Memphis Grizzlies

Nerede kalmıştık?

Sadece geçtiğimiz sezon için değil ama Memphis’in yıllardır üzerinde durduğu, önceden Lionel Hollins yönetiminde savunmada çok güçlü ve etkili olan ve kâğıt üzerinde birbirini iyi tamamlayan oyunculardan oluşan bir kadrosu vardı. Geçtiğimiz sezon görevi devralan öncenin asistanı Dave Joerger de savunmada aslan hücumda kedi performansı gösteren (!) bu istikrarlı yapıyı aynen koruyarak sezonu geçirdi diyebiliriz. Sezonun ilk iki ayı geride kalırken uzunca bir süre oynamayan Marc Gasol ve sezonu çok erken kapatan Pondexter’ın sakatlıkları sonrasında Grizzlies playoff potasının oldukça uzağında büyük bir şok içinde geçen sezonu erken kapatacakmış gibi görünüyordu.

Sonra Gasol döndü, takım kendini buldu, kendi küçük etkisi büyük Courtney Lee takası da gözden kaçmamalı tabi, ve derken Memphis Grizzlies 1 Ocak 2015’ten itibaren ligin en yüksek galibiyet yüzdelerinden birini tutturdu.

Yine de ligin neredeyse dörtte üçüne tekabül eden bir zaman dilimine oturan bu performans bile zorlu Batı Konferansında takımı ancak 50 galibiyetle yedinci sıraya taşımış ve playofflarda ilk turda Thunder’la eşleşmek zorunda bırakmıştı. Thunder serisi ise belki çok küçük bazı detaylarla Memphis’in istediği şekilde bitebilecekken işte o saç baş yolduran detaylarla sezonun sonu oldu.

Yaz öncesi beklentiler?

Zach Randolph’un oyuncu opsiyonu vardı. Zaten ayrılması beklenmiyordu ancak yine de küçük de olsa bir soru işaretiydi. Takımın ihtiyacı olan başta Mike Conley, Tony Allen, Zach Randolph ve Marc Gasol gibi oyunculardan oluşan yapıyı aynen koruyup mümkünse benchi güçlendirmek ve skor bulabilecek alternatif isimleri kadroya katmaktı. Takımın serbest piyasada küçük bir hareket alanı olup biraz da draftta seçeceği oyunculardan katkı gelmesi gerekecekti..

Offseason hamleleri

Aslında Memphis’in offseasonında oyunculardan çok yönetimdeki hareketlilik dikkat çekti. Patron Pera takımın Ceo’su ve GM’i gönderirken yerlerine eski dost mevcut takımın mimarı sayılabilecek Chris Wallace’ı getirdi. Bu arada koç da bir ara gitti geldi. Fırtına (kriz) dindi mi yoksa yeniden dirilir mi zaman gösterecek.

Opsiyonu kullanıp takımdan ayrılmayan Zach Randolph’a ayrıca verilen extension (2y/20m) ile sezon içinde yaşanabilecek kalacak mı, gidecek mi kafa karışıklığının önüne geçilmiş oldu. Takım benchten Mike Miller ve Ed Davis’i kaybederken serbest oyunculardan Vince Carter ile benche etkili bir skor opsiyonu eklemeye çalıştılar. Carter’ın geçen sezon Dallas’taki performansı devam edecekse mükemmel bir hamle olabilir ancak oyuncunun 38 yaşına yaklaştığını ve savunmada büyük bir yük olacağını da eklemeli. Bu arada en son Steve Nash örneğinde gördüğümüz üzere kırkına merdiven dayayan oyunculara her ne kadar form durumları çok iyi görünse de 3 yıllık kontrat vermek fazla riskli bir yönetim hamlesi oluyor.

Biraz da gençlere bakarsak, drafttan gelen Jordan Adams ve Jarnell Stokes için beklentiler yüksek ancak nasıl etki ederler tabii ki şimdiden bilinemez. Özellikle 22. sıra seçimi olan Adams’ı iyi şutu olan bir üç numara gibi değerlendirirsek eğer kumaşı iyi çıkıp çabuk katkı sağlarsa takımın çok ihtiyacı olan bir bölgeye çok faydalı bir ekleme olacaktır. 35. sıra seçimi Stokes da kimilerine göre bir steal. Zach Randolph’un ardında kendini göstermeye çalışacaktır.

Bu sezondan beklentiler

Öncelikle koç Dave Joerger dramasının tekrarlanmaması ve takım üzerinde olumsuz bir etkisi olmamasını umarak başlayalım. Hatırlanırsa Joerger yazın başında hiç beklenmedik bir şekilde takımla ipleri koparma noktasına gelmiş, hatta Minnesota ile görüşmesine izin verilince kesin gitti gözüyle de bakılmış, ancak son anda varılan bir uzlaşmayla yeniden takımda kalmaya karar vermişti.

Memphis nedense savunma konusunda bir Chicago Bulls, Indiana Pacers gibi takımlar kadar dikkat çekmiyor ancak neredeyse son 4-5 sezondur düzenli bir şekilde ligin hem takım hem de bireysel anlamda en iyi savunma istatistiklerine sahip oluyorlar. Son sezon hariç hariç önceki üç sezon Tony Allen en iyi savunma beşine seçilirken, bir önceki sezon Marc Gasol ligin en iyi savunmacısı seçiliyordu yine. Ayrıca Mike Conley’nin de en iyi ikinci savunma beşine seçilmişliği var.

Maç başına yenen sayıda 94,6 sayı ile ligin en iyi üçüncü değerine sahip olsalar da bu biraz düşük temponun da etkisiyle oluşmakta. Nitekim pozisyon başına yenen sayı değerinde 1,19 ile birkaç sıra daha geriliyorlar. Ancak şu da var ki geçen sezon Gasol’ün dönüşünden sonra savunmada kesinlikle daha iyiye gittiler ve tam sağlıklı takım değerleri bu sezon bir kez ligin tepesinde ilk üç içinde yer alacaktır.

Yalnız Memphis’in yıllardır beraber oynayan tecrübeli bir yakım olmakla beraber yaşlanıp yavaşlayan oyunculara sahip olduğunu da unutmamalı. Tony Allen 33, Zach Randolph 34 yaşlarına girecekken hızlı ve atletik rakiplere karşı kendi tempolarını ne kadar dikte ettirebilecekleri, savunma performansını doğrudan etkileyecektir.

Nitekim Memphis’in oyunun her iki alanında da yarısaha oyununda daha iyi performans gösterdiği kesin. Buradan hücum ile devam edersek, takımın savunması son yıllarda istikrarlı bir şekilde ne kadar iyi idiyse, hücumu da aynı istikrarla her zaman sorunluydu. Maç başına atılan 96,1 sayı ile ligin en kötü dördüncü değerine sahipler. Tabi burada hücum değerlerinde bir kez daha düşük temponun etkisini ayırt etmek gerekir. Ayrıca Gasol, Courtney Lee ile takımın hücumunun daha iyi oturduğu ligin son döneminde maç başına sayı değerinde 4-5 puanlık bir artış da var. Meselâ Nisan ayında maç başına 101 sayı atan bir Memphis takımı vardı.

Bardağın dolu taraflarına bakmaya devam edersek, Mike Conley’nin oyunun hücum tarafında sürekli yükselen bir ivmesi var. Geçen sezon %45 isabet oranı ile yakaldığı 17,2 sayılık ortalamalar kariyerinin şimdiye kadarki en iyileri. Bunu yaparken de dış şutları çok daha cesur bir şekilde kullandığı dikkat çekiyor.

Zach Randolph belki yaşlanıyor, ama hâlâ takımın en etkili hücum silâhı ve çok verimli bir post oyununa sahip. Vince Carter takviyesi –37 yaşındaki oyuncu bir anda ciddi sakatlık falan yaşamazsa– ihtiyaç duyulan kriz anlarında takımın can simidi olabilir. Ayrıca Pondexter’ın dönüşü, Lee, Calathes, yeni çaylaklar derken benchte skor üretimi yapabilecek nitelikte oyuncu sayısında hem de dış şut atabilme kapasitesinde çok ciddi artış oldu.

Aslında Memphis’in hücumunda önceliği Z-Bo – Gasol ikilisine vermek yine öncelikli tercih olarak kalacaktır ve kalmalıdır da. Ama bunun da daha verimli işlemesi için lâzım gelen spacingi sağlayacak istikrarlı uzak mesafe şutunu bir şekilde sahadaki beşte bulundurmak şart!

Son söylediklerim ışığında formu iyice düşen Tayshaun Prince yerine ilk beşe Pondexter’ın yerleşip, Prince’in ise dakikaları biraz daha düşürülerek yedekte tutulmasının çok daha doğru olacağını düşünüyorum.

Sezon sonu tahmini

Önemli oyuncularından biri uzun süreli bir sakatlık yaşamadığı sürece -hoş sağlıklı kalma şartı tüm tahminler için geçerlidir zaten- Memphis’in sezonu 55 galibiyet civarında bir dereceyle ilk dörtte kapatacağını ve ev sahibi avantajına sahip olacağını düşünüyorum. Playofflar adına konuşmak için henüz çok erken ama hem normal sezon hem de offseason için şunu söyleyebilirim: ne herhangi bir sezon maçında ne de bir seride –zor sayı yiyen ama skorda da tıkanabilen bir takım olarak– Memphis ne çok rahat kazanabilir ne de çok kolay kaybeder. Taraftarları ve rakipleri için her maç ayrı bir macera olacaktır..

—

Volkan BAHÇECİ