Cleveland Cavaliers

Nerede kalmıştık?

Son sezondan mı, yoksa LeBron’lu son sezondan mı bahsediyoruz? Cleveland taraftarları 2010’dan beridir geceleri gizli gizli “Sen benden gittin gideli” şarkısını dinliyorlardı. Yani bilselerdi dinliyor olurlardı herhalde :p

Eski GM Chris Grant’in geçen sezon yaptığı hamlelere bakıyoruz: henüz ilk sezonunda tarihin en kötü draft seçimleri arasında sayılan Anthony Bennett (hoş ben yine de umudu kesmiş değilim bu çocuktan), nispeten ölçülü alınmış bir risk olup böylece çok can yakmamış olsa da Andrew Bynum, sonra yarım sezonluk Luol Deng için verilen draft hakları ancak Deng’in sezon sonunda çekip gitmesi, Jarrett Jack fiyaskosu (hoş bunu ben o zamanlar olumlu bir hamle olarak karşılamıştım itiraf etmek gerekirse), Earl Clark ve Alonzo Gee’li kısa forvet rotasyonu… Sıkıldım :/

Daha Mike Brown bile diyememiştim oysa…

Yeni sezona eskisinden sadece Kyrie Irving, Tristan Thompson, Dion Waiters, Anderson Varejao ve Matt Dellavedova ile giriyoruz. GM David Griffin ve koç David Blatt bile yeni. O yüzden aslında pek de kaldığımız bir yer var gibi düşünemiyoruz, Irving ve Waiters’ın limonî iş ilişkilerinden başka. Bu sezon Cavaliers’da yepyeni bir sayfa açılmakta..

Yaz öncesi beklentiler?

Huysuzlanan ve takımda kalmaya isteksiz olduğu dedikoduları çıkan Kyrie Irving’e kazasız belasız extension’ı vermek, draftta ilk sıradan Andrew Wiggins’i, Embiid’i mi ya da Parker’ımı seçeceklerine karar vermek, hem takımın hem de ligin yenisi koç David Blatt’e gençleri emanet edip takımı çok uzakta olmadığı umulan geleceğe hazırlamak, falan filan işte..

Offseason hamleleri

Her ne kadar çiçeği burnunda David Griffin çok övülse de, bence LeBron James’in yazdığı, yönettiği ve oynadığı bir yaz geçirdi Ohio eyaleti. LeBron gelmek istedi, ve neyin nasıl olmasını istiyorsa hepsinin siparişini verdi. Realite bu!

“Kralın Dönüşü” için söyleyecek çok bişey yok. LeBron James şu anda basketbol dünyasının zirvesi ve Cavs sırf bu hamleyle bile yazın en büyük kazananı olmuştu. Öncesinde Wiggins seçimi, sonra LeBron için gerekli cap boşluğunu yaratmak için birkaç hamle..

Benim asıl eleştirim LeBron imzası sonrası yaptıkları hamlelerle ilgili. Açık ara en önemlisi Kevin Love tabi ki.. Müthiş bir oyuncu ancak (Kevin Love Affair adlı yazımda yazdığım gibi) bu takımın asıl ihtiyacı olan pozisyon değildi. Üstelik Minnesota’nın eli de çok sıkışıkken hem Wiggins’i hem Bennett’i vermek de gereğinden fazla oldu. Tabi bu arada Kevin Love’ın uzun vadeli kalacağı varsayımı üzerinden hareket ediyorum.

Üzerine anlaşılan diğer tamamlayıcı parçalar öncelikle LeBron’un kankaları kontenjanından seçilip, gerçek ihtiyaçların göz ardı edilmesi de bir diğer sıkıntı..

Bu sezondan beklentiler

Şimdi bakalım, elimizde muhtemel Irving-Waiters-LeBron-Love-Varejao beşi var. Benchteki en faydalı isim Tristan Thompson, Love’ın arkasında hak ettiği sürenin çok azını alabilecek, ya da pivot pozisyonuna kaydırılarak iyice etkisizleştirilecek. Hücum kısmında, daha Irving ile Waiters bile bir topu paylaşamıyorken üzerine LeBron ve Love eklenecek. Geçen sezonun değerlerine bakınca bu dört oyuncunun üç farklı takımda maç başına kullandıkları şut sayısı (iki faul atışını bir şut sayarak) toplamda 85 civarında. Bu sayı da ortalama bir takımın bir maçta kullandığı toplam sayı kadar zaten.

Şut soksun veya tehdit sebebiyle alan açsın, bize spacing lâzım diye alınan Mike Miller, James Jones eklemeleri ise aslında hücum için çok elzem olmadığı gibi (o işi Love hatta Waiters yapacak zaten), savunma açısından sıfırın altında negatif değerde olacak zaten.. (Bi de ikisine birden ne gerek olduğu anlaşılamıyorken, üzerine bi de Ray Allen’ın peşinde koşuyorlar!!)

David Blatt var bi de.. Açıkçası o da kafamdaki bir diğer soru işareti?? Avrupa’nın en saygın ve kendini ispatlamış koçlarında biri NBA’e ilk kez geliyor. Tabi ki NBA’in ne olduğu konusunda bilgisiz biri değil ancak 82 maç + playoffluk bir maratonu ilk kez yaşayacak, üstelik Avrupa’dakinin aksine NBA’de oyun çok daha bireysel performansa dayanır ve oyuncu egoları takım olma anlayışının maalesef uzağındadır.

Aslında David Blatt bu takıma koç olarak geldiğine LeBron, Love ve şampiyonluk gündemi yoktu. Şu anda ilk anlaşılandan ve beklediğinden çok daha farklı bir yolda ve baskı altında olacaktır. Blatt’in Avrupa’daki takımlarında topu dolaştıran, hareket eden, en uygun adamı arayan, boş buldu mu atan bir anlayış olurdu. Bunu Cavs’de NBA oyuncularına ne kadar adapte edebileceği tartışılır. Belki ligde bu konuda örnek alınabilecek en iyi takım olan Spurs’ün hücum oyununu oturtması çok uzun yıllara dayalı kadro istikrarı ve yetenekten ziyade basketbol IQ’su yüksek ve çoğunluğu Avrupa eğitimi almış oyuncuların bir arada toplanması ile mümkün oldu.

Takımın hücum opsiyonları ne kadar çeşitli, etkili ve derin olsa da oyunun diğer tarafında görünen manzara da bir o kadar karamsar. Kısa ifadeyle bu takımın dış savunması da pota altı savunması da SOS veriyor.. Irving, Waiters ve onların yedeklerinden hiçbiri kumaş olarak savunma karakterli oyuncular olmadıkları gibi bugüne kadar savunma yapmaya zahmet etmiş tipler de değiller zaten. Pota altında Varejao savaşçı ama yaşlı, yorgun ve yaralı bir savaşçı.

Kevin Love ve çember savunması kelimelerini yan yana google’da aratsanız “hiçbir sonuç bulunamadı” uyarısı alırsınız ve Tristan Thompson da bu sorun için çözüm olmadığı gibi, beş numaraya kaydırılacaksa başka sorunlar yaratabilir.. Son yedekler Haywood ve Amundson ile şampiyonluk kovalanacaksa da yolları açık olsun!!

Bu arada çaylak kontratının son yılında olan ve kontrat yılı öncesinde kendini en iyi şekilde göstermek isteyecek Tristan Thompson, daha düşük süreli, topla daha az etkileşimli ve yeteneklerini en iyi şekilde kapsamayan bir rolü oynamaya ne kadar razı olur bilinmez.

Bir fikir olarak Miami’nin çokça denediği bir formül olan kısa beş ise Miami kadrosuna çok daha uygun bir çözüm olmakla beraber, Cleveland için beş numarada Love (veya Tristan) ile ve ne topa baskı yapmayacak ne de adamının önünde doğru düzgün kalamayacak kısalar ile oldukça kötü sonuçlar verecektir.

Takımın kâğıt üstünde skor üretebilmek dışında en güçlü göründüğü yönlerden biri de reboundlar. Cleveland’da reboundları toplayacak çok oyuncu var ancak asıl mesele savunma için rebound almadan önce atılan şutlarda rakibi ne kadar rahatsız edebilecekleri ve hücum yönünde de reboundlardan önce potaya ne kadar yaklaşacakları. Aslında bu ikinci soru işareti daha çok Kevin Love ile alâkalı, yoksa LeBron ve Irving’in Love’ın dışarı çıkarak yaratacağı spacingin çok da büyük yardımlarıyla potaya sık gidebileceklerini tahmin ediyorum. Ancak kaçan şutlarda özellikle Love reboundu almak için orada olmayabilir.

David Blatt’in özellikle rotasyonu çok iyi ayarlaması gerektiğini düşünüyorum. 48 dakika süresince kimin kiminle, hangi zaman aralığında oynayarak, takım için en ideal performansı elde edebileceğini bulması lâzım. Bunun için 82 maçlık süre yeterince uzun, ancak playofflara gelmeden takımın bazı konularda bir şablonunun oturmuş olmasında büyük fayda olacaktır.

Sezon sonu tahmini

Sezon beklentileri içinde şimdiye kadar durmadan karamsar olasılıklardan bahsettiğimin farkındayım. Gerçek şu ki Cavs’in şu anki kadrosu potansiyel olarak ligin en iyisi ancak oyun parkede kazanılıyor. Yukarıdaki soru işaretlerinin hepsi de giderilemeyebilir, bu çok normal, ancak ne kadar çoğuna çözüm getirebilirseniz şampiyonluğa o kadar yakın olursunuz. Vurgulamak istediğim bu!

Cavs’in zaten ölüsü şu anda 50 galibiyet yapar. Kaldı ki sayılan soru işaretleri ve olumsuzluklar azar azar giderildikçe bu sayı yukarı tırmanacaktır zaten. Sezon sonu beklentim ise 55-60 galibiyet arası. Ki özellikle sezonun ilk bir iki ayında takımın biraz fazlaca bocalayabileceğini de hesaba katıyorum bunu söylerken. Bu bocalama sürecini panik yapmadan geçirip takımın kendi dengelerini ve kimyasını oturtmasıyla beraber yürüyüp giderler.

Sezon içinde savunmacı bir pivotun (Mozgov?) takası büyük fayda sağlayabilir. Bu arada Dan Gilbert’ın olduğu yerde takımın sezon ortasında nasıl olur bilmem ama bir tür takas yapması da çok yüksek ihtimal. Yukarıda bahsettiğim sebeplerden dolayı, Tristan Thompson da gönderilebilecek oyuncular arasında olağan şüpheli konumunda.

Uzun lâfın kısası kâğıt üzerinde çoook güçlü bir takım oldular, ancak parkede oyuncuların toplam değerinin altında kalacak bir takım performansı bekliyorum. Yine de bu eksik performans bile onları Doğu’da rahatlıkla konferans finallerine çıkarabilir, çıkarmalıdır da. Takımın savunmada yaşayacağı kaçınılmaz sorunlar ve özellikle temeli oluşturacak oyunculardan Love, Irving, Waiters gibi isimlerin daha önce hiç playoff tecrübeleri olmadığını düşününce NBA finali veya şampiyonluk ise ilk yılındaki bu kadro için sürpriz ve çok büyük bir başarı olarak kabul edilmelidir..

—

Volkan BAHÇECİ