Fakat bazen onlara ciddi olmaları gerektiğini de hatırlatmanız gerekiyor. Örneğin, hazırlık döneminde Zadar’daki turnuvaya katıldık. Maçın ilk birkaç dakikasından sonra kenara dönüp dedim ki “Şimdi ne yapayım? Beşini birden oyundan mı alayım? Çünkü şu an hak ettikleri şey bu!” Yeterince konsantre değillerdi. Böyle bir şey yaşandığında koçun reaksiyon göstermesi gerekiyor çünkü bütün takım 40 dakika boyunca konsantre olmak zorunda.
Tüm takım tam anlamıyla maça odaklanmış olsa bile basketbolun bir hatalar oyunu olduğunu unutmamak gerekir. Herkesin harika geçtiğini düşündüğü maçlarda dahi birçok hata bulabilirsiniz. Oyuncuların yaptıkları hataları kabul etmeleri her zaman çok kolay değildir. Onlarla, hatalarıyla ilgili molalarda veya antrenmanlarda konuşursunuz ve size güvenirler ama yine de içlerinde ufak da olsa bir şüphe olur. Şöyle düşünürler genelde: “Peki, tamam. Ama…” O “ama”yı değiştirmenin en kolay yolu ise video. Bırakın yaptıkları hataları kendileri görsünler.
Ne zaman bir hata yapıldığını görsem bunun sebebini öğrenmeye çalışırım ki oyuncuya yardım edebileyim ve aynı hata bir daha yapılmasın. Bir hata yapmak ile –ki bu gayet normal bir durum- tekrarlanan hata arasında fark vardır. Bu sebeple oyuncularınızın aynı hatayı iki kez yapamayacaklarını anladıklarından emin olmalısınız. Böyle bir şey olamaz. Yine bu yüzden maç içerisinde sık sık kenardaki oyuncularla konuşurum, sahadakilerle değil. Çünkü aynı hatayı yapmamaları için onları hazırlamak istiyorum.
Her şeyin ötesinde geçilmemesi gereken tek bir çizgi var: Bencil olmayacaksın. Kendisi için güzel şeyler yapmak isteyen bir oyuncu bunları takım için de yapmak istemeli. Eğer bir oyuncunun bencillik ettiğini görürsem anında tepki gösteririm: Oyundan alırım veya antrenmanı durdururum. Herkes, benim takımlarımda bencilliğe yer olmadığını anlamalı.
Bu konuda gayet netim. Her sezonun başında oyuncularımla toplanırız ve onlara şunları söylerim: “Beyler, bazı kurallarımız var. Bir takım olmamız lazım, birbirimizi anlamamız ve aynı şekilde düşünmemiz lazım. Her zaman. Bununla bir problemi olan varsa kapı orada. Hemen şu an çıkın.” Bunu ilk gün söylerim. Çok basit ama çok önemli.
Tabii ki oyuncuların bireysel olarak hırslı olmaları çok önemli. Çok da güzel bir durum. İyi birer oyuncu olmak, bir sürü sayı atmak ve sahadaki her şeyi yapabilmek istiyorlar. Bu çok normal ve biz de başarıya aç, hırslı oyuncularımız olsun istiyoruz. Ancak bencil olmak ile hırslı olmak arasında bir çizgi var ve bu çizgiyi geçemezsiniz. Soru şu: Neden basketbol oynuyorsunuz? Bu sorunun cevabı “takımım için” olmalı. Her zaman “takımım için”.