikten sonra daha yeşil çayırlara doğru yol almasının ardından, Beşiktaş yetenek seviyesi yüksek olmasa bile inatçı, karakterli yabancı tercihleriyle maça yapışıp bırakmayan bir grup oyuncunun inadıyla maç kazanması formülünü benimsedi. BCL’nin bu ve sonraki aşamalarında bu formül işe yaramayacaktır ve serinin Beşiktaş adına en büyük sorunu da bu formülde yatıyor.
Hedef seriyi Akatlar’da uzatmak olmalı
Holon da tıpkı Beşiktaş gibi mücadeleci, maçtan skor ne olursa olsun vazgeçmeyen bir takım. Ve dahası, Holon hücumda Beşiktaş’tan çok daha kapasite sahibi bir takım. Bu durum temsilcimizi maalesef geri düşürüyor.
Zaragoza’dan oyun kuruculuk anlamında kendisine çok şey katarak gelmiş gibi gözüken Kenan Sipahi, takımı sahiplenmesi ve sorumluluk alması bağlamında sezon başında kendisine haksızlık ettiğim Rondae Hollis-Jefferson gibi isimler Beşiktaş’ı nereye taşıyabilir göreceğiz. RHJ’nin sakatlığı sebebiyle ilk maçta yüksek ihtimalle oynamayacak olması negatif bir nokta ancak Beşiktaş’ın hedefi de seriyi Akatlar’da uzatmak olmalı.
Holon’un 2-0 veya 2-1 galip geleceğini öngörüyorum. Zor ve izlemesi keyifli bir seri olacaktır fakat temsilcimiz Holon gibi bir takımı iki kez yenme olasılığı fikrimce hayli düşük.