Yazı: Shea Serrano, The Ringer
Çeviri: Atakan Murzoğlu, TrendBasket
Wiggins, ligin en atletik uzunlarından JaVale McGee‘nin üstünden smaç basınca aklıma bu soru geldi. Güzel ve izlemesi keyifli bir smaç ancak poster olma ihtimali ne kadar? Poster olacaksa kaç kişi odasının duvarında görmek ister?
Bunları göze alarak altı maddelik bir liste yaptım ve bunlara dikkat ederek sezonun posterlik smaçlarına sıraladım.
Madde 1) Zorluk derecesi: Smaç ne kadar zorsa poster olma oranı o kadar fazla. Açık alanda bir oyuncunun yapacağı normal tek el smaç ile panyadan sektirdiği topu havada bacak arasından geçirip, yapacağı smaç arasındaki farktan bahsediyorum. İlkinde ‘eh’ diyecek olan rakip oyuncuları ikincisini gördüğünde ‘vay şerefsiz’ diye tepki göstereceklerdir.
Madde 2) Smacı yapanın reaksiyonu: Smaçtan sonra geriye jog mu attı? Yoksa ellerini göğsüne vurarak nara mı? Üstünden smaç yaptığı oyuncuya trash talk mu yaptı?
Madde 3) Savunmacının eforu: Zıplayan oyuncunun önüne ne kadar istekli çıkılıyorsa smaç o kadar önem kazanır.
Madde 4) Smacın arka plan hikayesi: Smacı yapanla rakip oyuncunun arasında bir hüsumet var mıydı? 2011 finallerinde Jason Terry’nin LeBron için ”Beni savunmada zorluk çekecek” açıklamasını hatırlıyor musunuz? Her nasılsa bu gerçekleşti ve Mavericks Terry’nin de etkili oyunuyla şampiyon oldu. İki sezon sonra Terry, Celtics için oynarken gerçekleşen şu olay, smacın önemini çok daha yukarılara çekti.
Madde 5) Top çemberde döndü mü: Kulağa aptalca gelebilir ama direkt potadan geçen smaçlar daha etkili gözüküyor.
Madde 6) Diğer insanların tepkisi: Salon çıldırdı mı? Savunmacının arkadaşları alay edercesine güldü mü? Smaç yapanın arkadaşları kutlamalara ne derece katıldı? Bunda ki en favori anım Michael‘ın Rollins’in üstünden vurduğu smaç sonrası Oakley’in parmak sallayışı.
Bir smaç nasıl posterlik olur? Her güzel smaç, bu kategoriye girer mi?