Stevens’ın felsefesi aslında beş pozisyonun da olmadığı bir oyun değil. Daha ziyade pozisyon tanımlarının beşten üçe indirildiği bir oyun. Hepimizin bildiği gibi basketbolda beş konvansiyonel pozisyon var. Daha doğrusu vardı: Oyun kurucu, şutör guard, kısa forvet, uzun forvet ve pivot. Fakat Brad Stevens için bu geçerli değil. Ona göre basketbolda sadece üç tane pozisyon var: Topu yönlendirenler, (Ball Handler) kanat oyuncuları (Wings) ve büyükler (Bigs) ve topu yönlendirenler her zaman kısalar olmak zorunda değil. Al Horford’un takımın beş numarası olması dışında aslında Boston en önemli top yönlendiricisi olması da bu sisteme hizmet ediyor. Tam bu yüzden Horford’un bir uzun oyuncuya göre başta ribaund alamamak gibi birçok defosu olsa da Boston onun yıllık 26 milyon dolarlık maaşı hak ettiğini düşünüyor. Haklılar da… Unutmadan Al Horford maç başına 4 asist ortalamasıyla Irving’in (5,7) ardından Celtics’in en çok asist yapan oyuncusu. Bu arada, Irving’n yaptığı asistler ile Horford’un yaptığı asistler teknik olarak da birbirinden farklı. Çünkü Horford takımın oyununu besleyen asistler yaparken Irwing kendisini bire bir savunan adamı geçtikten sonra karşısına gelen yardım savunmacısının adamını bularak asist yapıyor. Irving’in asistleri de tabii ki çok değerlidir ama Celtics hücumunun makine dişlisi gibi işlemesine yaptığı katkı Horford’un asistlerine göre biraz daha düşüktür.
Stevens’ın üç pozisyonlu oyunu tahmin ettiğiniz gibi sadece Boston için geçerli değil. Şu anda Denver Nuggets’ın en çok asist yapan oyuncusu maç başına 6,7 asist ile Nikola Jokic. Takımın iki ilk beş guardı Harris ve Murray maç başına toplam 6,6 asist yapıyorlar. Sezonun en çok merak edilen oyuncularından Ben Simmons ise Philadelphia’nın en çok asist yapan oyuncusu. Pozisyonuna bakıyoruz. Kendisi aslında bir kanat oyuncusu olarak takımını yönlendiriyor.
Spotlar altındaki bir diğer takım, Thunder’ın koçu Donovan da pozisyonların iç içe geçtiği beşleri sahaya sürüyor. Russ-Roberson-PG13-Carmelo-Grant en çok gördüğümüz değişken beşlerden biri. Bir numarayı ligin en güçlü ve patlayıcı kısası Russ oynarken iki numarada her pozisyonu belli bir orana kadar savunabilen Roberson’ı görüyoruz. PG13-Carmelo ve Grant ön alanı ise her pozisyonda rakipleri paylaşarak savunabiliyor. Hücumda da birbirlerine yaptıkları perdelerle eşleşme sorunu yaratabiliyorlar.