18 Nisan’da Selanik’teki Final Four için sokak sokak gezip Grenoble’da maçı yayınlayan bir bar aradığımı hatırlıyorum. O barı buldum ama o maçı izleyemedim. Bir sağlık sorunu sebebiyle Grenoble Üniversite Hastanesi’nin acilindeydim kız arkadaşımla beraber. Şimdi yıllar sonra geriye dönüp o maçı izliyorum ve bir kez daha Obradovic etkisini görüyorum. Kediyle farenin oynadığı gibi oynamış o akşam Efes’le. Savunmadaki yardımlaşma ve hücumda boş adamı ya da ters eşleşmeyi bulma konusunda çağdaşlarından epey ileriymiş o dönemde de. Kısacası biraz yurt dışında bulunmam sebebiyle o sezonun tadını pek çıkaramadım. Ertesi yıl ben İstanbul’a döndüm ve Efes Pilsen bu kez Oktay Mahmuti yönetiminde bir kez daha Final Four’a yükseldi. Ancak bu kez de Avrupa basketbolu bölünmüştü. EuroLeague grubu takımlar ayrılıp kendi liglerini kurdu. Efes’in, Maccabi’nin ve PAO’nun bulunduğu diğer bir grup da FIBA’nın ucube isimli Suproleague’inde oynamaya devam etti. Herhalde Avrupa basketbolunun karpuz gibi ortadan ikiye ayrılması beni olumsuz etkilemiş olacak ki o 2000-01
sezonunun Final Four’una dair zihnimde pek bir şey kalmamış.