Fenerbahçe Ülker Durdurulamıyor!

THY Euroleague C Grubu’nda temsilcimiz Fenerbahçe Ülker, İtalya deplasmanından galibiyetle dönmeyi başardı. Emporio Armani’yi 80-74 mağlup eden Sarı-Lacivertliler bu sonuçla gruptaki 4.galibiyetini aldı ve 3.sıradaki yerini korudu.

Fenerbahçe Ülker Rüzgarı Aldı!

Geçtiğimiz hafta Münih deplasmanından galibiyetle çıkan, Pazartesi ise derbide Galatasaray Liv Hospital’ı yenen Fenerbahçe’ye, İtalyanlar da dur diyemedi. Bu galibiyetler hem deplasman galibiyeti hem de doğrudan rakiplere karşı alındığı için Fenerbahçe adına büyük önem taşıyor. İlk periyoda yerli oyuncularından Kenan ve Semih’in katkılarıyla iyi giren Sarı-Lacivertliler, periyot sonuna doğru Moss ve Samuels’ı durdurmakta güçlük çekince çeyreği 23-21 geride tamamladı. İkinci periyotta ise adeta Vesely’nin sırtına binen Fenerbahçe’de NBA patentli oyuncu ağırlığını koydu. Aslında temsilcimiz serbest atış yüzdesini çekebilse karşılaşma ilk yarıdan bitebilirdi, yine de soyunma odasına 44-37 önde gitmeyi başardı Fenerbahçe Ülker.

Geri Dönüşe İzin Yok

İkinci yarıda ise Sarı-Lacivertliler ev sahibinin geri dönüş hamlesini yapmasına müsaade etmedi. Esasında böyle 7-8 sayı ile giden karşılaşmalarda ev sahibinin 2-3 dakikalık seriler içinde yapacağı hamleler gidişatı çizer ancak temsilcimiz buna asla müsaade etmedi. Milano’ya o havayı yakalatmayan Fenerbahçe Ülker, Goudelock ve Hickman’ın biraz olsun kıpırdanmasıyla son bölüme 62-49’luk skorla önde girdi. Son periyoda hücumda biraz tutuk girsek de, son 5 dakikaya 8 sayı ile önde girmeyi başardık. Ancak ne olduysa orada oldu, Fenerbahçe Ülker’in Emir’le doldurmaya çalıştığı 1 numara eksiği ortaya çıktı ve Sarı-Lacivertliler hücumda tıkandı. Bunu iyi değerlendiren İtalyanlar son iki dakikaya girerken 68-72 ile farkı 4’e indirdiler.

Nemanja Bjelica Sahnede

Ancak bu bölümde, sezonun başından bu yana olduğu gibi mükemmel oynayan Bjelica ağırlığını koydu ve takımına galibiyeti getirdi. Hep söylüyorum, Bjelica Avrupa’nın belki en önemli oyuncularından ancak iki senedir hak ettiği rol verilmiyor bence kendisine. Bu sene onun performansı yukarı çıktıkça, Obradovic de onun dakikalarını ve daha önemlisi içerideki rolünü arttırmaya başladı. Hem star kumaşına sahip hem de ‘pis işleri’ hakkıyla yapıyor. Geldiğinde beri eleştirilen Hickman’la artık işler ‘ya sev ya terk et’ noktasına gelmeye başladı. Bugün felaket bir ilk yarının ardından ikinci yarı kıpırdansa ve tam 14 sayıya ulaşsa da Hickman’la olmayacak galiba. Heralde son yıllardaki en büyük hayalkırıklığı Hickman, en azından benim adıma. Tarihe geçecek bir oyun beklemiyordum ama Fenerbahçe Ülker’in yanına getireceği sağlam bir 1 numarayla yıldızlaşabileceğini düşünüyordum. Bahsimi Goudelock’a yapmalıymışım sanırım…

“Hackett, Neredesin?”

Ev sahibi Milano’da ise sezon başından bu yana gelen dağınıklık devam ediyor. Bu kadar derli toplu, disiplinli oyuncunun çizdiği bu savruk görüntüyü aklım almıyor. Hackett adeta kayıplarda, aranıyor. Bu takıma düzene sokması, çobanlık etmesi gereken o ama ortalarda yok. Kleiza zaten o rolün hakkını veremeyeceğini geçen sene İstanbul’da Fenerbahçe formasıyla gösterdi, gölge etmesin başka bir beklentisi yok Milano’nun ondan. Ancak şu kadronun Top 16 yapmama tehlikesiyle bu kadar karşı karşıya olması, bir basketbolsever olarak beni üzüyor.

Gece biterken akıllarda kalan, Milano’da büyük sorumluluk alan Brooks’un 17 sayısı, Fenerbahçe Ülker’de ise sevilmeyen adam haline gelmeye başlayan Hickman’ın 14 ve Avrupa’nın yaramaz çocuğu Semih’in 12 sayısı oldu.