Hazırlık maçlarına baktığımızda Acropolis Turnuvası dışında pek ciddi maçlar oynadığımızı söyleyemem. Bu maçlarda izlediğimiz milli takımımız genel anlamda dağınık görüntü gösterdi. Savunmadaki dirençli oyunumuzun, hücumumuzu etkileyeceğini çok açık şekilde gördük hazırlık maçlarında.“Takımın lideri” diyebileceğimizi bir oyuncumuzu hala bulamamış görünüyoruz, özellikle Ersan ve Wilbekin’in takıma geç katılması takımın savunma ve hücum düzenini olumsuz etkilemiş.
Cedi lider olma konusunda çok gayretli ama bence o da beklentileri karşılamak için iyi niyetiyle, kendini biraz baskı altında hissediyor. Furkan Korkmaz izlediğimiz kadarıyla çok formda ve hazır görünüyor. Hücumda hazırlık maçlarında ikilik atıştan daha çok üçlük atış denedik, burada da Semih ve Sertaç’a çok iş düşüyor ama Semih de dizindeki sakatlığı henüz atlatabilmiş değil ve %100’üyle oynayamıyor. Ancak ben yine de Amerika Birleşik Devletleri’nin arkasından ikinci olarak diğer gruba geçeceğimizi düşünüyorum.
İlk maçımız Japonya, kağıt üstünde kadro kalitesi olarak üstün olarak gözüksek de bu tarz turnuvalarda ilk maçlar hep zor geçmiştir ki Japonya alışık olduğumuz Avrupa basketbolunun aksine okyanus ötesi bir kıtanın takımı ve ekolü. NBA patentli Rui Hachimura’nın etrafında hızlı, tempolu, çok pozisyon kullanmak isteyen bir takım görüntüsündeler ama ben bize rakip olabileceklerini düşünmüyorum.
Vesely’den yoksun Çek Cumhuriyeti’ni de aynı şekilde bizimle mücadele edebilecek kalitede görmüyorum. Çarprazdan gelecek takımlarla oynayacağımız yeni grubu da ilk ikide bitirmemiz gerekiyor ki çeyrek finale adımızı yazdıralım. Tüm bunların ışığında ben yeni bir jenerasyon geçişi ve özellikle Türkiye’de oynayan oyuncularımızın kendi takımlarında aldığı sürelerle alaklı olarak çeyrek finalin bizim için büyük başarı olacağına inanıyorum.