İkinci görüntü oldukça bulanık ama o zamanlarda kullanılan öyle yaygın bir pozisyonu gösteriyor ki içeriğe eklenmeliydi. Top, uzak kanatta post up’a çıkan oyuncunun (Wilt Chamberlain) en fazla 2.7 metre uzağında. Üç saniye koridorunda tam sekiz oyuncu var!
O zamanlarda bazı post oyunlarının bu denli fazla trafikle başlaması yaygındı ve benim “Free İkili Sıkıştırma” olarak adlandırdığım uygulamaya yol açıyordu. Modern zamanda “İkili Sıkıştırma” stratejisini oynayan takımlar genellikle bir oyuncuyu açıkta bırakarak bir bedel öderler. “Serbest İkili Sıkıştırma” ise yardıma gelen savunmacının, savunduğu oyuncudan uzaklaşmadan verimli bir şekilde aynı anda iki rakibini de savunabildiği bedelsiz bir savunma tuzağı. Böyle bir durumda da topa sahip oyuncu iki oyuncu tarafından savunuluyor ve açık kalan takım arkadaşı için bir şut fırsatı yaratamıyor.
Sonraki yıllarda, takımlar ve koçlar bu sorunlardan haberdardı. İçinde bulunduğumuz günlerde birçok farklı şekilde karşımıza çıkan Princeton Hücumu‘nda, dengeli alan paylaşımına ve koridoru açmaya büyük vurgu yapılırdı ama yine de bugün bulunduğumuz konuma doğru oldukça yavaş bir emeklemeydi.
Dripling ile savunmacıları bozma yetersizliği koçların clear out* hayali kurmalarına müsaade etmedi.
*Hücumdaki takımda dört oyuncunun topa sahip olan oyuncudan ve potadan uzağa dağılarak oyuncuyu, savunmacısıyla bire birde bırakıp hücum fırsatı sağlaması