Yazı: Justin Verrier, The Ringer
Çeviri: Buse Nur Küçe, TrendBasket
NBA hücumlarını durdurmak bir yana, artık onları kontrol altına almak bile bir hayal!
Lig, bundan yaklaşık on beş sene önce başlamış olan bir hücum devriminin üçüncü dalgasıyla karşı karşıya. Tıpkı o zamanki gibi bugün de kural değişiklikleri, savunmaları içinden çıkılmaz bir duruma soktu. Peki takımlar o zaman yaptıkları gibi şimdi de bu değişikliklere ayak uydurabilecekler mi?
Günümüz NBA’inde bir savunmacı olduğunuzu düşünün. Diyelim ki, Houston’ın “küçük” uzunu P.J. Tucker’sınız. Ligde kendinize bir yer edinebilmek için kariyerinizin başındaki beş seneyi deniz aşırı ülkelerde basketbol oynayarak geçirmek durumunda kalmışsınız. Basketbolun en güvenilir ve en çok yönlü savunmacılarından biri olarak ün kazanmanız ise tam on sene sürmüş. Potada bir Hakeem değilsiniz ama yolunuza çıkan her hücum oyuncusunun karşısında durabilecek güce de sahipsiniz.
Şimdi de o geceki rakiplerinizden birinin Anthony Davis olduğunu düşünün. Isiah Thomas’ın becerilerine sahip, Tim Duncan kadar fizikli ve saha içinde en az Grant Hill kadar akıcı bir pivot. Tucker’ın önceden Davis’e karşı iyi savunma yaptığı performansları mevcut. Beş kez All-Star seçilmiş (ya da kendine listelerde bol bol yer bulan 2.08’lik bir forvet ne kadar çok seçilebilirse o kadar çok seçilmiş diyelim). Davis’i sıkıştırmak için ayaklarının çabukluğundan ve alçak ağırlık merkezinden faydalanmıştı. Fakat perdeleme yapan oyuncu, oyun kurucusuyla aynı yüzdelerde üçlük sokabilen biri olduğunda sıradan bir pick and roll oyununu bile savunmak birdenbire çetrefilli bir hal alabiliyor.
Hubie Brown’a göre perdeleme yapmamızın tek bir sebebi var: Savunmacıyı düşündürmek. Davis gibi biri tüm hızıyla koşup içeri devrilmek için pozisyon alırken o anda kafanızda tanımlayıcı bir test yapıyorsunuz: “Guard perdeden çıkabilir mi? Mecbur kalmadığım sürece Chris Paul’ün, Davis’in karşısında kalmasını istemiyorum. Bu eşleşmenin yaşanmaması için ne yapabilirim?” diyor Tucker. “Bunu aşıp bu eşleşmeye engel olacak kadar fiziksellik ortaya koyabilir miyiz? Önce adam değiştirip hemen ardından dip çizgide double team yapabilir miyiz? Savunmalar, karşı takımın setine ve sahada olan oyuncularına bakıp farklı olasılıkları hesaba katmalı. Şu anda sahada şutörleri var mı yok mu?”
Tüm bunların yanında bir de bazı oyuncuların daha iyi yönleri giriyor işin içine. Oyuncuları sahada en sevdikleri noktadan uzaklaştırmanız gerekiyor. (Örneğin Davis. Geçtiğimiz sezon sol taraftan attığı şut sayısı sağ taraftan attıklarının neredeyse üç katı). Eğer mümkünse topu rakibinizin zayıf noktasına yönlendirmeye çalışıyor ve sizi geçmesi için ona meydan okuyorsunuz.
Tucker şöyle diyor: “Büyük resmin içinde düşündüğünüzde çok fazla küçük detay var. Bunlardan bahsetmek bile zor çünkü gerçekten çok fazlalar.”
Tucker, Rockets için sezonun açılış maçı olan New Orleans Pelicans maçında Anthony’e karşı ayakta kalmayı başardı. Davis’i savunan ilk oyuncu olduğu anlarda Davis’in 23 pozisyonda toplam dört şut denemesinde kalmasını sağladı ve ona bir de hücum faul yaptırdı. Ancak gecenin sonunda Davis, 39 dakikada %62 saha içi isabetiyle 32 sayıya ulaşmış, 16 ribaund almış, sekiz asist ve üç de blok yapmıştı. Toyota Center’daki maçı Houston Rockets, 131-112 kazandı. Rockets, geçen sene normal sezonda Batı Konferansı’nın en iyi takımıydı. Ligin bir numarası olan hücumlarını, sürpriz bir şekilde ligdeki en iyi yedi savunma arasına giren savunma istatistikleriyle birleştirince verimlilikte yepyeni bir seviyeye çıkmışlardı. Maç başı 100 pozisyonda ortalama 105,6 sayı yediler geçen sezon. Bu sezon ise farklı gidiyor. Çok farklı. Tucker ve Rockets bu maçtan dokuz gün sonra yine kendi evlerinde LA Clippers’tan 133 sayı yiyerek dibin de dibini gördüler. Fakat nasıl olduysa 2018-2019’un ilk iki haftasında yaşanan hiçbir hezimet bir maçta en çok sayı atılan karşılaşmalar arasında ilk beşe girmemişti.
Bildiğimiz NBA savunmalarının sonu mu geldi? | ÇEVİRİ