Dünyaya göstermek istediğimi söylediğim o play-off vitesini hatırlıyor musunuz?
Chelsea bunu başardı.
Chelsea bunu başardı ve bu benim hiç unutmayacağım bir olay. 23 yaşında, 2016 finallerinin dördüncü maçında, son şampiyona karşı, bençten gelerek 24 dakikada 20 sayı atmak. Ve yine aynı maç içinde sürekli gidip gelen ikinci yarıda üst üste 11 sayı atıp Sparks’a şampiyonluğu getirmek.
Kendini kanıtlamak diye işte ben buna derim. “Play-off Chelsea” işte bu.
Tam anlamıyla bir keskin nişancı. Ben böyle oyuncuların önünde her zaman saygıyla eğilirim, onların oyunlarını her zaman çok severim. “Biliyor musunuz? Hayır kaybetmiyoruz. Ben izin vermiyorum.” demelerini sağlayan o vites artışını yapabilen ve takımını sırtlayan oyunculara bayılıyorum.
Evet, Chelsea’yi burada analiz edip istatistikleri hakkında konuşabiliriz. Hızlı hücumlarından, çabuk atışlarından ve ligde en çok asist yapan dördüncü oyuncu olduğundan bahsedebiliriz. Maç başına yaptığı 1.4 top çalmadan veya guard pozisyonunda oynayarak saha içi isabetinde üst üste üç sezon boyunca %50 oranını aştığından bahsedebiliriz. Üçlük çizgisinin gerisinden yakaladığı kariyer ortalamasının %40 olmasından, daha şimdiden aktif oyuncular içinde bu oran bazında dördüncü olmasından bahsedebiliriz. Bunların hepsini uzun uzun konuşabiliriz.
Ama bana sorarsanız önümüzdeki birkaç hafta boyunca bunların tamamını unutmalısınız. Çünkü konu bu play-off maçlarıysa tek önemli olan şey şu soru: “Play-off için fazladan bir vitesiniz var mı yok mu?”Birçok oyuncu hala kendilerininkini bulmak için arayış halindeler. Ama Chelsea öyle mi? Hayır.
Chelsea bunu başardı.
Bunu tekrar yapabilme ihtimaline karşı iddiaya girmeyin.