Doug Collins: ” Washington’da koçluk yaparken Indiana Pacers ile oynuyorduk ve üçüncü çeyreğin sonunda bize 25 sayı fark atmışlardı. Michael’ı oyundan çıkardım ve ‘Bak Michael, hala bu oyunu kazanabileceğimizi düşündüğünü biliyorum ve küçük bir seri yakalarsak seni oyuna alacağım.’ dedim ama seriyi yakalayamadık. Maçtan sonra öğrendim ki onu oyundan aldığımda Michael’ın kariyerinde önemli bir basamağı atlamasına çok az kalmış. Gazeteciler bana ‘Michael buna ne diyecek?’ diye sorduklarında onlara ‘Onun şampiyonlukları, MVP ödülleri var buna takılmayacaktır.’ dedim. Michael o zamanlar takımın hisse sahiplerindendi yani beni o işe aldı. Neyse maçtan sonra otobüste oturuyordum ve yanıma gelip ‘Boş ver bunları. Benim hala oynayabileceğime inanıyor musun?’ dedi. Ben de ‘Tabii ki ben bunun için buradayım, sana yardım etmek.’ dedim. O da, ‘Biliyorsun benim koçum olabilmek için bana ve hala oynayabileceğime inanman gerekiyor.’ diye karşılık verdi. Ben de ona inandığımı belirttim, ardından bana ‘Bugün doğru olanı yaptın. Bana inandığını bilmeye ihtiyacım vardı.’ dedi. Uçağa bindik, sigara ve birkaç kokteyl içti, yapmaması gerek her şeyi yaptı. Saat 3.30 sıralarında Washington’a vardık ve sabah saat 7.30’da Michael, Tim Grover ile birlikte fitness salonunda çalışıyordu. Yaşını düşündüğünüzde bu inanılmaz bir şey. Sonraki akşam New Jersey Nets ile oynadık, Michael topu eline aldığı ilk üç seferde de isabeti buldu ve karşı taraf molayı alınca gelip ‘Yorulana kadar beni oyundan alma.’ dedi. Benim için hiç sorun değildi. Bitime iki dakika kala onu oyundan aldım bençe geldiğinde ‘Michael, bu gece ne oldu?’ diye sordum. O da, ‘Beni savunan çocuk sırtının ağrıdığını söyledi. Bana asla sorununu söyleme çünkü bunu sana ödetirim.’ dedi. Tam 51 sayı atmıştı. Bir sonraki maçta da 46 sayıyla oynadı ve bana bakıp ‘Sana söylemiştim, hala oynayabilirim.’ dedi.”
Güzel bir derleme olmuş.. Birkaç düzeltme yapmakta fayda var.. Bulls Charles Oakley’i serbest bırakıp Bill Cartwright’ı transfer etmedi; Takas oldular..
Doug Collins’in Jordan’ın Washington yıllarındaki anısına gelince; Doug Collins’in bu açıklamalarını birkaç sene önce de izlemiştim ve hayret etmiştim. Jordan’ın 51 sayılık maçı Charlotte karşısındaydı, hemen ardından Nets’e karşı da 46 sayı değil 45 sayıydı. Aynı zamanda Collins’in anlattığı “Beni savunan çocuk sırtının ağrıdığını söyledi.” kısmındaki çocuk da Kenyon Martin’dir.. Aslında Doug Collins kısa kesmiş çünkü seri Nets maçıyla sona ermiyordu. 3. maç Jordan’ın efsaneleştiği Bulls’a karşıydı. Hani şu Jordan’ın kariyerinin 30000. sayısını bulduğu maç, hani şu maçın sonlarında Ron Mercer’a muazzam çift el blok yaptığı maç. Bu maçla ilgili son dip not da o zamanki Bulls koçunun, koçluk kariyerinin ilk maçlarını geçiren Bill Cartwright olmasıydı. Maçın ilk yarısını fırtına gibi geçiren Jordan ile Cartwright ile olan devre arasındaki kısa sohbetini araştırmanızı size tavsiye ederim.
Madonna’nın Jordan hakkındaki ifadeleriyse o dönem epey Dennis Rodman ile çıkmasından bile hiç ciddiye alınmamalı..