Bu bizim hikayemiz… | #Fener4Glory – Köşe yazısı

Final maçının ikinci çeyreği tam manasıyla kabus gibiydi. Tıpkı bir yıl önce yarı finalde Real Madrid’e karşı olduğu gibi yine ikinci çeyrekte dağılmıştı Fenerbahçe. Biz daha “Hop ne oluyoruz” diyemeden dört dakikada farkı yirmiye getirdi CSKA. Soyunma odasına gidilirken skor 50-30’du. Hayal ettiğimiz final hiç böyle değildi. Üzerine bir de Damir Javor isimli hakemin şovu eklendi. Neyse oraya fazla girmeyelim.

Lakin bu takımın vazgeçmemek gibi bir özelliği de vardı. Maçın bitimine 13 dakika kala CSKA Moskova hala 21 sayı öndeydi. Oynamaya devam etti Fenerbahçe, buraya kadar vazgeçmek için gelmemişlerdi. Yavaş yavaş azaldı fark. Her geçen dakika biraz daha eridi. Maçın sonu yaklaşırken fark tek hanelere kadar inmişti. Bobby Dixon’ın -bırakın atmayı- izlemeye bile yürek yetmeyecek üçlükleriyle skor eşitlendi. Az evvel yirmi farkla geride olan o takım, yirmi saniye kala Sloukas’ın serbest atışlarıyla iki sayı öne geçti sonra. Berlin’deki on binlerce, televizyon başındaki milyonlarca Fenerbahçe taraftarına “Yaz şöyle bir kahramanlık hikayesi” deseniz, bir tanesi bile bu kadar destansı bir geri dönüş hayal edemezdi. 83-81 öndeydi Fenerbahçe, şampiyonluk için bir savunma daha gerekiyordu.

EKPE UDOH! (@EkpeUdoh) #FENER4GLORY pic.twitter.com/6JYuyfvFgF

— Fenerbahçe Basketbol (@FBBasketbol) May 21, 2017

Mola dönüşü CSKA Moskova’nın hücumu işlemedi. Duvara toslayan Teodosic, süre akıp, giderken panikle topu vereceği birini aradı. Ararken steps yaptı, çalmadılar. Nando de Colo geldi yardımına. Nando sol forvette topu aldı (aslında adımlamayı yaparken steps de yaptı ama yine çalmadılar) ve üçlüğü kaldırdı. Milyonlarcasının kalbi durdu o top çembere gidene kadar. “Girmesin” dedim yine içimden. Yıllarca bu temenniye ihtiyaç duyduğum çoğu pozisyonda o şut girmişti. Bu sefer öyle olmadı. Tam şampiyonluk kutlamak için ayağa fırlarken, o top sekti, Victor Khryapa’nın eline gitti ve basket oldu.

Siz hiç sanki biri şalterinizi indirmiş gibi öylece kaldınız mı? Hissizleşip, boşluğa düşüp belki bir dakika boyunca hareketsiz kaldınız mı? Ben o basketten sonra kaldım. Tarihin en büyük geri dönüşlerinden biriyle EuroLeague şampiyonu olmaya ramak kala, maç o basketle uzadı. Gerisi zaten malum, uzatmada 101-96 kazandı CSKA. Bir ribaund, Allah’ın belası bir tane ribaunda Avrupa şampiyonuyduk. Olmadı.

Beş yıl önce alamadığımız bir galibiyet, Top 8 şansımıza, belki de daha fazlasına mal olmuştu. O hayal kırıklığı, ne kadar inkar etsek de Fenerbahçe taraftarında umutsuzluğa yol açmıştı. Final maçında alamadığımız ve şampiyonluğa mal olan o ribaund sonrası ise durum çok farklıydı. Takımları, basketbol tarihinin belki de en acı verici mağlubiyetini almasına rağmen Fenerbahçeliler gururluydu. Geleceğe baktığında o kupanın kazanıldığını hayal edebiliyordu.