Beş yıl önce Houston’a geldiğimde gençtim. O zamanlar, koçun isteklerine nasıl karşılık vereceğimi bilmiyordum. Bu yıl ise daha farklı hissettiriyor. Artık daha yaşlıyım ve bu takıma kendimi, daha önce yer aldığım takımlardan daha yakın hissediyorum. Gerçekten takım olarak, ayrı birer birey olarak olduğumuzdan daha iyi olduğumuza inanıyoruz. Saha içinde ve dışında hep birlikteyiz. Herkesin bir rolü var. Herkes kendi üstüne düşeni yapıyor. Birbirimiz için fedakarlıkta bulunuyoruz.
Pat gibi birinde bunu görebilirsiniz.
Herkes hayatında, kayıtsız şartsız arkasında duracak birine ihtiyaç duyar. Bunun basketbol takımı versiyonunda ise bizim için bu kişi Pat. Her gece bizim için savaşa çıkar ve kimseye karşı geri adım atmaz.
İlk maçta, Steven Adams’ın perdelemesine çarptığında herkes fena halde sarsıldığını düşündü. Ama çoğu kişi sonrasında ne olduğunu fark etmemiştir – Pat’in nasıl kendine geldiğini ve ardından gökyüzünü işaret ettiğini. Buna bench’in nasıl tepki verdiğini. Bizim için nasıl bir kıvılcım yaktığını. Nasıl arkamıza bakmadığımızı ve o maçı, ardından da seriyi nasıl kazandığımızı.
İşte Rockets basketbolu bu.
Sadece Pat de değil. Eric buraya ilk beş başlamayı bekleyerek geldi ancak kenardan gelme rolünü kabullendi – çünkü daha iyi bir takım olabilmemiz için takımın neye ihtiyacı olduğunu ona anlattık. Sonrasında sorgulamadı bile. Bu ligdeki oyuncuların büyük bölümü bu şekilde davranmayacaktır, inanın bana.
Nene takımın bilge oyuncusu. Ne zaman yanlış bir şey yapsam beni uyarır. Clint, kanatlarımın altına almaya çalıştığım çılgın bir genç. Birlikte oynadığım, öğrenmeye en aç genç oyunculardan biri. Bu istek onu çok daha ilerilere taşıyacak, aynı zamanda bu, playoff’ta takımımız için de oldukça önemli.
Playoff’ta daha ilerilere gidebilmek için bir noktada herkese ihtiyacımız olacak.
Gerçekten takım arkadaşlarım ve bu şehir hakkında sonsuza dek yazabilirim. Daha ilk günden Houston bana gerçek bir sevgi gösterdi. Bu benim için çok önemliydi. Bir oyuncu olarak burada olgunlaştım.
Buraya ilk geldiğimde kafamda, bireysel olarak ulaşmayı hedeflediklerimin bir listesi vardı. Bilirsiniz işte, tüm genç oyuncuların kafalarında oluşturdukları bir liste. Neler yapabileceğimi kanıtlamak istiyordum. Bunda yanlış hiçbir şey yok. Ancak artık durum biraz daha farklı.
Artık durum şu: Kazanmak için bu takımın nelere ihtiyacı var.
Kafayı taktığım şey artık bu. Kazanmak için gerekli olan şey neyse, onu yapan bir lider.
Geri kalanlar? Onlar ekstra şeyler. Yazmayı bırakıp gerekli konuşmayı sahadaki oyunumuzun yapmasına izin vereceğim.
Önümüzde bir başka playoff savaşı var.
Hazır mısın Houston?
Cevabı zaten biliyorum.
The Players Tribune’da yayınlanan yazının orijinaline buradan ulaşabilirsiniz.