Yazı: Nikola Kalinic, EuroLeague (euroleague.net)
Çeviri: Begüm Ünal, TrendBasket
Atina’dan Panathinaikos’a karşı iyi bir galibiyetle döndük. Harika konsantrasyon ve harika zihniyetle oynadık. Özellikle Olympiacos, Barcelona ve Panathinakos’unki gibi atmosferlerde herkes kazanamayacağından böyle atmosferlerde kazanmak her zaman harika oluyor. Kasım ayındaki tüm galibiyetlerimiz bizim için iki misli değerli ve önümüzdeki beş EuroLeague maçının dördünü evimizde oynayacağız. Henüz sezonun yarısına bile gelmedik fakat konsantre kalmalı ve çalışmaya devam etmeliyiz. Önümüzde gerçekten uzun bir yol var. Dürüst olmalıyım; çok iyi oynuyoruz fakat çok çalışmaya devam etmeli ve sezon sonuna kadar formumuzu korumaya çalışmalıyız.
Birkaçımız senelerdir birlikte oynuyor ve bu kesinlikle bize çok yardımcı oluyor. Olay da tam bu noktada ve koçların takımlarını bir arada tutmaya çalışmasının sebebi de bu çünkü bu şekilde bazı şeyler herkes için çok daha kolay oluyor. Koçların her şeyi tekrar anlatmasına gerek kalmıyor; deneyimli oyuncular zaten bu durumda. Birkaçımız dört veya beş sezondur burada ve Final Four da dahil olmak üzere çok zor atmosferlerde zor maçlara çıktı. Bazı otomatik davranışlarımız var ve bu sezon geçtiğimiz sezona kıyasla çok daha motive olduğumuzu belirtmek istiyorum. Geçtiğimiz sezonu mağlubiyetle kapattık ve bu beynimizin içinde uzunca bir süre kaldı. Geçen yıla kıyasla çok daha aç olmamızın sebeplerinden biri de bu ve daha sert oynamamızdaki farkı yaratıyor ve kalan her şey de buradan doğuyor.
Dikkat ederseniz ligin en iyi takımları yıllarca çekirdek kadrolarını koruyabildi. Bu takımların sıralamanın tepesinde olması da muhtemelen bu sebepten kaynaklanıyor. Çoğu zaman oyuncularını bir arada tutabilmek takımların sahip olabileceği en iyi silah. Pek fazla oyuncu ayrılmadı fakat bir tanesine değinmem gerek: Luka Doncic. NBA’de oynadığı basketbol EuroLeague’de kaybettiğimiz finalin acısını biraz olsun dindiriyor. Onun adına mutluyum ve onun NBA’de iyi oynaması EuroLeague ve oyun seviyesi hakkında çok şey anlatıyor.
Geçtiğimiz sezon Bogdan Bogdanovic ve Ekpe Udoh’un yerini doldurmak zorundaydık bu sefer çekirdek kadro aynı. Geçtiğimiz sezon sakattım ve sezonun ilk yarısını kaçırdım bu sebeple değişiklikler hakkında konuşacak en doğru kişi olmayabilirim. İki sezon önce Bogdan, Udoh, Vesely, Bobby ve benim birlikte çok maç oynamanın etkisiyle gerçekten aynı düşüncedeydik. Bu sezon da aynı şeyi hissediyorum. Birkaçının yüzüne baktığımda hücumda ve savunmada ne yapmak istediklerini biliyorum. Bazen maç içinde rakibimizin belirli zafiyetlerini görüp aklımızdan aynı hücum oyunu geçiyor. Şu ana kadar iyi bir oyun ortaya koyuyoruz ve bazen çok erkenden bu kadar iyi oynamak beni korkutuyor. Umuyorum ki en dönemli zamanda bahar döneminde formumuzu daha yukarıya çıkarabilecek boşluğu bulabiliriz.
Mağlubiyetler olacak. Kimse tüm sezon boyunca devamlı olarak kazanamaz. Bu konuda hemfikir olmalıyız. Bu hafta Milan konuğumuz olacak bu sezon harika bir kadro kurdular. Hala takım kimyalarını ve kimin hangi rolü üstleneceğini, kimin ne yapacağını kararlaştırmaya çalışıyorlar. Fakat yetenek havuzlarıyla önemli takımları yenebilecek kadar tehlikeliler. Bu maçın ardından CSKA ve Madrid ile evimizde Budusnost ile deplasmanda karşılaşacağız. Sezonun ilk yarısını evimizde birkaç galibiyet ile kapatmazsak ilk 11 maçta yaptığımız iyi işler unutulacak. Aralık ayında bizi bekleyen maçlara odaklanmamız önemli. Tabii ki Real Madrid maçına not düşüldü, geçen yılki finalin rövanşı olacak. Bazı oyuncularını kaybetseler de takım aynı takım. Geçtiğimiz sezon onları Madrid’de yenmiştik ama bizi İstanbul’da ve EuroLeague finalinde yendiler. CSKA, Olympiacos, Panathinaikos ve Madrid ile aramızdaki küçük çekişmeler yarışı daha ilgi çekici kılıyor. Bu maçları oynamak oldukça eğlenceli.
Sosyal medyaya değinmek istiyorum ve örnek olarak da Hırvat futbolcu Nikola Kalinic’in Atletico Madrid adına attığı golü kullanacağım. Son zamanlarda kendisiyle pek karıştırılmıyorum fakat bu yaz Dünya Kupası zamanında çok karıştırıldım. Dünya Kupası bitmeden Hırvat Milli Takımı’ndan çıkarılmıştı. Sonrasında Hırvatistan finale çıktı ve Twitter’da herkes beni onunla karıştırıp bana küfürler yağdırmaya başladı. Futbolu pek takip etmediğimden başta ne olduğunu anlamamıştım. İçimden “Tamam, belki yanlış bir şey dedim ama bu kadar kötü sözü de hak etmiyorum.” diye geçirdim. Sonra küfredenlere bizi karıştırdıklarını söylediğimde yalancı ilan edildim. Kim olduğumu benden daha iyi biliyorsanız iyi o zaman… Tamam. Çılgın bir olaydı ve bu bende sosyal ağlar hakkında konuşma isteği uyandırıyor: İşler çığrından çıkıyor. Basketbolcu Nikola Kalinic olduğunu görmek için iki kez daha tıklamak yetiyor. Bilgi iki tık ötede ama kontrol etmeden yorum yapmak çok daha kolay.
Elimizin bu kadar güçlü olduğunu görmek biraz üzücü. Birkaç tık ile anlık olarak telefonundan dünyadaki tüm bilgilere ulaşabiliyorsun ve bunu spor müsabakalarının sonuçlarını takip etmek ve reality show’ları izlemek için kullanıyoruz. Ellerinde bu kadar bilgi olsun isteyen bütün o bilim insanlarını düşünüyorum: Çok daha büyük keşifler yaparlardı. Nikola Tesla ve Albert Einstein’ın bu kadar kolay erişilebilen bilgiyle neler yapabileceğini hayal edebiliyor musunuz? Bunun yerine telefonlarımızı komik videolar izlemek ve selfie çekmek için kullanıyoruz.
Her neyse, bu 2018’deki son blog yazım. Sonuç olarak gayet güzel bir yıldı. Fakat EuroLeague’i kazanmak özel bir his ve bu bizim için özel bir motivasyon. Gerçekten kazanmak istemiştik. Finale yeniden yükseldik ve kimse kaybetmeyi sevmez. Üç kez final oynadık ve ikisini kaybettik. Bu sebeple takımın 2019’da her zamankinden daha aç olmasını bekliyorum. EuroLeague’i bir kez daha kazanma fırsatını yakalamak için gerekli her şeyi yapacağız.