Şimdi…
Bir Warriors taraftarı olduğunuzu hayal edin. Geçen 35 yılda sunulan her şeye tahammül ettiğinizi hayal edin. Takım sahiplerine, ön ofise, kimseye güvenmediğinizi hayal edin. Göze en hoş gelen oyuncunuzu oynayamayan, müzmin sakat bir pivota takas ettiklerini ve iki yaz boyunca kimseyi transfer edemeyeceğinizi bildiğinizi çünkü Biedrins ve Jefferson’ın bütçenizi üniversite birinci sınıf öğrencisinin yurt tuvaleti gibi tıkadığını hayal edin. Nadiren, eğer gelirse, bir şeylere tezahürat etme şansınız olduğunda ligin en iyi taraftarlarının bazılarına sahip olduğunuzu hayal edin. Bunu duymayı, aydan aya dolaşan Chris Paul ve Dwight Howard söylentilerinin ve “PLAYOFF! PLAYOFF! PLAYOFF!” retoriğinin akabinde takımınızın size bir anda “Ha, bu arada, bu sezonun kalanında kaybedeceğiz zira dört yıl önceki aptal bir takasın bize musallat olmasını istemiyoruz; ama cidden, bu yıl kombinelere para verdiğiniz için teşekkürler.” dediğini hayal edin.
Para ödeyen bir müşteri olduğunuzu ve Chris Mullin Gecesi’nin sezonun son muteber, eğlenceli gecesi işlevi gördüğünü hayal edin. Hazırda bulunan Warriors efsaneleriyle dolu binanın içindeki duyguyu hayal edin. Mully’nin alçakgönüllü konuşmasıyla zirveye ulaşan her şeyi hayal edin. Mikrofonu alan, her nasılsa törenin son konuşmacısının Chris Mullin değil, kendisi olması gerektiğine karar veren Lacob’ın kibrini hayal edin. Ve 35 yıllık hıncınızın bir anda bunun “benim duyulmak için tek şansım” olduğunu fark etmenizle birlikte kabardığını hayal edin.
Size soruyorum… Yuhalar mıydınız?
Orijinal kaynak | How to Annoy A Fan Base in 60 Easy Steps – Grantland
“Size soruyorum… Yuhalar mıydınız?”