Hırvatistan her şeyden önce sete set hücumda gerek fiziksel bağlamda gerekse de Arapovic’in dış şut tehdidi sebebiyle inanılmaz derecede eşleşme problemi yaratabilen bir ekip. 2 ve 3 numaralı pozisyonlarda görev yapabilen ve bana göre şampiyonanın en değerli savunmacılarından biri olan 2.03 metre boyundaki Nik Slavica’nın forvetlerimiz üzerinde yapacağı savunma, onlar adına hayati önem taşıyacak. Zizic’in yokluğuna rağmen boyalı bölgede 1997 doğumlu Ivica Zubac’a (2.14) sahip olmaları ve Marko Arapovic’in hücumdaki çeşitlililik vaat eden performanslarını düşündüğümüzde uzun oyuncu eşleşmelerinde başımızın ağrımaması için rakibi şaşırtmamız gerekecek. Kanada’nın düştüğü hatanın bir benzerine düşüp post oyun becerisi oldukça üst düzey olan Arapovic’in eşleşmesine Egemen Güven’i verirse Türkiye, Hırvatistan’ın ekmeğine yağ sürmüş olur zira dünkü karşılaşmada Arapovic ile sık sık karşı karşıya gelen Justin Jackson, savunmada kaybettiği enerji sebebiyle Girit’teki en kötü hücum performanslarından birini ortaya koymak zorunda kalmıştı.
Geçen yaz Konya’da düzenlenen U18 Avrupa Basketbol Şampiyonası’nda oyuncu kadrosunun eksiksiz olması ve yetenek tavanının hayli yüksek olması sebebiyle özellikle Bender ve Mazalin üzerinden bire bir hücum aksiyonlarını sık sık deneyen Hırvatistan, biraz mecburiyetten olsa da bu şampiyonada farklı bir strateji izliyor. Boyalı bölgedeki fiziksel avantajlarına fazlasıyla güvendikleri için hem hücumda hem de savunmada Arapovic’in merkezde yer aldığı ve kısa oyuncuların kısa merkez kat penetreleri kullandığı; forvetlerin enerjisine minimum düzeyde ihtiyaç duyacakları bir plan ile Girit’e gelmedikleri ancak Bender krizinin ardından bu yönde bir çalışma yaptıkları aşikar. Türkiye’nin organizasyon yükünü Berk Uğurlu ve Tolga Geçim’in çektiğinin farkında oldukları için özellikle alternatifsiz konumda bulunan Berk’i oyundan düşürebilmek adına bir strateji geliştirmeli mümkün; Goran Filipovic’in bunu tek başına gerçekleştiremeyeceğini düşünsem de Slavica’nın iki numaralı pozisyonda oynadığı dönemlerde Berk’e dönem dönem ikili sıkıştırma getirip Kanada karşılaşmasında da olduğu gibi Luka Bozic’in bitireceği geçiş hücumlarını kullanmayı tercih edebilirler.
Forvet oyuncularının ve Arapovic’in orta mesafe şut yetisi gelişmiş düzeyde olduğu için üç sayı çizgisinin içinden yapılan atışlarda oldukça başarılı bir takım Hırvatistan. Yakaladıkları 58.3% iki sayılık atış yüzdesi ile Girit’te bu alanda lider konumda bulunurlarken maç başına kaydettikleri 87.4 sayı ile de Birleşik Devletler’in ardından bu alanda ikinci sıradalar. Türkiye’nin şampiyonada en iyi savunma yapan ekiplerden biri olduğunu düşündüğümüzde Hırvatistan’ın hücum performansı karşılaşmanın kazananını belirlemede önemli bir ölçüt olacaktır. Hırvatistan’ın çok ciddi eksiklerine rağmen karşılaşmanın ortada olduğunu ve açıkçası finale yükselecek ekibi, Hırvatistan’ın şut yüzdesini bir kenarı koyarsak Türkiye’nin benimseyeceği oyun stratejisi belirleyecektir. Dürüstçe ifade etmek gerekirse bugüne kadar şampiyonada hep en az iki çeyreği kötü basketbol oynayarak ve rakibe oyun imkanı vererek geçtik ancak Hırvatistan karşısında rakibe kendi oyununu oynama imkanının verileceği bir çeyreğin bile telafisinin çok zor olacağı kanısındayım; Arapovic’i bire bir hücumlarda durdurmak çok kolay değil, Bozic ve/veya Filipovic’in de ekstra skor katkısı vermesi Hırvatistan’ın elini güçlendirecektir, karşılaşmanın kilit oyuncusu ise iki taraf adına da Nik Slavica olur diyerek Hırvatistan’ın oyun planının temelinde yer alan bir set yerleşimini sizlere gösterme niyetindeyim, diğer başlığa geçiyoruz.
- İçerikte kullanılan görseller ve istatistiksel veriler FIBA’nın şampiyona için tasarladığı resmi web sitesinden alınmaktadır.