Ne görsel ama: Birbirinin aksini yansıtan iki yıldız – aynı yükseklikte eğilmiş, ileri doğru yönelip burun buruna gelmişler, öndeki ayaklarının (James Harden’ın sol, Green’in sağ) büyük parmakları neredeyse birbirlerine değecek.
Harden’a baskı yapan çoğu oyuncunun sonu formasının arkasına bakmak oluyor.
Ona sağ elini veriyorum. Eğer sağ tarafa hareketlenmek istiyorsa onun kalçasının yanında kalmak için avantajlı durumdayım. Yolunu kesmem şart değil ama daha zor bir şuta zorlayabilirim. Ona o kulvarı vermediğimden daha çok baskı yapabilirim. Eğer potaya gidecekse de nereye gideceğini kesinlikle biliyorum.
Yardım savunmasına da ayrıca güveniyorum. Biliyorum ki şayet beni sollarsa bir sonraki rotasyonu yapmak zorundayım.
Ben sadece onun dribbling’ine çomak sokuyorum. James ve NBA’deki birkaç oyuncu ritme girmek için dribbling’lerini kullanıyor. James ritim için dribbling’ini gerçekten kullanıyor. Ben sadece onun dengesini bozmaya çalışıyorum. Steve [Kerr] her zaman puanı kontrol etmekten bahseder – bir tenis terimi. Fileye akın eden kişi olmak istersiniz, topukları üstündeki değil.
Top James Harden’dayken kim olduğun umurumda değil, dezavantajlısın. Topla o derece iyi. Kendime bir avantaj yaratabilmek için ne yapabilirim? Onu bir yöne zorlayıp step-back’e çalışırım. Onun step-back şuta kalkmaya çalışacağını biliyorum. Eğer iki adım uzağında kalırsam insafına kalırım. Şuta el göstermek için zıplarım ama büyük ihtimalle faul yapmamla sonuçlanır. Bu pozisyonu kazandım zira step-back’i elinden aldım.
Green’in bir ayağı bir kez daha diğerinin önünde ve öndeki ayaktan güç alarak öne arkaya neredeyse sallanabilir. Öyle ki Harden’a doğru hamle yapsa dahi çembere çabuk, tek hareketle geri koşabilir.
Beni topu yere vurarak yenmesine oynuyorum, yani potaya gitmesine reaksiyon göstermeye hazırım.